Take a photo of a barcode or cover
3.47 AVERAGE
3.47 AVERAGE
emotional
sad
slow-paced
well it was part of the literature class I took and like any other student I expected to hate it - BUT it was a pretty decent read!
Książka opowiada historię młodego Niemca, Wertera, który w listach do swojego przyjaciela Wilhelma, opisuje swoją nieszczęśliwą miłość do Lotty.
Młoda kobieta obdarza Wertera sympatią, ale będąc zaręczona z Albertem, nie może ofiarować mu niczego więcej. Upokorzony, nieszczęśliwie zakochany i wyobcowany ze społeczeństwa Werter, nie widzi celu swojej kariery urzędniczej i popełnia samobójstwo.
Lektura pisana językiem patetycznym i egzaltowanym może wydawać się mdła i męcząca dla współczesnego czytelnika. Przeważają długie opisy wydarzeń, relacje ze stanów uczuć, luźne refleksje oraz retoryczne pytania i okrzyki. Podstawa Wertera, jego cierpienie, ciągłe rozczulanie się nad sobą i wyolbrzymianie problemów może sprawiać wrażenie egoistycznej, co może wpłynąć na brak uzyskania sympatii czytelnika, który wręcz może zaliczyć Wertera w poczet najbardziej irytujących postaci literackich.
Przerażające jest też to, że opublikowana w 1774 książka nie pozostała bez wpływu na stan psychiczny wielu młodych ludzi, którzy nie mogąc poradzić sobie z życiowymi problemami, poszli w ślady Wertera, co zaowocowało w tamtejszych czasach falą samobójstw. Z pewnością nie o taki wydźwięk powieści chodziło autorowi, nie mniej jednak to powieść wyjątkowo pesymistyczna w której ciężko doszukać się pozytywnych cech, wręcz przeciwnie – ma się wrażenie, że powieść jest propagowaniem samobójstwa, jako pewnego typu mody w romantyzmie.
Można by pokusić się o pytanie… czy ta moda może powrócić dzisiaj? Warto by przemyśleć ten aspekt, choćby pod kątem wyłączenia utworu z kanonu lektur szkolnych. Dzisiejsza młodzież ma bujną wyobraźnię i tematyka książki może być nie lada zagrożeniem dla chłonnych umysłów współczesnych nastolatków.
Młoda kobieta obdarza Wertera sympatią, ale będąc zaręczona z Albertem, nie może ofiarować mu niczego więcej. Upokorzony, nieszczęśliwie zakochany i wyobcowany ze społeczeństwa Werter, nie widzi celu swojej kariery urzędniczej i popełnia samobójstwo.
Lektura pisana językiem patetycznym i egzaltowanym może wydawać się mdła i męcząca dla współczesnego czytelnika. Przeważają długie opisy wydarzeń, relacje ze stanów uczuć, luźne refleksje oraz retoryczne pytania i okrzyki. Podstawa Wertera, jego cierpienie, ciągłe rozczulanie się nad sobą i wyolbrzymianie problemów może sprawiać wrażenie egoistycznej, co może wpłynąć na brak uzyskania sympatii czytelnika, który wręcz może zaliczyć Wertera w poczet najbardziej irytujących postaci literackich.
Przerażające jest też to, że opublikowana w 1774 książka nie pozostała bez wpływu na stan psychiczny wielu młodych ludzi, którzy nie mogąc poradzić sobie z życiowymi problemami, poszli w ślady Wertera, co zaowocowało w tamtejszych czasach falą samobójstw. Z pewnością nie o taki wydźwięk powieści chodziło autorowi, nie mniej jednak to powieść wyjątkowo pesymistyczna w której ciężko doszukać się pozytywnych cech, wręcz przeciwnie – ma się wrażenie, że powieść jest propagowaniem samobójstwa, jako pewnego typu mody w romantyzmie.
Można by pokusić się o pytanie… czy ta moda może powrócić dzisiaj? Warto by przemyśleć ten aspekt, choćby pod kątem wyłączenia utworu z kanonu lektur szkolnych. Dzisiejsza młodzież ma bujną wyobraźnię i tematyka książki może być nie lada zagrożeniem dla chłonnych umysłów współczesnych nastolatków.
challenging
dark
emotional
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
I think I’ve done this book a disservice by reading it so quickly. I intend to reread this in the future alongside the introduction, but much more slowly. I think it’ll impact even more. Apart from some meandering moments, the writing is exquisite.
emotional
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
No
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
Eso de que esté tan bellamente escrito y que tenga diálogos filosóficos tan interesantes no evitó que me diera tanto cringe el protagonista, qué pesado, qué tarado, qué insoportable; claro que el final, en vez de conmoverme me alivió.
challenging
emotional
reflective
sad
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
dark
sad
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
emotional
reflective
sad
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Complicated
Flaws of characters a main focus:
Yes
Sublim, tot i que per molt que li dono voltes no tinc motius ni per justificar ni per contradir la decisió d'en Werther. Al cap i a la fi què hi fa aquí més que patir, sens dubte és una decisió respectable envers la manca sobtada del sentit a la vida. Si hagués decidit passar pàgina ho hagués fet per covardia i temor envers l'esdevenidor, només va avançar el que hagués passat més tard o més d'hora però ho va fer quan la seva la consciència, l'únic que realment és important mentres vivim, li ho demanava. Sens dubte, el suïcidi per desamors està justificat no és símbol de feblesa. Molta gent respectable ho ha fet, vegis en Mishima.
No, el suïcidi no és immoral, la moral és subjectiva car no hi ha Déu.
No, el suïcidi no és immoral, la moral és subjectiva car no hi ha Déu.
رنج کلمهی عجیبیه. توضیحش و توصیفش واقعا سخته. شاید گوشههایی از مفهومش رو بشه توی این کتاب پیدا کرد. لابهلای کلماتش.
.
.
.
چهقدر خوشحالم که گذاشتهام و رفتهام! دوست عزیز، راستی که قلب آدمی چیست! من، تویی را که دوست دارم و دلبستهاش هستم میگذارم و میروم و خوشحالم! میدانم که تو میبخشیام. آخر مگر آشناییهای دیگرم را هم سرنوشت برای آن دستچین نکرده بود که به دل مثل منی رنج برساند؟
.
.
.
چهقدر خوشحالم که گذاشتهام و رفتهام! دوست عزیز، راستی که قلب آدمی چیست! من، تویی را که دوست دارم و دلبستهاش هستم میگذارم و میروم و خوشحالم! میدانم که تو میبخشیام. آخر مگر آشناییهای دیگرم را هم سرنوشت برای آن دستچین نکرده بود که به دل مثل منی رنج برساند؟