Reviews

Le reste du monde by Jean-Christophe Chauzy

mehsi's review against another edition

Go to review page

4.0

Een mooie vakantie eindigt in een grote ramp. Wat zal onze moeder doen om haar kinderen veilig te houden?

Ik was echt heel blij toen ik deze serie bij de bibliotheek zag. Ik hou van graphic novels over rampen en zien hoe mensen deze proberen te overleven. Je ziet mensen echt helemaal veranderen. Van vaak lieve mensen tot gehaaide demonen die zelfs iemand zullen doden om verder te komen.

We ontmoeten een moeder en haar 2 (best vervelende) kinderen. Ze zijn bezig met de laatste dag van hun vakantie voordat ze weer terug moeten naar huis. Het was niet altijd een goede vakantie want onze moeder is niet zo lang geleden gedumpt door haar man die liever een jonger blaadje wilde. En het helpt niet dat de kinderen de hele tijd bij papa willen zijn. En dan verandert alles. Een storm, een beving, en de wereld is anders. In plaats van naar huis gaan met de auto en lekker verder gaan met het leven moet ze overleven. Ze moet haar kinderen veilig houden. Na een enge en spannende reis komen ze in een groter dorp aan. Hopend dat deze beter zal zijn, dat er hulp is, dat ze verder kunnen naar huis.

En helaas... vanaf dat punt had ik af en toe problemen met het verhaal. Ik snap dat het onmogelijk was om uit het dorp te komen, maar dan nog had ik veel liever gezien dat ze gewoon weggingen. Want nu was het wat saaiig (want er gebeurde nou niet echt veel, naast wat schokjes hier en daar en eten dat opraakt), en op punten vond ik de karakters gewoon helemaal niet meer leuk. Wat wel jammer was. Natuurlijk was het wel weer interessant om te zien hoe de situatie met de dag erger werd en hoe dat het dorp en de mensen veranderde. Plus, politie is weer de slechterik in een verhaal zoals dit. Kunnen we niet eens politie hebben die aardig zijn en niet machtsbelust of een stel verkrachters?

Gelukkig, de laatste pagina's werden weer spannend en was ik weer helemaal in het verhaal.

Zoals ik al zei, die kinderen waren gewoon vervelend. Ik snap dat ze nog jong zijn, en waarschijnlijk getraumatiseerd zijn tot het einde van hun leven, maar tja, ze bleven maar zeiken over hun vader. Over hoe hij beter/leuker/etc. was. En ik vond het gewoon vreselijk. Die arme moeder probeert haar best en de kinderen blijven haar vergelijken met papa. Bah. Wees blij dat ze haar best doet voor jullie, dat ze jullie zo heeft gered. Niet zo zeiken en eens snappen dat misschien mama pijn heeft.

Helaas waren er twee scenes die ik minder vond. De bijna-masturbatie scene, sorry hoor, jammer dat je al tijden droog staat, ik hoef het niet te weten.
De bijna-verkrachtigingscene. Wederom, ik hoef dat niet te zien. Het was blijkbaar nodig voor het verhaal (immers de kinderen maken nu een keuze die ze niet terug kunnen draaien, en ze kunnen verder met hun reis), maar van mij had er gewoon iets anders kunnen zijn in de plaats.

De art was wel heel goed, dat was ook een andere reden waarom ik deze serie heb gekozen. Het is echt machtig mooi getekend, heel realistisch. Zoals de destructie. Je ziet dat de regio gewoon helemaal weg is. En dat niks meer veilig is.

Ik wil nu zeker het volgende boek ook lezen, want ja, ik heb nu een brandende vraag (net als onze hoofdpersoon) wat is er met de rest van het land/wereld gebeurd? Is er nog iets over van het land?
En oh ja, nog een vraag: Waarom zijn er geen hulpdiensten gekomen? We zien wel helikopters, maar die vliegen over alles heen.

Ik zou het boek aanraden. Het is een goed verhaal over een ramp en wat dat met mensen doet.

Review first posted at https://twirlingbookprincess.com/
More...