You need to sign in or sign up before continuing.

4.24 AVERAGE

arianneb's review against another edition

DID NOT FINISH: 0%

The language is too romantic/grandiose for me, and overall too slow paced.

afskaplega erfitt að leggja hana frá sér, sem er mjög sjaldgæft
challenging informative reflective medium-paced
raehink's profile picture

raehink's review

5.0
dark emotional funny hopeful informative inspiring reflective sad medium-paced
challenging emotional informative reflective medium-paced
challenging emotional informative reflective slow-paced

what a wonderful and strange book on time, history of our planet, water, climate crisis, buddhism, crocodiles, family histories, and how to prevent our planet from almost-inevitable destruction.

the cover in the finnish translation is one of the most amazing book covers i have seen.

this book looks into how the humankind has destroyed our planet, how ice ages have come and gone, how all is interconnected. it’s also the planet and the science community’s cry for help, for community: together we must end the environmental disaster we have created, and the time is running out. at places it paints a future picture so dark and hopeless it feels suffocating. at places it feels like glacier-cold water splashing refreshingly on your face.

a thorough strange yet beautiful experience.

Andri verflechtet das persönliche Erleben von Zeit mit den darin stattfindenden Ereignissen, der Fokus liegt auf den klimatischen Veränderungen im Anthropozän.
Das Buch steckt so voller Informationen und Erkenntnisse, dass ich es immer wieder staunend beiseite legen musste und das Gelesene verarbeiten, weiter recherchieren wollte. Die ganzheitlichen Erklärungen und Verknüpfungen sind super spannend, was könnte denn die Urkuh der nordischen Mythologie, Auðhumla, mit dem Himalaya und dem Hinduismus zu tun haben?
Die Erzählweise macht das Buch zu einem Sachbuch mit literarischen Mehrwert, welches mein Verständnis für klimageografische Vorgänge ganz nebenbei vertieft hat

Skemmtileg og fjölbreytt bók. Andri Snær er frábær sögumaður og fer yfir vítt svið. Hann segir áhugaverðar sögur af langforeldrum sínum og fjölbreyttum lífum þeirra, hann fer líka út í hvernig einstaklingar geta ennþá haft víðtæk áhrif til breytinga í heiminum, viðrar vangaveltur um tengsl norrænnar goðafræði og austurlenskra trúarbragða og svo eru þarna líka frásagnir af merkilegum  samtölum sem hann hefur átt við Dalaí Lama. 
Andri Snær fer minna í umhverfismálin en ég bjóst við en gerir það vel, útskýrir hlutina, bendir á hvað í umræðunni skiptir ekki svo miklu máli varðandi hlýnun jarðar á sama tíma og hann dregur fram aðalatriðin. Þetta er ekki bók með heimsendaspádóma, hjálpar manni að mynda sér sýn á hlutina, dregur fram mikilvægar staðreyndir og fær mann til að hugsa.

Fimm stjörnu bók um stærstu vánna sem við stöndum frammi fyrir og mikilvægi þess að setja hlutina í rétt samhengi þegar kemur að hamfarahlýnun jarðar. Listilega vel útfærð og markmiðinu með að flytja allt "suðið" yfir á nærtækara tungumál tekst vel. Ég hafði sérlega gaman af sögum úr fjölskyldugallerýinu, mér fannst þær ekki sjálfhverfar en get skilið þá sem eru þeirrar skoðunar. Flæðið er bara svo ótrúlega gott. Dalai Lama kaflarnir kannski pínu skrítnir. Ef höfundur hefði átt sömu samtöl við Guðmund Inga ráðherra á Kaffi Babalú, hefðu þau ratað óstytt með þessu hætti í bókina? Ólíklegt en sömuleiðis ósanngjarn samanburður, annar er helgur maður en hinn heldur til í útlegð í Dharmasala. Nei grín.

Ég hef ekkert um þessa góðu bók að segja sem ekki hefur verið skrifað. Nema þetta tískuhatur á hagfræðinni angrar mig lítillega. Gamla Ísland sendi eftir presti í stað læknis þegar hvítvoðungur heyjaði sitt dauðastríð. Í dag er heyrt í hagfræðingum í stað vistfræðinga. Þetta er sambærilegt ef satt er, en er þannig ástatt? Er þessi stétt svona fyrirferðamikil eða er bara látið þannig? Höfundur þakkar stórum hópi sérfræðinga og vísindafólki fyrir veitta aðstoð við ritun bókarinnar. Enginn hagfræðingur þar, samt dúkkar hagfræði nokkrum sinnum sem blórarböggull. Andri bendir á að flest hagfræðilíkön hafi það að forsendu að kerfið vaxi. Þessi gagnrýni, ásamt öðrum sem koma fram í bókinni, er vel þekkt innan fræðigreinarinnar. Hérlendis fer losun kolvetnis sem hlutfall af þjóðarframleiðslu minnkandi með árunum, sem er gott mál, finnst Andra það líka eða mun hann hrista hausinn þegar hagfræðingar vilja leggja báráttunni lið? Hvað hugsar höfundurinn þegar hann heyrir hugtök eins og "græn skuldabréf"? Fúsk eða góð viðleitni? Ekki veit ég hvað á að halda - og ekki er svarið að finna í bókinni

Ef menn vilja rýna í æviágrip útrásarvíkinganna þá rekum við mun oftar augun í próf í verkfræði heldur en í hagfræði. (En verkfræðingar byggja brýr) Hvaða hagfræðingar eru að stýra skútunni? Er Trump hagfræðingur? Bjarni Ben? Bolsonaro? Nei. Ég er farinn að halda að margir kalli hóp af þöngulhausum bara hagfræðinga svona til hægðarauka. Hugur minn er hjá kröfugönguvinstrihagfræðinemanum sem fyrirfinnst í hverjum einasta árgangi af hagfræðinemum og fær hér væna gusu yfir sig frá höfundi.

Þetta var útúrdúr. Lesið bókina, hún er frábær.