2.06k reviews for:

Der Steppenwolf

Hermann Hesse

3.96 AVERAGE

dark emotional reflective tense medium-paced
Plot or Character Driven: Character
Strong character development: Yes
Loveable characters: Yes
Diverse cast of characters: N/A
Flaws of characters a main focus: Yes

Ένα βιβλίο που σίγουρα έπρεπε να έχω διαβάσει σε νεότερη και πιο δεκτική ηλικία. Χωρίς να παραγνωρίζω τη μεγαλοφυΐα του Έσσε (Χέσσε τον έλεγαν παλιότερα, αλλά εξωραΐστηκε χάνοντας την εκφερόμενη ως "χ" δασεία του), οι προβληματισμοί του παρ' όλο που είναι διαχρονικοί, τυγχάνουν μια αντιμετώπισης υπερβολικά ρετρό και οιμωγικής για τα δεδομένα ενός ενήλικα του 21ου αιώνα.
Το όλο έργο δίνει την αίσθηση ενός εφήβου που βογγά, βγάζει μυκηθμούς και κραυγές, φτύνει και χτυπιέται (ναι, προφανώς όλα αυτά είναι εσωτερικά, απλώς κάντε το εικόνα), κάτι λίγο οξύμωρο καθώς ο πρωταγωνιστής οδεύει προς την 6η δεκαετία της ζωής του (αν και ορκισμένος να κόψει μόνος του το νήμα της ζωής του τη μέρα των 50ών του γενεθλίων).
Καταλαβαίνω ότι οι Γερμανοί παίρνουν πολύ στα σοβαρά τον κόσμο και τον εαυτό τους (και το απέδειξαν χαρίζοντάς μας την εμπειρία δύο παγκόσμιων πολέμων και την πιο επαγγελματικά εκτελεσμένη και συστηματικοποιημένη γενοκτονία όλων των εποχών), αλλά η μεσογειακή ψυχή μου, ομολογώ, μαθημένη στον ήλιο που αντανακλά πάνω στα λευκά μάρμαρα του Παρεθενώνα, βλέπει με ειρωνική συμπάθεια τη γερμανική παραφορά, τη μίξη φιλοσοφίας και ηδονής, το στοχαστικό εμπειρισμό που αποπνέουν τα ημιεφηβικά παραληρήματα του λύκου της Στέπας. Αν θες να ερωτευτείς, έλα νότια, αν θέλεις να είσαι πιο ακριβής κι από το ρολόι της εκκλησίας σου (βλ. Ιμμάνουελ Καντ), μείνε στην Κεντρική Ευρώπη και αν θες να πολεμήσεις τον φασισμό, έχεις χάσει το τρένο γιατί μεταλλάχθηκε και επιβλήθηκε μέσω του αντίστροφου κορπορατισμού της εποχής μας (όταν ως κράτος... επί κράτει τα καπιταλιστικά μεγαθήρια, διαβρώνουν, διαποτίζουν, οικειοποιούνται και υποσκελίζουν ή μεταχειρίζονται σαν μαριονέτες τα κράτη).
Ίσως γέρασα και ένα ζευγάρι ζεστές κάλτσες δείχνουν πιο σημαντικές από το να αυτομαστιγώνομαι για τα στραβά του κόσμου 24/7. Ίσως όχι.
Το βιβλίο σφύζει από... νευρώσεις και δείχνει την έντονη ανασφάλεια του συγγραφέα καταμεσής ενός κόσμου παραδομένου (ή έτοιμου να παραδοθεί) στην παραφροσύνη. Ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος έχει τελειώσει, αλλά ένας ακόμη μεγάλος πόλεμος είναι ήδη ορατός στον ορίζοντα. Οι παγκόσμιες αξίες επαναπροσδιορίζονται, ο μιλιταριστικός εθνικισμός (της εκμηδένισης του ανθρώπου προς όφελος του έθνους και της φυλής, της επέκτασης με κάθε κόστος, της θεωρίας του ζωτικού χώρου που με τόσο τραγικά αποτελέσματα υποστήριξε το ανθρωπάκι με το μουστακάκι μια δεκαετία αργότερα) συγκρούεται με τον ανθρωποκεντρικό σοσιαλισμό και τις δημοκρατικές αξίες, την ανθρωπιστική και ανθρωποκεντρική θέαση της δημοκρατίας, και πάντα καραδοκεί ο νεωτερικός καπιταλισμός, επεκτατικός και ελαστικός, προσαρμοστικός από τη φύση του, ικανός να πατάει άνετα και στις δύο βάρκες (φασισμός/δημοκρατία) και είναι ο πατέρας των παιδιών της σκύλας που είναι πάλι σε οργασμό* (κατά Μπρεχτ, αν μη τι άλλο).
Εν ολίγοις, ενώ έχει ένα βαθύ εσωτερικό ενδιαφέρον και αρκετές εκρήξεις σουρεαλισμού και ωμού ρεαλισμού, καταφέρνει να κουράσει αν είσαι πάνω από 15 χρονών.


*Είμαι σίγουρος ότι ο ποιητής ήθελε να πει "οίστρο", αλλά κάποιος με γνώσεις σεξουαλικής συμπεριφοράς κυνοειδών, μπορεί να μας διαφωτίσει καλύτερα
hopeful reflective sad medium-paced
Plot or Character Driven: Character
Strong character development: Yes
Loveable characters: Yes
Diverse cast of characters: Yes
Flaws of characters a main focus: Yes
dark hopeful fast-paced

Multi-faceted fast-paced existential bildungsroman that combines Western canon with Eastern philosophy and elements of magical realism to tell a journey from nihilism to hope. In parts direct to the point philosophy/psychology (as in the Steppenwolf tract), other parts dreamlike and allegorical (as in the magical theatre). A scene where Steppenwolf relives all his past loves I found quite moving and another where Steppenwolf finds himself in a war against machines wouldn't be out of place in a collection of stories by Calvino. 
reflective medium-paced
Plot or Character Driven: Character
Strong character development: Yes
Loveable characters: Complicated
Diverse cast of characters: No
Flaws of characters a main focus: Yes

Independently and alone, he decided what to do and to leave undone. For every strong man attains to that which a genuine impulse bids him seek. But in the midst of the freedom he had attained Harry suddenly became aware that his freedom was a death and that he stood alone. The world in an uncanny fashion left him in peace. Other men concerned him no longer. He was not even concerned about himself. He began to suffocate slowly in the more and more rarefied atmosphere of remoteness and solitude. For now it was his wish no longer, nor his aim, to be alone and independent, but rather his lot and his sentence. 

 
I saw how deep my love and trust must have been for her betrayal to have inflicted so deep and lifelong a wound. 

Your soul has fallen to bits and pieces. Good. Rearrange them to suit yourself.

I understood it all. I understood Pablo. I understood Mozart, and somewhere behind me I heard his ghastly laughter. I knew that all the hundred thousand pieces of life's game were in my pocket. A glimpse of its meaning had stirred my reason and I was determined to begin the game afresh. I would traverse not once more, but often the hell of my inner being. One day I would be a better hand at the game. One day I would learn how to laugh. Pablo was waiting for me, and Mozart too.



I think the book is among the better ones of Hermann Hesse.
As per usual with Hesse, it deals with a protagonist, that has a dichotomic character problem, which can be quickly summarised as animality/ instinct versus intellect.
In this novel the protagonist deals with something that reads to me like social isolation due to borderline personality disorder as well as severe depression.
I like the artisticity and the darkness of the book.
It is definitely more interesting to read, than it is fun in the traditional sense.

I would recommend the book to people, who have no affliction with suicidal thoughts, or drug abuse, since both are glossed over by the narrator and protagonist as solutions to their personal problems.
challenging mysterious reflective medium-paced
Plot or Character Driven: A mix
Strong character development: Complicated
Loveable characters: Complicated
Diverse cast of characters: No
Flaws of characters a main focus: Yes

It would be distasteful to give less than five stars to a book that near-explicitly lays out why I give books five stars. I mean, the explicitness might be a reason to decrease the rating, but nah.

The tediousness of this character and story made it impossible for me to read much past the halfway point.