Take a photo of a barcode or cover
3.55 AVERAGE
3.55 AVERAGE
This could’ve been a 5 star read for me. Easily. I have said it before and I’ll say it again, I only give books 5 stars if it’s something I could read 100 times or more, and that gripped me and held me in. This was one of those books, but there is a reason for the 4 star rating….
I was in love with this book from the beginning. James and Bex do have a piece of my heart and always will. The banter is great, the spicy scenes are good, and the overall plot was good. You see Bex struggle with an abusive ex, and James is willing to protect her at all costs. That’s where the 4 star rating comes in. Throughout most of the book, I was already giving it 5 stars. It wasn’t until the last 50-70 pages that it fell off and I took it down.
1. The conversation Bex had with Richard (James dad). I didn’t bring it down a rating because of the conversation, but because it felt like there was no resolution to him telling her to keep the drama away from James because it’ll affect him. It does eventually come out to James that Richard told Bex that, and outside of James ignoring his father for a while, there’s no talk about it again, no apologies, or anything about. It was kind of there and then not.
2. Bexs mom. Again, I felt like there was no resolution with that situation. The diner burned down because of Bexs mom, losing her camera and years worth of photography. Yes, Bex was upset, and was angry with her mom over it, but her mom was constantly using Bex (at least from my perspective) to run the diner, and be there at every call. Bex wanted to be a photographer, that was her end goal, and her mom didn’t necessarily support that until the end. There was never any resolution to their issues. You get told that her mom decided to sell the diner, and go see a therapist but there’s no in depth conversation about the things that had happened between them. I understand it is Bexs mom, but I feel like that was very rushed over and somewhat ignored until the end.
3. The championship game. This alone sealed the deal on a 4 star rating for me. I was pissed to say the least. And i’m still torn about it because I understand why James did it, but it doesn’t make it right. Essentially, Bexs ex, Darryl, kissed her without her consent and wouldn’t let her go before the championship game, James found out about during halftime and confronted Bex about it (she hadn’t told him because of Richard had said to her previously) Bex admitted to it, which I don’t fault her for that, James deserved to know but it’s how James reacted to the situation. Instead of letting that anger fuel him to play harder in the game, it comes down to the wire in the 4th quarter of the game, and the team needs a touchdown to win, the only person on the field that can get the touchdown is Darryl. He’s in the end zone and wide open, instead of completing the pass and securing the win, James intentionally throws the ball too high and loses the game. Yes, I understand he didn’t want to give Darryl the credit, however it wasn’t just Darryl he was punishing for what happened, it was his entire team, his coaches, and everyone else. It was just wrong. The situation could have been handled between Darryl and James after the game. But the intentional loss in a career defining game just ruined it for me, completely.
The only reason I gave it 4 stars and not knock it down to possibly 3 is because I was hooked in this story. I loved the characters, i loved the brothers, and overall really liked the book with the exception of those three things.
I was in love with this book from the beginning. James and Bex do have a piece of my heart and always will. The banter is great, the spicy scenes are good, and the overall plot was good. You see Bex struggle with an abusive ex, and James is willing to protect her at all costs. That’s where the 4 star rating comes in. Throughout most of the book, I was already giving it 5 stars. It wasn’t until the last 50-70 pages that it fell off and I took it down.
1. The conversation Bex had with Richard (James dad). I didn’t bring it down a rating because of the conversation, but because it felt like there was no resolution to him telling her to keep the drama away from James because it’ll affect him. It does eventually come out to James that Richard told Bex that, and outside of James ignoring his father for a while, there’s no talk about it again, no apologies, or anything about. It was kind of there and then not.
2. Bexs mom. Again, I felt like there was no resolution with that situation. The diner burned down because of Bexs mom, losing her camera and years worth of photography. Yes, Bex was upset, and was angry with her mom over it, but her mom was constantly using Bex (at least from my perspective) to run the diner, and be there at every call. Bex wanted to be a photographer, that was her end goal, and her mom didn’t necessarily support that until the end. There was never any resolution to their issues. You get told that her mom decided to sell the diner, and go see a therapist but there’s no in depth conversation about the things that had happened between them. I understand it is Bexs mom, but I feel like that was very rushed over and somewhat ignored until the end.
3. The championship game. This alone sealed the deal on a 4 star rating for me. I was pissed to say the least. And i’m still torn about it because I understand why James did it, but it doesn’t make it right. Essentially, Bexs ex, Darryl, kissed her without her consent and wouldn’t let her go before the championship game, James found out about during halftime and confronted Bex about it (she hadn’t told him because of Richard had said to her previously) Bex admitted to it, which I don’t fault her for that, James deserved to know but it’s how James reacted to the situation. Instead of letting that anger fuel him to play harder in the game, it comes down to the wire in the 4th quarter of the game, and the team needs a touchdown to win, the only person on the field that can get the touchdown is Darryl. He’s in the end zone and wide open, instead of completing the pass and securing the win, James intentionally throws the ball too high and loses the game. Yes, I understand he didn’t want to give Darryl the credit, however it wasn’t just Darryl he was punishing for what happened, it was his entire team, his coaches, and everyone else. It was just wrong. The situation could have been handled between Darryl and James after the game. But the intentional loss in a career defining game just ruined it for me, completely.
The only reason I gave it 4 stars and not knock it down to possibly 3 is because I was hooked in this story. I loved the characters, i loved the brothers, and overall really liked the book with the exception of those three things.
emotional
lighthearted
emotional
funny
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
"Pierwsza próba" to początek serii Beyond the Play autorstwa Grace Reilly.
Nigdy wcześniej nie słyszałam ani o tej serii, ani o samej autorce, jednak moją uwagę przykuła ciekawa okładka oraz informacja o tym, że jest to jeden z romansów sportowych. A jak już wielokrotnie podkreślałam — bardzo je lubię, więc doszłam do wniosku, że będzie to książka idealna na początek maratonu #czytamzn #czytamzeszczesciarrra. Czy ostatecznie publikacja spełniła moje oczekiwania? Tego dowiecie się, czytając moją opinię.
Głównymi bohaterami historii są Bex i James — pasjonatka fotografii oraz nowy rozgrywający uczelnianej drużyny footballowej.
Dla Jamesa football jest sensem życia. Chłopak przenosi się na ostatni rok studiów na Uniwersytet McKee, aby z tutejszą drużyną sięgnąć po tytuł mistrzów, który będzie trampoliną do jego przyszłość w NFL. Niestety zadanie nie jest wcale proste, ponieważ oprócz walki na boisku Callahan musi zmierzyć się również z zajęciami z pisania, których nie zaliczył na poprzedniej uczelni. Czy ktoś pomoże mu w tym nierównym starciu?
Zanim Beckett Wood poznała najstarszego z braci Callahan, była dziewczyną innego futbolisty, z którym zerwała, gdy tylko dowiedziała się o jego zdradzie. Dziewczyna nie chce mieć nic wspólnego z kolejnym zawodnikiem tej dyscypliny sportowej, dlatego, kiedy James prosi ją o udzielenie mu korepetycji z przedmiotu, który spędza mu sen z powiek, Bex mu odmawia. Jednak kiedy jej były partner zaczyna ją nachodzić i staje się bardzo nachalny, dziewczyna wpada na szalony pomysł. W zamian za pomoc w nauce proponuje Jamesowi, aby udawał jej chłopaka. Czy osoby z ich otoczenia uwierzą, że naprawdę są parą? Czy udawany związek z czasem przerodzi się w głębszą relację? Co stanie się, gdy na jaw wyjdą prawdziwe powody przeniesienia Jamesa na uniwersytet McKee? Po odpowiedzi na te pytania odsyłam Was do lektury.
Muszę przyznać, że sięgając po tę książkę, liczyłam, że będzie to miła i przyjemna lektura na tak zwane "odmóżdżenie". I faktycznie tak było.
W "Pierwszej próbie" nie było niepotrzebnych dram i głębokich przemyśleń głównych bohaterów. W zamian była za to typowa amerykańska historia miłosna. On przystojny, młody i bogaty, ona piękna szara myszka, na której głowę zwaliło się wiele problemów. Niby oklepane, ale jednak zawsze urzekają mnie takie lekkie historie, w których wszystko ma swój czas i swoje miejsce.
Chociaż zazwyczaj czepiam się, gdy uczucia pomiędzy bohaterami szybko się rozwijają, tym razem zupełnie mi to nie przeszkadzało. Podczas czytania tej publikacji nawet przez chwilę nie miałam takiego wrażenia, wręcz przeciwnie — tempo relacji idealnie pasowało mi zarówno do grupy wiekowej bohaterów, jak i do miejsca rozgrywania akcji.
Bardzo podobało mi się również to, jak James wspierał Bex, pokazując jej, że może czerpać przyjemność z tego, co robi i że tak naprawdę jej hobby, może w przyszłości stać się jej pracą. I pewnie część z osób, które czytały tę pozycję, powie, że miał w tym swój własny interes, w mojej opinii zrobił to przede wszystkim po to, by dziewczyna uwierzyła w siebie i swój talent.
Myślę, że "Pierwsza próba" to historia, która z pewnością przypadnie do gustu czytelnikom, którzy lubią ciepłe, nieskomplikowane i lekko przewidywalne historie lub po prostu tym, którzy potrzebują odpoczynku od bardziej wymagającej literatury. Osobiście z przyjemnością sięgnę po kolejny tom, który będzie poświęcony kolejnemu z braci Callahan — Cooperowi.
Nigdy wcześniej nie słyszałam ani o tej serii, ani o samej autorce, jednak moją uwagę przykuła ciekawa okładka oraz informacja o tym, że jest to jeden z romansów sportowych. A jak już wielokrotnie podkreślałam — bardzo je lubię, więc doszłam do wniosku, że będzie to książka idealna na początek maratonu #czytamzn #czytamzeszczesciarrra. Czy ostatecznie publikacja spełniła moje oczekiwania? Tego dowiecie się, czytając moją opinię.
Głównymi bohaterami historii są Bex i James — pasjonatka fotografii oraz nowy rozgrywający uczelnianej drużyny footballowej.
Dla Jamesa football jest sensem życia. Chłopak przenosi się na ostatni rok studiów na Uniwersytet McKee, aby z tutejszą drużyną sięgnąć po tytuł mistrzów, który będzie trampoliną do jego przyszłość w NFL. Niestety zadanie nie jest wcale proste, ponieważ oprócz walki na boisku Callahan musi zmierzyć się również z zajęciami z pisania, których nie zaliczył na poprzedniej uczelni. Czy ktoś pomoże mu w tym nierównym starciu?
Zanim Beckett Wood poznała najstarszego z braci Callahan, była dziewczyną innego futbolisty, z którym zerwała, gdy tylko dowiedziała się o jego zdradzie. Dziewczyna nie chce mieć nic wspólnego z kolejnym zawodnikiem tej dyscypliny sportowej, dlatego, kiedy James prosi ją o udzielenie mu korepetycji z przedmiotu, który spędza mu sen z powiek, Bex mu odmawia. Jednak kiedy jej były partner zaczyna ją nachodzić i staje się bardzo nachalny, dziewczyna wpada na szalony pomysł. W zamian za pomoc w nauce proponuje Jamesowi, aby udawał jej chłopaka. Czy osoby z ich otoczenia uwierzą, że naprawdę są parą? Czy udawany związek z czasem przerodzi się w głębszą relację? Co stanie się, gdy na jaw wyjdą prawdziwe powody przeniesienia Jamesa na uniwersytet McKee? Po odpowiedzi na te pytania odsyłam Was do lektury.
Muszę przyznać, że sięgając po tę książkę, liczyłam, że będzie to miła i przyjemna lektura na tak zwane "odmóżdżenie". I faktycznie tak było.
W "Pierwszej próbie" nie było niepotrzebnych dram i głębokich przemyśleń głównych bohaterów. W zamian była za to typowa amerykańska historia miłosna. On przystojny, młody i bogaty, ona piękna szara myszka, na której głowę zwaliło się wiele problemów. Niby oklepane, ale jednak zawsze urzekają mnie takie lekkie historie, w których wszystko ma swój czas i swoje miejsce.
Chociaż zazwyczaj czepiam się, gdy uczucia pomiędzy bohaterami szybko się rozwijają, tym razem zupełnie mi to nie przeszkadzało. Podczas czytania tej publikacji nawet przez chwilę nie miałam takiego wrażenia, wręcz przeciwnie — tempo relacji idealnie pasowało mi zarówno do grupy wiekowej bohaterów, jak i do miejsca rozgrywania akcji.
Bardzo podobało mi się również to, jak James wspierał Bex, pokazując jej, że może czerpać przyjemność z tego, co robi i że tak naprawdę jej hobby, może w przyszłości stać się jej pracą. I pewnie część z osób, które czytały tę pozycję, powie, że miał w tym swój własny interes, w mojej opinii zrobił to przede wszystkim po to, by dziewczyna uwierzyła w siebie i swój talent.
Myślę, że "Pierwsza próba" to historia, która z pewnością przypadnie do gustu czytelnikom, którzy lubią ciepłe, nieskomplikowane i lekko przewidywalne historie lub po prostu tym, którzy potrzebują odpoczynku od bardziej wymagającej literatury. Osobiście z przyjemnością sięgnę po kolejny tom, który będzie poświęcony kolejnemu z braci Callahan — Cooperowi.
fast-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
lighthearted
fast-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
No
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
fast-paced
Guys who act violently out of character in the name of jealousy… not for me. There was a little too much going on with the MMC and MFC’s backstories and I just didn’t love either of them or their motivations.
fast-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
No
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
No
a whole lot of telling and not a whole lot of showing
emotional
funny
lighthearted
medium-paced
It wasn't bad. It would have been alot better without the self loathing in it.. the "he deserves better, and im not worth anything." Spiel.
Do not recommend reading the bonus extended epilogue. I read the first part and decided not to even bother with it. It made me confused and irritated with Bex. So.. yeah.
Overall, I thought the story was good. Had some emotional parts, and some funny parts.. but it was an average sports romance imo.
Nothing mind blowing, but I'll continue on with the series.
Darryl can eat a bowl of fucks. That's all. 😀
Do not recommend reading the bonus extended epilogue. I read the first part and decided not to even bother with it. It made me confused and irritated with Bex. So.. yeah.
Overall, I thought the story was good. Had some emotional parts, and some funny parts.. but it was an average sports romance imo.
Nothing mind blowing, but I'll continue on with the series.
Darryl can eat a bowl of fucks. That's all. 😀