Take a photo of a barcode or cover
3.97 AVERAGE
3.97 AVERAGE
dark
emotional
mysterious
reflective
fast-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
N/A
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
Ik geloof dat ik het snap maar dat er niet zoveel te snappen valt. De stijl zit erg op het randje tussen minimalistisch en fake deep.
emotional
reflective
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
No
Loveable characters:
Yes
emotional
hopeful
reflective
medium-paced
WOENSDAGMIDDAG. Ik zat aan de keukentafel en bedacht dat ik dit boek vijf sterren zou geven. Omdat 'Ik ga naar de schapen laat zien dat' je soms maar weinig woorden nodig hebt om veelzeggend te zijn. Soms moet je bij de kleine dingen beginnen om een grote indruk achter te laten. En soms hoef je alleen maar te zwijgen, naast een klein raam, zittend in een fauteuil, om te vertellen hoe het met je gaat.
mysterious
reflective
fast-paced
"De taal heeft geen zin om Simone te begrijpen. Als ontstuimige spreeuwen vliegen woorden door de lucht. Ze zoeven voorwaarts. Ze flitsen naar boven. Ze scheren naar beneden. Ze duiken. Samen vormen ze een wolk die voortdurend verandert van vorm."
Een pareltje, zowel inhoudelijk als qua taal. Zo eentje dat lang blijft plakken...
Een pareltje, zowel inhoudelijk als qua taal. Zo eentje dat lang blijft plakken...
Ik heb het de laatste tijd zo onmenselijk druk dat ik niet meer aan lezen toe kom of nauwelijks mijn aandacht erbij kan houden. Merci Marieke De Maré om me uit mijn hoofd te sleuren (want daar zit ik te vaak tegenwoordig) en alles te vergeten. Om eindelijk nog eens onafgebroken te kunnen lezen. De witregels spreken, tussen de regels zit tristesse, maar ook humor en liefde. Ik ga naar de schapen is in alle opzichten perfect.
Alhoewel ik het gevoel heb het niet ten volle begrepen te hebben, bleef het me wel boeien. Stilistisch mooi.
Zo veel gevoelens in zo’n dun boekje. Een groot plezier om hiermee mijn vol leesjaar te mogen beëindigen.
“Na maanden praten met de schapen stond Simone op een dag in de wei, tussen de dieren.
Ze droeg een afgeleefde beige wollen trui en een lichtgroene broek. Veel schapen hadden een lichtgroen beschilderd achterwerk. Allemaal stonden ze in een volkomen groene weide. Simone schrok toen ze Andrej zag, dacht meteen aan wat ze ooit eens gelezen had, dat je aan mensen met veel verdriet niet moet vragen ‘hoe gaat het, maar wel hoe gaat het vandaag’.”
“Na maanden praten met de schapen stond Simone op een dag in de wei, tussen de dieren.
Ze droeg een afgeleefde beige wollen trui en een lichtgroene broek. Veel schapen hadden een lichtgroen beschilderd achterwerk. Allemaal stonden ze in een volkomen groene weide. Simone schrok toen ze Andrej zag, dacht meteen aan wat ze ooit eens gelezen had, dat je aan mensen met veel verdriet niet moet vragen ‘hoe gaat het, maar wel hoe gaat het vandaag’.”