Take a photo of a barcode or cover
3.84 AVERAGE
3.84 AVERAGE
Unfinished and yet so rawly emotional and evocative. Albert Camus is my hero and his death was and will always be an international tragedy
reflective
slow-paced
Will come back and give a rating once I've digested it, but man, it is HAUNTING to read while knowing how this unfinished book came to be the whole time.
reflective
sad
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
so sad this didn’t get finished
Some lovely thoughts on the pages but the overall story did not hold my attention.
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
N/A
Flaws of characters a main focus:
Complicated
emotional
reflective
sad
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
No
Oh, how wonderful it would be if Camus had had the chance to finish this book. Above all, it is a book about humanity and how people have the ability to replace tragedy with kindness.
“in the strange dizziness of that moment, the statue every man eventually erects and that hardens in the fire of the years, into which he then creeps and there awaits its final crumbling – that statue was rapidly cracking, it was already collapsing. All that was left was this anguished heart, eager to live, rebelling against the deadly order of the world that had been with him for forty years, and still struggling against the wall that separated him from the secret of all life, wanting to go farther, to go beyond, and to discover, discover before dying, discover at last in order to be, just once to be, for a single second, but for ever”
slow-paced
emotional
reflective
medium-paced
emotional
inspiring
reflective
sad
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
No
بدترین چیز درباره نظر دادن این است که این نوشته‌ها اینجا می ماند و همانطور که شما الان با خودتان می گویید طرف عجب احمقی است، بیست سال دیگر، ده سال دیگر، ماه دیگر، یک هفته دیگر، خودم هم دوباره این مشعشعات را خواهم دید و خواهم گفت طرف انصافا عجب الاغی است. به هر حال باید نظرم را بگویم، و گرنه هیچ چیزی جلو نمی رود و چیزها اینجا، این پشت من، می ماند.
من دو نظریه دارم، اولی درباره نویسنده هاست، اینکه نویسنده باید درباره چیزی بنویسد که آن را زندگی کرده، سیزیف و این مزخرفات، سنگ بالای کوه می برم پس هستم دری بری است. هر وقت دیدید یک جایی یک میز شامی دارد توصیف می شود که غذاهای رویش همه اشرافی ست، یا یک نفر که همه چیز برایش آب خوردن است، یارو رو راست دارد بهتان می گوید که من اینکاره نیستم، لااقل اینجا را خیلی خراب کرده ام.
نظریه دومم هم درباره خواننده هاست، آدم از چیزی خوشش می آید که بتواند خودش را جایش را بگذارد، به خاطر همین هم بچه ها تا چهارده پانزده سالگی همه اسپایدرمنند، و از آنجا به بعد تا دیسکشان بگیرد بتمن.
آدم اول به نظرم باید خیلی به زندگی کامو نزدیک باشد، خیلی بیشتر از آن کتاب تقلبی اش بیگانه و آن کتاب افتضاح و سراسر دروغش سیزیف. به خاطر همین خیلی خوشم آمد. دست کم آنقدری که نوشته. بقیه ش را طرحش را برای ما به جا گذاشته و خودش به رحمت خدا رفته.
بخش دوم هم چرا من خوشم آمده، لابد چون آن بخش هایی که انقلاب می شود نوشته نشده و در سال های انفعال کودکی و نوجوانی، بین من و کامو قرابت است.
من دو نظریه دارم، اولی درباره نویسنده هاست، اینکه نویسنده باید درباره چیزی بنویسد که آن را زندگی کرده، سیزیف و این مزخرفات، سنگ بالای کوه می برم پس هستم دری بری است. هر وقت دیدید یک جایی یک میز شامی دارد توصیف می شود که غذاهای رویش همه اشرافی ست، یا یک نفر که همه چیز برایش آب خوردن است، یارو رو راست دارد بهتان می گوید که من اینکاره نیستم، لااقل اینجا را خیلی خراب کرده ام.
نظریه دومم هم درباره خواننده هاست، آدم از چیزی خوشش می آید که بتواند خودش را جایش را بگذارد، به خاطر همین هم بچه ها تا چهارده پانزده سالگی همه اسپایدرمنند، و از آنجا به بعد تا دیسکشان بگیرد بتمن.
آدم اول به نظرم باید خیلی به زندگی کامو نزدیک باشد، خیلی بیشتر از آن کتاب تقلبی اش بیگانه و آن کتاب افتضاح و سراسر دروغش سیزیف. به خاطر همین خیلی خوشم آمد. دست کم آنقدری که نوشته. بقیه ش را طرحش را برای ما به جا گذاشته و خودش به رحمت خدا رفته.
بخش دوم هم چرا من خوشم آمده، لابد چون آن بخش هایی که انقلاب می شود نوشته نشده و در سال های انفعال کودکی و نوجوانی، بین من و کامو قرابت است.