Take a photo of a barcode or cover
3.52 AVERAGE
3.52 AVERAGE
sad
medium-paced
when i was in grammar school or jr. high school (middle school to some of you freaks) i read "the world according to garp" and my eyes were jerked wide open, revealing so suddenly that adulthood was a desolate place where i wasn't sure i ever wanted to be. there was a build-up of this feeling throughout the book, but i distinctly remember the exact scene where this warning exploded in my face, making everything crystal clear and filling me with a nihilism that took me decades to shake.
this book gave me a shadowy echo of the same feeling, this time centered around the middle-aged years so closely ahead of me. desperation and desolation chase each other like car crash fetishists around the streets of london through most of the book, making me feel like i wanted to slam on the brakes and let it all fly past. true. there are some truly transcendent and beautiful moments, some scenes that stopped my heart a little, but mostly i wanted it to end.
i also have to complain, though maybe some others won't care as much as i do, that this is less of a sequel and more of a retelling of empire of the sun. or, rather, it starts with a retelling. suddenly we are back in lunghua camp, but there are all these people who hadn't been there before, all these situations that hadn't existed in the earlier work. i wouldn't mind so much, especially with the new characters added, some of whom i quite enjoyed, but these new storylines effectively erase some of the most poignant moments, and characters, in the "first" book.
some parts of this book would get two more stars, others one less. but, you know, you get what you pay for.
if anyone is interested (though my tenth grade english teacher would gape at the presumption of placing an author's reality on top of his fiction, and the man still influences my decisions to this day) this site has an interesting breakdown of what is fact and what is fiction in this book: http://www.jgballard.ca/criticism/jgb_pringle_kindness.html.
warning. spoilers. duh.
p.s. as a ballard fan, i knew one day i would have to face my techno-aversion and actually read "Crash." i even tried once, but stalled something like ten pages into it. this book had enough of that other work in it to free me from this obligation. at least that's what my mind says. so, it was worth it for that.
this book gave me a shadowy echo of the same feeling, this time centered around the middle-aged years so closely ahead of me. desperation and desolation chase each other like car crash fetishists around the streets of london through most of the book, making me feel like i wanted to slam on the brakes and let it all fly past. true. there are some truly transcendent and beautiful moments, some scenes that stopped my heart a little, but mostly i wanted it to end.
i also have to complain, though maybe some others won't care as much as i do, that this is less of a sequel and more of a retelling of empire of the sun. or, rather, it starts with a retelling. suddenly we are back in lunghua camp, but there are all these people who hadn't been there before, all these situations that hadn't existed in the earlier work. i wouldn't mind so much, especially with the new characters added, some of whom i quite enjoyed, but these new storylines effectively erase some of the most poignant moments, and characters, in the "first" book.
some parts of this book would get two more stars, others one less. but, you know, you get what you pay for.
if anyone is interested (though my tenth grade english teacher would gape at the presumption of placing an author's reality on top of his fiction, and the man still influences my decisions to this day) this site has an interesting breakdown of what is fact and what is fiction in this book: http://www.jgballard.ca/criticism/jgb_pringle_kindness.html.
warning. spoilers. duh.
p.s. as a ballard fan, i knew one day i would have to face my techno-aversion and actually read "Crash." i even tried once, but stalled something like ten pages into it. this book had enough of that other work in it to free me from this obligation. at least that's what my mind says. so, it was worth it for that.
So hit and miss, this one. Loved it in parts, but by the end I just thought it was a bit ridiculous. J. G. Ballard only has to meet a woman for her to want to sleep with him, even if it happens 40 years after that first meeting. His wife gives him permission to cheat with the living incarnation of the Swinging Sixties before promptly dying and allowing him to pursue the affair relatively guilt free. And for all the Kindness of the Women, he doesn't have it in him to reciprocate, displaying their facelifts, scars and even their piles for all to see.
Really good when showing the inspirations that fed into his work, it is difficult to see this book as a sequel to Empire of the Sun, since it covers similar ground while dismantling some of that book's more powerful scenes. Definitely puts the semi in semi-autobiographical.
Really good when showing the inspirations that fed into his work, it is difficult to see this book as a sequel to Empire of the Sun, since it covers similar ground while dismantling some of that book's more powerful scenes. Definitely puts the semi in semi-autobiographical.
Disappointing because Ballard is such a good writer. Enjoyed some of this but it’s a bit ‘aren’t we crazy’ - which he probably was and is the point but nowadays just comes across as delinquent. Practically all the dialogue is in a sarcastic style. Hoped he was going to ‘grow up’ but he never did...
dark
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
N/A
Diverse cast of characters:
N/A
Flaws of characters a main focus:
Yes
More information about haemorrhoids than might be desirable.
Love his prose, but got a bit disinterested in this one once Ballard started getting into married life and beyond.
J.G. (James Graham) Ballard inleiden, hoeft voor de trouwe lezers van mijn boekbesprekingen niet meer. Wie niét tot die categorie behoort, kan hier of hier zijn kennis bijspijkeren, maar zou zich dus eigenlijk dood moeten schamen.
Hoe dan ook, zelfs wie nauwelijks van de auteur gehoord heeft, kent wellicht wél "Empire of the Sun", zijn autobiografische boek over zijn jeugd in het door de Japanners bezette Sjanghai tijdens de Tweede Wereldoorlog. Diezelfde gebeurtenissen vormen het startpunt van deze "De zachtheid van vrouwen", al wilde Ballard niet met zoveel woorden gezegd hebben dat ook dit boek biografisch was. Hij zei, in tegendeel, dat de meeste karakters in het boek volkomen fictief waren, maar ter gelijker tijd, dat het boek zijn levensverhaal is "gezien door de spiegel van de fictie ontstaan door dat leven".
Desalniettemin: James Ballard ging wel degelijk, net zoals zijn hoofdpersonage Jim, medicijnen studeren in Cambridge. Net zoals hij lid werd van de Royal Air Force en vliegtraining kreeg op de Canadese basis Moose Jaw. Hij trouwde ook en kreeg net zoals zijn hoofdpersonage drie kinderen, maar zijn echtgenote stierf aan een longontsteking, niet aan de gevolgen van een val. Vervolgens voedde hij, zoals Jim, zijn kinderen alleen op. Ook andere passages, zoals degene die gelinkt is aan het boek "Crash" (verfilmd door David Cronenberg) en "Empire of the Sun" (verfilmd door Spielberg), zijn voor vaste lezers van de auteur duidelijk herkenbaar.
Andere stukken zijn dat minder, net zoals de leidraad van dit boek: (de) vrouwen (van Ballard). En net in die leidraad zit een voor mij storend element in "De zachtheid van vrouwen": de neiging van de auteur om wel héél expliciet en zeer biologisch seksscènes te beschrijven. Da's iets waar ik nooit het nut van ingezien heb (nog los van het feit dat taal daar sowieso te kort schiet) en dat mijns inziens ook niet bijdraagt tot het verhaal.
Maar los daarvan is ook dit boek van Ballard weer een aanrader, ook voor wie verder niks van de auteur gelezen heeft. Het kán zelfs de deur openen naar verdere lezing, gezien in dit boek een aantal thema's aangeraakt worden die ook in zijn vollédig fictieve (maar in sommige gevallen langzamerhand van het visionaire aan het overgaan in de werkelijkheid) werk een hoofdrol spelen.
Hoe dan ook, zelfs wie nauwelijks van de auteur gehoord heeft, kent wellicht wél "Empire of the Sun", zijn autobiografische boek over zijn jeugd in het door de Japanners bezette Sjanghai tijdens de Tweede Wereldoorlog. Diezelfde gebeurtenissen vormen het startpunt van deze "De zachtheid van vrouwen", al wilde Ballard niet met zoveel woorden gezegd hebben dat ook dit boek biografisch was. Hij zei, in tegendeel, dat de meeste karakters in het boek volkomen fictief waren, maar ter gelijker tijd, dat het boek zijn levensverhaal is "gezien door de spiegel van de fictie ontstaan door dat leven".
Desalniettemin: James Ballard ging wel degelijk, net zoals zijn hoofdpersonage Jim, medicijnen studeren in Cambridge. Net zoals hij lid werd van de Royal Air Force en vliegtraining kreeg op de Canadese basis Moose Jaw. Hij trouwde ook en kreeg net zoals zijn hoofdpersonage drie kinderen, maar zijn echtgenote stierf aan een longontsteking, niet aan de gevolgen van een val. Vervolgens voedde hij, zoals Jim, zijn kinderen alleen op. Ook andere passages, zoals degene die gelinkt is aan het boek "Crash" (verfilmd door David Cronenberg) en "Empire of the Sun" (verfilmd door Spielberg), zijn voor vaste lezers van de auteur duidelijk herkenbaar.
Andere stukken zijn dat minder, net zoals de leidraad van dit boek: (de) vrouwen (van Ballard). En net in die leidraad zit een voor mij storend element in "De zachtheid van vrouwen": de neiging van de auteur om wel héél expliciet en zeer biologisch seksscènes te beschrijven. Da's iets waar ik nooit het nut van ingezien heb (nog los van het feit dat taal daar sowieso te kort schiet) en dat mijns inziens ook niet bijdraagt tot het verhaal.
Maar los daarvan is ook dit boek van Ballard weer een aanrader, ook voor wie verder niks van de auteur gelezen heeft. Het kán zelfs de deur openen naar verdere lezing, gezien in dit boek een aantal thema's aangeraakt worden die ook in zijn vollédig fictieve (maar in sommige gevallen langzamerhand van het visionaire aan het overgaan in de werkelijkheid) werk een hoofdrol spelen.
dark
funny
lighthearted
mysterious
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
Memoir? Novel? Sort of like, a historical novel based on someone’s life that happens to be the author’s own. All about death and sex and women and men and friendship and love and family. Pretty rich stuff, but with that dry Ballard edge… right up to the way he encourages you to question what actually happened.
reflective
sad
slow-paced