Scan barcode
shivireads's review
5.0
WOW WOW WOW I MEAN WHAT MORE ELSE CAN I SAY THAN WOW.
Not gonna lie...I was going back and forth while I decided if I should give it a 5.0 or 4.5. But, the only thing that made me think of giving it a 4.5 was the fact that I sometimes struggled to keep up with the old/classy English writing style. BUTTT this book and story CLEARLY deserves a 5.
I genuinely felt all the emotions and felt like I was taking the journey with Meg, Jo, Beth and Amy. It was such a beautiful read and I hope this book lives on for an eternity. It is marvelous. Reading classics is not something I am able to do but this book was PHENOMENAL. PLEASEE READ IT IF YOU CAN.
SPOILER ALERT COMING...
When I had about 75 pages to go, I did not want to finish the book because I knew what would happen in the last few chapters LOL.
I DO NOT WANT TO LIVE IN A WORLD WHEN JO AND LAURIE DO NOT END U TOGETHER MY HEART CANNOT HANDLE IT. I KNOW WHY IT DIDN'T HAPPEN BUT IT IS SO NOT FAIR.
Not gonna lie...I was going back and forth while I decided if I should give it a 5.0 or 4.5. But, the only thing that made me think of giving it a 4.5 was the fact that I sometimes struggled to keep up with the old/classy English writing style. BUTTT this book and story CLEARLY deserves a 5.
I genuinely felt all the emotions and felt like I was taking the journey with Meg, Jo, Beth and Amy. It was such a beautiful read and I hope this book lives on for an eternity. It is marvelous. Reading classics is not something I am able to do but this book was PHENOMENAL. PLEASEE READ IT IF YOU CAN.
SPOILER ALERT COMING...
When I had about 75 pages to go, I did not want to finish the book because I knew what would happen in the last few chapters LOL.
I DO NOT WANT TO LIVE IN A WORLD WHEN JO AND LAURIE DO NOT END U TOGETHER MY HEART CANNOT HANDLE IT. I KNOW WHY IT DIDN'T HAPPEN BUT IT IS SO NOT FAIR.
mrnfls's review
4.0
https://vivliosimeia.blogspot.com/2020/02/blog-post_85.html
Ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία στην αρχή της εφηβείας μου ήταν οι «Μικρές Κυρίες» της Λουίζα Μέι Άλκοτ. Η νέα μετάφραση από την Πόλυ Μοσχοπούλου και τις εκδόσεις Φουρφούρι, ήταν η αφορμή να το ξαναδιαβάσω ύστερα από πολλά χρόνια και να ταξιδέψω πάλι στην Αμερική του τέλους του 19ου αιώνα...
Κάπου κοντά στη Μασαχουσέτη, την εποχή που διεξάγεται ο αμερικανικός εμφύλιος, ζουν οι τέσσερις αδελφές Μαρτς, η Μέγκαν, η Τζο, η Μπεθ και η Έιμι. Είναι μια δεμένη οικογένεια με τον πατέρα τους να απουσιάζει λόγω του πολέμου, στον οποίο συμμετέχει. Για το λόγο αυτό τα εισοδήματα της οικογένειας είναι πολύ περιορισμένα και τα δυο μεγαλύτερα κορίτσια εργάζονται για να ενισχύσουν τα οικονομικά της οικογένειας. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου ζούμε τις καθημερινές δυσκολίες που συναντούν οι τέσσερις αδελφές, τις βλέπουμε να ωριμάζουν, να μεγαλώνουν, να μαθαίνουν τον κόσμο γύρω τους, να ερωτεύονται. Η Μέγκαν είναι η μεγαλύτερη, η πιο όμορφη. Ονειρεύεται να φτιάξει τη δική της οικογένεια, να κάνει πολλά παιδιά. Η Τζο είναι ένα αγοροκόριτσο. Ονειρεύεται να γίνει συγγραφέας και να κερδίζει τη ζωή της γράφοντας μυθιστορήματα. Στο χαρακτήρα της Τζο θα μπορούσε κάποιος να αναγνωρίσει χαρακτηριστικά της Λουίζα Μέι Άλκοτ. Η Μπεθ, είναι ένα καλοσυνάτο, ευαίσθητο πλάσμα. Είναι η θετική αύρα της οικογένειας, πάντα καλοπροαίρετη, πάντα η πρώτη που θα προσφέρει τη βοήθειά της σε αυτούς που την έχουν ανάγκη, δίνοντας το καλό παράδειγμα και στις αδελφές της. Η μικρότερη, η Έιμι, είναι ένας μάλλον αρνητικός χαρακτήρας, εγωίστρια και ίσως επειδή είναι η μικρότερη, λίγο κακομαθημένη. Είναι όμως μια μικρή καλλιτέχνης, η οποία μεγαλώνοντας, και μέσα από τις δυσκολίες και τα εμπόδια που συναντούν στη ζωή τους, ωριμάζει και αποκτά πιο συμπαθητικό χαρακτήρα.
Είναι ένα μυθιστόρημα ενηλικίωσης με κάθε ένα από τα κορίτσια να κρατά μία στερεοτυπική θέση: η όμορφη Μέγκαν, το αγοροκόριτσο Τζο, η καλοσυνάτη Μπεθ, η εγωίστρια Έιμι. Πάντοτε κρίνοντας την ιστορία λαμβάνοντας υπόψη την εποχή που γράφτηκε και τις συνθήκες που επικρατούσαν, η εξέλιξη του χαρακτήρα τους είναι μια μικρή μελέτη για τη θέση της γυναίκας στα τέλη του 19ου αιώνα. Είναι εμφανής η αλλαγή, ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου της από αδύναμη νοικοκυρά σε ανεξάρτητη και αυτεξούσια, εργαζόμενη γυναίκα, που η ίδια λαμβάνει αποφάσεις για τη ζωή της σπάζοντας όλο και περισσότερα δεσμά της πατριαρχικής οικογένειας.
Οι περιπέτειες των τεσσάρων κοριτσιών είναι πάντα ενδιαφέρουσες. Δυνατές περιγραφές, ομαλή περιπετειώδης ροή, χαρακτήρες άμεσοι. Ιδιαίτερα συμπαθούσα, πάντα, την Τζο. Αυτή θεωρούσα ότι μου ταίριαζε περισσότερο. Δεν ήθελα όμως να είμαι φίλη της Τζο. Ήθελα να ΕΙΜΑΙ η Τζο! Θαύμαζα την εξυπνάδα της, την τόλμη της, το ταλέντο της και ιδιαίτερα την προσήλωσή της στις αρχές της. Αυτό που κάποιος δεν την ήξερε, το ονόμαζε ξεροκεφαλιά και πείσμα και της το καταλόγιζε.
Έγινα έφηβη και γύρισα πίσω στο χρόνο. Ξενύχτησα διαβάζοντας αχόρταγα το βιβλίο έχοντας την αίσθηση ότι σε λίγο θα ανοίξει η πόρτα και η μητέρα μου θα μου κάνει παρατήρηση γιατί ξενυχτάω και δεν κοιμάμαι, ενώ πρέπει την άλλη μέρα να ξυπνήσω νωρίς για το σχολείο. Οι «Μικρές Κυρίες» δεν είναι μόνο ένα διασκεδαστικό ανάγνωσμα για τους νεαρούς αναγνώστες αλλά και ένα μοναδικό ταξίδι στο χρόνο για εμάς τους μεγαλύτερους που το διαβάσαμε μικρότεροι. Ευκαιρία να το ξαναδιαβάσετε κι εσείς μαζί με τα παιδιά σας!
Ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία στην αρχή της εφηβείας μου ήταν οι «Μικρές Κυρίες» της Λουίζα Μέι Άλκοτ. Η νέα μετάφραση από την Πόλυ Μοσχοπούλου και τις εκδόσεις Φουρφούρι, ήταν η αφορμή να το ξαναδιαβάσω ύστερα από πολλά χρόνια και να ταξιδέψω πάλι στην Αμερική του τέλους του 19ου αιώνα...
Κάπου κοντά στη Μασαχουσέτη, την εποχή που διεξάγεται ο αμερικανικός εμφύλιος, ζουν οι τέσσερις αδελφές Μαρτς, η Μέγκαν, η Τζο, η Μπεθ και η Έιμι. Είναι μια δεμένη οικογένεια με τον πατέρα τους να απουσιάζει λόγω του πολέμου, στον οποίο συμμετέχει. Για το λόγο αυτό τα εισοδήματα της οικογένειας είναι πολύ περιορισμένα και τα δυο μεγαλύτερα κορίτσια εργάζονται για να ενισχύσουν τα οικονομικά της οικογένειας. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου ζούμε τις καθημερινές δυσκολίες που συναντούν οι τέσσερις αδελφές, τις βλέπουμε να ωριμάζουν, να μεγαλώνουν, να μαθαίνουν τον κόσμο γύρω τους, να ερωτεύονται. Η Μέγκαν είναι η μεγαλύτερη, η πιο όμορφη. Ονειρεύεται να φτιάξει τη δική της οικογένεια, να κάνει πολλά παιδιά. Η Τζο είναι ένα αγοροκόριτσο. Ονειρεύεται να γίνει συγγραφέας και να κερδίζει τη ζωή της γράφοντας μυθιστορήματα. Στο χαρακτήρα της Τζο θα μπορούσε κάποιος να αναγνωρίσει χαρακτηριστικά της Λουίζα Μέι Άλκοτ. Η Μπεθ, είναι ένα καλοσυνάτο, ευαίσθητο πλάσμα. Είναι η θετική αύρα της οικογένειας, πάντα καλοπροαίρετη, πάντα η πρώτη που θα προσφέρει τη βοήθειά της σε αυτούς που την έχουν ανάγκη, δίνοντας το καλό παράδειγμα και στις αδελφές της. Η μικρότερη, η Έιμι, είναι ένας μάλλον αρνητικός χαρακτήρας, εγωίστρια και ίσως επειδή είναι η μικρότερη, λίγο κακομαθημένη. Είναι όμως μια μικρή καλλιτέχνης, η οποία μεγαλώνοντας, και μέσα από τις δυσκολίες και τα εμπόδια που συναντούν στη ζωή τους, ωριμάζει και αποκτά πιο συμπαθητικό χαρακτήρα.
Είναι ένα μυθιστόρημα ενηλικίωσης με κάθε ένα από τα κορίτσια να κρατά μία στερεοτυπική θέση: η όμορφη Μέγκαν, το αγοροκόριτσο Τζο, η καλοσυνάτη Μπεθ, η εγωίστρια Έιμι. Πάντοτε κρίνοντας την ιστορία λαμβάνοντας υπόψη την εποχή που γράφτηκε και τις συνθήκες που επικρατούσαν, η εξέλιξη του χαρακτήρα τους είναι μια μικρή μελέτη για τη θέση της γυναίκας στα τέλη του 19ου αιώνα. Είναι εμφανής η αλλαγή, ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου της από αδύναμη νοικοκυρά σε ανεξάρτητη και αυτεξούσια, εργαζόμενη γυναίκα, που η ίδια λαμβάνει αποφάσεις για τη ζωή της σπάζοντας όλο και περισσότερα δεσμά της πατριαρχικής οικογένειας.
Οι περιπέτειες των τεσσάρων κοριτσιών είναι πάντα ενδιαφέρουσες. Δυνατές περιγραφές, ομαλή περιπετειώδης ροή, χαρακτήρες άμεσοι. Ιδιαίτερα συμπαθούσα, πάντα, την Τζο. Αυτή θεωρούσα ότι μου ταίριαζε περισσότερο. Δεν ήθελα όμως να είμαι φίλη της Τζο. Ήθελα να ΕΙΜΑΙ η Τζο! Θαύμαζα την εξυπνάδα της, την τόλμη της, το ταλέντο της και ιδιαίτερα την προσήλωσή της στις αρχές της. Αυτό που κάποιος δεν την ήξερε, το ονόμαζε ξεροκεφαλιά και πείσμα και της το καταλόγιζε.
Έγινα έφηβη και γύρισα πίσω στο χρόνο. Ξενύχτησα διαβάζοντας αχόρταγα το βιβλίο έχοντας την αίσθηση ότι σε λίγο θα ανοίξει η πόρτα και η μητέρα μου θα μου κάνει παρατήρηση γιατί ξενυχτάω και δεν κοιμάμαι, ενώ πρέπει την άλλη μέρα να ξυπνήσω νωρίς για το σχολείο. Οι «Μικρές Κυρίες» δεν είναι μόνο ένα διασκεδαστικό ανάγνωσμα για τους νεαρούς αναγνώστες αλλά και ένα μοναδικό ταξίδι στο χρόνο για εμάς τους μεγαλύτερους που το διαβάσαμε μικρότεροι. Ευκαιρία να το ξαναδιαβάσετε κι εσείς μαζί με τα παιδιά σας!
bookappetit's review
5.0
my very minor issues with this book are outshined by my unrelenting love for it.
planningwithlove's review
5.0
“Christmas won’t be Christmas without any presents.” My favorite line of all time.
This book brings back so many wonderful memories. I can not recommend this classic enough. A family tradition was my mother reading this book to me, and as an adult I read it once a year around Christmas time.
Jo is an unforgettable heroine. All the sisters have their part to play. Amy spoiled, yet sure of herself; Beth shy, but always kind; and Meg the oldest, trying to find her place in this world; then Jo who’s confident, yet that can be her downfall at times.
Romance, family ties, love, loss, singing, dancing, everything you can ask for in a book. Forever my favorite!
This book brings back so many wonderful memories. I can not recommend this classic enough. A family tradition was my mother reading this book to me, and as an adult I read it once a year around Christmas time.
Jo is an unforgettable heroine. All the sisters have their part to play. Amy spoiled, yet sure of herself; Beth shy, but always kind; and Meg the oldest, trying to find her place in this world; then Jo who’s confident, yet that can be her downfall at times.
Romance, family ties, love, loss, singing, dancing, everything you can ask for in a book. Forever my favorite!
hannacollects's review
i did it!! i read a classic!! i feel like a good english student!! and also this book was so sweet and lovely and god am i HYPED for the film
More...