Take a photo of a barcode or cover
3.86 AVERAGE
3.86 AVERAGE
Thank you to netgalley for the copy of this book in exchange for an honest review.
This really wasn't the book for me im afraid. I found it really challenging to get through. It was too disjointed for me so I kept getting lost.
I'm a big fan of atonement so was quite excited, but maybe my love for it clouded my initial judgement.
This really wasn't the book for me im afraid. I found it really challenging to get through. It was too disjointed for me so I kept getting lost.
I'm a big fan of atonement so was quite excited, but maybe my love for it clouded my initial judgement.
In Lessons ziet Ian McEwan (1948) zijn kans schoon om het beeld van zijn generatie vast te leggen. De roman beslaat het leven van Roland Baines, een op zichzelf niet heel bijzondere (om niet te zeggen: passieve) man wiens bestaan betekenis krijgt door de opmerkelijke mensen om hem heen. In willekeurige volgorde vertelt McEwan anekdotes uit Rolands jeugd, bijvoorbeeld over het moment waarop zijn ouders hem vanuit Libië naar een kostschool in Engeland sturen of over de verleiding die uitgaat van zijn pianolerares Miriam Cornell, en uit zijn volwassen leven, waarin het vertrek van zijn Duitse vrouw Alissa – maanden na de geboorte van hun zoon Lawrence – als donderslag bij heldere hemel komt. Steeds speelt de wereldgeschiedenis (van de Tweede Wereldoorlog en de Cubacrisis tot Brexit en de coronapandemie) op de achtergrond een rol.
Lessons bevat een paar briljante passages. Deels komt dat door de eruditie van de schrijver, die me soms deed denken aan W.G. Sebald ([b:Austerlitz|50743383|Austerlitz|W.G. Sebald|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1568720638l/50743383._SX50_SY75_.jpg|2193696]) of Annie Ernaux ([b:De jaren|54446203|De jaren|Annie Ernaux|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1594243815l/54446203._SY75_.jpg|3110233]), maar nog meer was ik begeesterd door zijn reflecties op het dagelijks leven: de karakterschetsen van McEwan doen niet onder voor die van bijvoorbeeld Philip Roth. Over Rolands vader:
Het is bijzonder hoe McEwan gestalte geeft aan een gebroken gezin met familie in Engeland en Duitsland. De schrijver kiest bovendien voor twee lastige vrouwelijke personages diehun nagels achterlaten in een stempel drukken op de hoofdpersoon. Hun handelen roept ethische vragen op, niet in de laatste plaats de vraag of diezelfde vragen zouden zijn gesteld als zij mannen waren geweest.
Niet elke passage heeft meerwaarde en McEwan schrijft soms te uitvoerig, waarbij hij met zoveel historische feiten strooit dat het me voorkwam alsof hij bang was iets over het hoofd te zien. Belangrijker is echter dat hij een pakkend tijdbeeld geeft waarvan ik veel heb geleerd.
Ash was still a horse-drawn world in 1915, hierarchical, agricultural, tightly knit. A visit to the doctor could be a serious financial setback to a working family. Rosalind wore callipers on her legs at the age of three to correct for malnutrition. By the end of her life a spacecraft had entered the orbit of Mars, we contemplated the unknowns of global warming and were beginning to wonder if artificial intelligence might one day replace human life.
Lessons bevat een paar briljante passages. Deels komt dat door de eruditie van de schrijver, die me soms deed denken aan W.G. Sebald ([b:Austerlitz|50743383|Austerlitz|W.G. Sebald|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1568720638l/50743383._SX50_SY75_.jpg|2193696]) of Annie Ernaux ([b:De jaren|54446203|De jaren|Annie Ernaux|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1594243815l/54446203._SY75_.jpg|3110233]), maar nog meer was ik begeesterd door zijn reflecties op het dagelijks leven: de karakterschetsen van McEwan doen niet onder voor die van bijvoorbeeld Philip Roth. Over Rolands vader:
An isolated man; too dominant and forceful in his opinions and a little too deaf for friendships, for being in easy company in the local pub; impatient with ideas that differed from his own; high intelligence frustrated of purpose, by a lack of formal education; no interests beyond his daily newspaper; his devotion to military order and timekeeping grew obsessional with age and masked a profound boredom; drink made everything tolerable, at least to himself.
Het is bijzonder hoe McEwan gestalte geeft aan een gebroken gezin met familie in Engeland en Duitsland. De schrijver kiest bovendien voor twee lastige vrouwelijke personages die
Niet elke passage heeft meerwaarde en McEwan schrijft soms te uitvoerig, waarbij hij met zoveel historische feiten strooit dat het me voorkwam alsof hij bang was iets over het hoofd te zien. Belangrijker is echter dat hij een pakkend tijdbeeld geeft waarvan ik veel heb geleerd.
He was an old man visiting an old woman. Alissa and Roland lying naked in the undergrowth, in a copse of holm oaks near where the Danube divided to meet the Black Sea, existed nowhere on the planet but in his mind.
Usually like McEwan’s novels but this one didn’t do it for me at all. Also unusually for me I gave up about 7/8ths of the way through as I found I just didn’t care how it ended.
Really enjoyed most of it - the end didn't do it for me though. Still feels weird reading about covid and lockdowns in fiction
One long life-time. A fascinating story of a permanently, failing man. Successfully failing may be.
A cosmos full of people, events, possibilities and losses.
A catching reading that stays a long time in memory.
A cosmos full of people, events, possibilities and losses.
A catching reading that stays a long time in memory.
This book really takes its time, which is fine with me when the writing is this good, but it's definitely something you want to know going in. There were some sections I felt much less invested in (anything with Daphne) but overall I really enjoyed this.
slow-paced
This 5 star is not like my others so far this year . This book isn't perfect but it's exactly what was needed and made it even better. I will now have to sit and reflect
Ian, sabiħ tiegħi. This was too long and ambitious, falling short in my eyes. I will keep reading whatever you publish, though.
emotional
reflective
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
Expertly written, as you'd expect from Ian McEwan, but an almost-complete account of the minutiae of the 20th and 21st centuries, from the second world war, through the Cuban Missile Crisis, the Cold War, the fall of the Berlin Wall, Thatcher, New Labour, Brexit. By the time we got to Covid I felt like I'd lived a million and one lifetimes of my own, and none of them that interesting. Roland, the protagonist, is the wettest of wet blankets, and I don't think any book has ever been improved with an opening description of a teenage wank. Nevertheless this book had some great moments, and made me reflect on the totality of a life. From Roland, who dithers through a life of perceived missed opportunities, to his ex wife, who abandons her infant son and disowns her mother to become the greatest writer of a generation, by the end I was questioning what really matters, and if those things even matter. A worthwhile read, if a bit ponderous.