Take a photo of a barcode or cover
3.84 AVERAGE
3.84 AVERAGE
bir kadının hayatında 24 saat içinde kaç kere faul hareket yapabileceğini okudum her defasında şaşırdım. kadının kendini aşırı main character sanması nedeniyle oluşan sorunlar zinciriydi kitap
Siempre que se tenga en mano un relato de Sweig se sabe de antemano que va a ser entre bueno y excelente, 24 horas en la vida de una mujer tiene una trama muy interesante con un final no tan sorprendente pero aun asi siempre las emociones descritas son muy vívidas. Otra cosa es la forma del relato que los hace interesante es que es una tercera persona la que da pase al relato de la señora que da titulo al libro y las pausas y referencias lo hacen muy recomendable.
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
adventurous
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
adventurous
emotional
mysterious
tense
fast-paced
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
No
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
emotional
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
the og 'I can fix him' girlie
Content Warnings
Moderate: Addiction
Bu okuduğum üçüncü Zweig kitabı ve yine hayal kırıklığına uğratmadı, beklentileri karşıladı. Açıkçası bu tarz klasik ve modern klasik kitaplar hakkında yorum yapmak istemiyorum çünkü yorum yapabilecek seviyede değilim henüz. O nedenle Zweig gibi bir yazarın kalemini tartışmak bana düşmez.
Tek söyleyebileceğim şu: Zweig okurken işlenmiş bir kurgu, olay örgüsü, çarpıcı bir son beklememelisiniz. Çünkü onun ilgilendiği şeyler bunlar değil. Zweig, duygusal tasvirlerini kaleme alacağı bir zemin oluşturuyor sadece. Çünkü yapmak istediği şey için bu yeterli, fazlasına gerek yok. Bu kitapta da, bir kadının geçmişinden bir gününü anlatıyor sadece. Peşini bırakmayan utancını, vicdanını kemiren uğursuz sesi okuyoruz. Sadece iki karakter ve yirmi dört saat, o kadar! Buna rağmen bilmem kaç sayfalık kitaplardan daha yoğun, kaliteli ve etkileyici. Sonu tahmin edebiliyorsunuz elbette ama o sonu umursamıyorsunuz okurken. Kelime ve cümlelerin ahengine kapılıyorsunuz.
Kaleminin beni geliştirdiğini şöyle hissediyorum, kafamda herhangi bir duyguya dair yepyeni kalıplar oluşuyor kitabı bitirince. Ayrıca küçük yazma deneyimlerimde, Zweig cümlelerinin etkisi kendini o kadar güzel belli ediyor ki... Modern klasiklerin çoğunu okumak istiyorum ve bu yola, Zweig ile devam edeceğim sanırım. Edinebileceğim her kitabını okumak istiyorum.
Neden 4 yıldız? Çünkü Korku ve Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu'nu daha çok sevmiştim, o kadar.
Tek söyleyebileceğim şu: Zweig okurken işlenmiş bir kurgu, olay örgüsü, çarpıcı bir son beklememelisiniz. Çünkü onun ilgilendiği şeyler bunlar değil. Zweig, duygusal tasvirlerini kaleme alacağı bir zemin oluşturuyor sadece. Çünkü yapmak istediği şey için bu yeterli, fazlasına gerek yok. Bu kitapta da, bir kadının geçmişinden bir gününü anlatıyor sadece. Peşini bırakmayan utancını, vicdanını kemiren uğursuz sesi okuyoruz. Sadece iki karakter ve yirmi dört saat, o kadar! Buna rağmen bilmem kaç sayfalık kitaplardan daha yoğun, kaliteli ve etkileyici. Sonu tahmin edebiliyorsunuz elbette ama o sonu umursamıyorsunuz okurken. Kelime ve cümlelerin ahengine kapılıyorsunuz.
Kaleminin beni geliştirdiğini şöyle hissediyorum, kafamda herhangi bir duyguya dair yepyeni kalıplar oluşuyor kitabı bitirince. Ayrıca küçük yazma deneyimlerimde, Zweig cümlelerinin etkisi kendini o kadar güzel belli ediyor ki... Modern klasiklerin çoğunu okumak istiyorum ve bu yola, Zweig ile devam edeceğim sanırım. Edinebileceğim her kitabını okumak istiyorum.
Neden 4 yıldız? Çünkü Korku ve Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu'nu daha çok sevmiştim, o kadar.
احب اسلوب ستيفان في الروايات القصيرة حيث يبدأ ببطل وهمي و هو الراوي لقصتنا يلتقي البطل بسياق معين بشخصية ما ،يجعلنا ستيفان نريد ان نعرف اكثر عن الشخصية اكثر من رغبتنا عن البطل ثم يتسبب بحدث معين يضع الشخصية في وضعية السرد ليتحول الراوي و تبدأ القصة الحقيقية حيث لا يحتاج يكتب ستيفان بأريحة اكبر فقد سبق و ارتبطنا بالشخصية مسبقا