Take a photo of a barcode or cover
2.5 stars. The contrast between the two different stories almost works, but the Afghani piece never quite has the visceral heft of the US one. The novel's heart is in the right place though. Useful for kids into history.
Dit jaar is het 20 jaar geleden dat de aanslagen op de Twin Towers plaatsvonden. En tegelijk voelt het als de dag van gisteren. Vermoedelijk weet iedereen die het bewust heeft meegemaakt, nog exact waar hij of zij zich bevond op het moment van inslag.
Inmiddels is er echter een hele generatie die de aanslagen alleen uit de geschiedenisboeken kent en niet ervaren heeft wat een impact dit op de wereld heeft gehad.
Speciaal voor die doelgroep schreef Alan Gratz het boek 9/11.
[Quote] Hoe dan ook leven we nog steeds in een wereld die is veranderd en bepaald door wat er plaatsvond tijdens die 102 angstige minuten op een zonnige septembermorgen in 2001. Het is belangrijker dan ooit om nieuwe generaties duidelijk te maken hoe dit dag van invloed is geweest op de wereld van nu. [/Quote]
Het boek heeft twee verhaallijnen, één die zich afspeelt tijdens de aanslag en één die zich achttien jaar later afspeelt.
Je volgt de 9-jarige Brandon die met zijn vader mee gaat naar zijn werk op de bovenste verdieping van de noordelijke toren van het World Trade Center. Terwijl zij zich in de toren bevinden boort het eerste vliegtuig zich naar binnen. Lukt het Brandon en zijn vader om te ontsnappen en te overleven?
Deze verhaallijn grijpt je bij de keel, helemaal omdat je weet wat zich op 11 september heeft afgespeeld. Waar de personen in het begin nog niet weten dat het om een aanslag gaat, weten wij dit wel. De gebeurtenissen voelen waarheidsgetrouw aan, en ondanks dat het een fictief personage is zou dit zomaar het verhaal van één van de slachtoffers kunnen zijn.
In het tweede deel volg je de Afghaanse Reshmina, 11 jaar oud en woont in de bergen. Haar zus is vermoord tijdens een Amerikaanse drone-aanval en de haat jegens de Amerikanen is binnen haar familie erg groot. Op een ochtend vind Reshmina een gewonde Amerikaanse soldaat, en vanuit haar geloof dient ze iedereen die om hulp vraagt ook te helpen. Dit zet heel wat gebeurtenissen in gang. Rehsmina is een heel slimme meid en heeft een volwassen kijk op de wereld. Ze stelt goede vragen en komt met pientere opmerkingen.
Aan het einde van het boek wordt duidelijk hoe de levens van Brandon en Reshmina met elkaar verweven zijn. Dit gaf een heel mooie, maar ook aangrijpende wending aan het slot.
Door het wisselend perspectief en de redelijk korte hoofdstukken leest het boek als een trein. Daarnaast is er een goede spanning aanwezig waardoor je door wilt blijven lezen en het niet weg kan leggen.
Ik heb met kippenvel zitten lezen. Hoewel het een young adult is (doelgroep 13-15 jaar) voelde het soms als een ware thriller. Niet gek, die dag is de grootste nachtmerrie geweest voor de mensen die zich in het World Trade Center bevonden, alsook voor hun familie en vrienden. Hierdoor vind ik wel dat de doelgroep aan de jonge kant is, hoewel dit wellicht van kind tot kind verschilt. De schrijfstijl is wel voor de doelgroep geschikt, er worden geen moeilijke woorden gebruikt. Een leuke toevoeging is dat Reshamni Afghaanse woorden uit haar streek gebruikt, die vervolgens uitgelegd worden in het Nederlands. Hierdoor merk je goed dat het zich afspeelt in een ander gebied.
Alan Gratz heeft een geweldig boek neergezet over de gebeurtenissen die tot op vandaag de dag nog steeds de wereld beïnvloeden. Aan het einde is nog een gedeelte opgenomen met achtergrondinformatie, wat ik een goede toevoeging vind.
9/11 moet je absoluut lezen, ongeacht of je de gebeurtenissen op 11 september wel of niet bewust hebt meegemaakt.
Om die reden kan ik niet anders dan 5 sterren geven.
Inmiddels is er echter een hele generatie die de aanslagen alleen uit de geschiedenisboeken kent en niet ervaren heeft wat een impact dit op de wereld heeft gehad.
Speciaal voor die doelgroep schreef Alan Gratz het boek 9/11.
[Quote] Hoe dan ook leven we nog steeds in een wereld die is veranderd en bepaald door wat er plaatsvond tijdens die 102 angstige minuten op een zonnige septembermorgen in 2001. Het is belangrijker dan ooit om nieuwe generaties duidelijk te maken hoe dit dag van invloed is geweest op de wereld van nu. [/Quote]
Het boek heeft twee verhaallijnen, één die zich afspeelt tijdens de aanslag en één die zich achttien jaar later afspeelt.
Je volgt de 9-jarige Brandon die met zijn vader mee gaat naar zijn werk op de bovenste verdieping van de noordelijke toren van het World Trade Center. Terwijl zij zich in de toren bevinden boort het eerste vliegtuig zich naar binnen. Lukt het Brandon en zijn vader om te ontsnappen en te overleven?
Deze verhaallijn grijpt je bij de keel, helemaal omdat je weet wat zich op 11 september heeft afgespeeld. Waar de personen in het begin nog niet weten dat het om een aanslag gaat, weten wij dit wel. De gebeurtenissen voelen waarheidsgetrouw aan, en ondanks dat het een fictief personage is zou dit zomaar het verhaal van één van de slachtoffers kunnen zijn.
In het tweede deel volg je de Afghaanse Reshmina, 11 jaar oud en woont in de bergen. Haar zus is vermoord tijdens een Amerikaanse drone-aanval en de haat jegens de Amerikanen is binnen haar familie erg groot. Op een ochtend vind Reshmina een gewonde Amerikaanse soldaat, en vanuit haar geloof dient ze iedereen die om hulp vraagt ook te helpen. Dit zet heel wat gebeurtenissen in gang. Rehsmina is een heel slimme meid en heeft een volwassen kijk op de wereld. Ze stelt goede vragen en komt met pientere opmerkingen.
Aan het einde van het boek wordt duidelijk hoe de levens van Brandon en Reshmina met elkaar verweven zijn. Dit gaf een heel mooie, maar ook aangrijpende wending aan het slot.
Door het wisselend perspectief en de redelijk korte hoofdstukken leest het boek als een trein. Daarnaast is er een goede spanning aanwezig waardoor je door wilt blijven lezen en het niet weg kan leggen.
Ik heb met kippenvel zitten lezen. Hoewel het een young adult is (doelgroep 13-15 jaar) voelde het soms als een ware thriller. Niet gek, die dag is de grootste nachtmerrie geweest voor de mensen die zich in het World Trade Center bevonden, alsook voor hun familie en vrienden. Hierdoor vind ik wel dat de doelgroep aan de jonge kant is, hoewel dit wellicht van kind tot kind verschilt. De schrijfstijl is wel voor de doelgroep geschikt, er worden geen moeilijke woorden gebruikt. Een leuke toevoeging is dat Reshamni Afghaanse woorden uit haar streek gebruikt, die vervolgens uitgelegd worden in het Nederlands. Hierdoor merk je goed dat het zich afspeelt in een ander gebied.
Alan Gratz heeft een geweldig boek neergezet over de gebeurtenissen die tot op vandaag de dag nog steeds de wereld beïnvloeden. Aan het einde is nog een gedeelte opgenomen met achtergrondinformatie, wat ik een goede toevoeging vind.
9/11 moet je absoluut lezen, ongeacht of je de gebeurtenissen op 11 september wel of niet bewust hebt meegemaakt.
Om die reden kan ik niet anders dan 5 sterren geven.
This is one of my favorite Alan Gratz books. It does a really nice job explaining the perspectives of both Americans and the Afghan people during and after 911 and makes you really understand the complexities of the situation that we are still currently dealing with. It is a heartbreaking read and left me in tears, but I was very moved by it. I also love the way that Alan Gratz weaves in his research so that you don't feel like you are reading history but instead reading about people.
In honor of the 20th anniversary f 9/11, Ground Zero is one of my favourite books by Alan Gratz. Told in dual perspective, Ground Zero has two intertwining tales of two young people in two very different parts of the world.
Gratz is not the first to write a 9/11 books that considered different perspectives for young readers and there are several that I would recommend over this one. However, as the 20th anniversary of 9/11 approaches, I think the timing on this historical fiction novel is perfect. Caution: Gratz does not shy away from some pretty intense mental images in his retelling of the story from Brandon’s point of view. Teachers (and parents) may want to read this first before deciding to read aloud.
challenging
hopeful
informative
sad
medium-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
No
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
No
emotional
sad
tense
fast-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
No
emotional
inspiring
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
sad
tense
fast-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
No
adventurous
challenging
dark
emotional
informative
mysterious
sad
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
No