Take a photo of a barcode or cover
jornhermans 's review for:
De schaduw van de wind
by Carlos Ruiz Zafón
Dit is vanaf nu één van mijn meest favoriete boeken ooit.
Na het lezen van het eerste hoofdstuk was ik al helemaal weg van de schrijfstijl van Zafón. Het is geen poëzie, maar het klinkt wel als poëzie omdat het gewoon zo fantastisch geschreven is. Ook een dikke chapeau dus aan de vertaalster Nelleke Geel, want zelfs als vertaling klinkt het zo schoon.
Het verhaal en de personages zijn ook echt top. Iedereen klinkt zo levensecht, alsof je effectief door de ogen van Daniel kijkt. De romantiek is best realistisch voor de leeftijden van de personages. Vaak (of altijd?) begint liefde random, en Zafón kan dit echt goed in woorden vertalen. Maar vooral de tragedie doorheen het verhaal is ontzettend goed geschreven. Ik voelde zoveel medelijden met de personages. Iedereen in het boek had wel zijn tragedies, zoals dat ook in het echte leven het geval is.
Ik weet zeker dat ik De Schaduw van de Wind in de toekomst nog eens ga lezen, en dat ik de vervolgen ook ga lezen (please be good). Deze eerste keer het eerste boek lezen was in ieder geval perfectie (en heeft ervoor gezorgd dat ik gisteren tot 03u00 ben opgebleven om de laatste 150 pagina's net niet in ene roetsj uit te lezen).
Na het lezen van het eerste hoofdstuk was ik al helemaal weg van de schrijfstijl van Zafón. Het is geen poëzie, maar het klinkt wel als poëzie omdat het gewoon zo fantastisch geschreven is. Ook een dikke chapeau dus aan de vertaalster Nelleke Geel, want zelfs als vertaling klinkt het zo schoon.
Het verhaal en de personages zijn ook echt top. Iedereen klinkt zo levensecht, alsof je effectief door de ogen van Daniel kijkt. De romantiek is best realistisch voor de leeftijden van de personages. Vaak (of altijd?) begint liefde random, en Zafón kan dit echt goed in woorden vertalen. Maar vooral de tragedie doorheen het verhaal is ontzettend goed geschreven. Ik voelde zoveel medelijden met de personages. Iedereen in het boek had wel zijn tragedies, zoals dat ook in het echte leven het geval is.
Ik weet zeker dat ik De Schaduw van de Wind in de toekomst nog eens ga lezen, en dat ik de vervolgen ook ga lezen (please be good). Deze eerste keer het eerste boek lezen was in ieder geval perfectie (en heeft ervoor gezorgd dat ik gisteren tot 03u00 ben opgebleven om de laatste 150 pagina's net niet in ene roetsj uit te lezen).