Scan barcode
A review by berilheral
Yazmak by Marguerite Duras
3.0
Aslında bu kitaptaki bölümleri ayrı ayrı puanlamak istiyordum;
I. Yazmak (4/5)
Bu bölüm tam da kitabı alış sebebim olduğu ve karşılığını verdiği için hoşuma gitti. Marguerite Duras'ın şahsına münhasır tarzının nasıl işlediğini de görmüş olmakla beraber yazma eylemi ve motivsayonu için de ilham vericiydi.
II. Genç İngiliz Havacısının Ölümü (3/5)
Kitabın atfedildiği yabancının hikayesi. Burada Duras'ın anlatım tarzına aşina olmayanlar bir hayli zorlanabilirler akıcılıkta. Ben daha önce Duras okumama rağmen sayfaları olması gerektiğinden hızlı çevirmeye çalıştığımı fark ettim, bir an önce bitsin istiyormuş gibi.
III. Roma (4/5)
Kitapta en çok hoşuma giden bu mistik öykü oldu. Biraz "Mavi Gözler Siyah Saçlar"ı anımsattı nedense. Hikaye içinde hikaye dinliyoruz bir yandan da, masalsı bir yanı da var.
IV. Saf (3.5/5)
Zeytinyağından Nazi politikalarına uzanan serbest çağrışım gibi duran ama birkaç kez okuduğunuzda oturan kısacık bir bonus bölüm gibi.
V. Resim Sergisi (3.75/5)
Ressam Roberto Plate için yazılmış, ressamların (haklı/haksız) kaprislerini inceleyen güzel bir kapanış. Tabii ressamlar üzerinden genel bir sanatçının ürettiği sancılı sürecin portresi:
"Sonunda işini dolap beygiri gibi tek başına yapması için bırakıyoruz onu, mutsuzluğuyla, bütün yorumları, her türlü eğretilemeyi, her türlü karmaşıklığı aşan kendi cehennem azabıyla baş başa bırakıyoruz. yani onu kendi tarihiyle baş başa bırakıyoruz."
I. Yazmak (4/5)
Bu bölüm tam da kitabı alış sebebim olduğu ve karşılığını verdiği için hoşuma gitti. Marguerite Duras'ın şahsına münhasır tarzının nasıl işlediğini de görmüş olmakla beraber yazma eylemi ve motivsayonu için de ilham vericiydi.
II. Genç İngiliz Havacısının Ölümü (3/5)
Kitabın atfedildiği yabancının hikayesi. Burada Duras'ın anlatım tarzına aşina olmayanlar bir hayli zorlanabilirler akıcılıkta. Ben daha önce Duras okumama rağmen sayfaları olması gerektiğinden hızlı çevirmeye çalıştığımı fark ettim, bir an önce bitsin istiyormuş gibi.
III. Roma (4/5)
Kitapta en çok hoşuma giden bu mistik öykü oldu. Biraz "Mavi Gözler Siyah Saçlar"ı anımsattı nedense. Hikaye içinde hikaye dinliyoruz bir yandan da, masalsı bir yanı da var.
IV. Saf (3.5/5)
Zeytinyağından Nazi politikalarına uzanan serbest çağrışım gibi duran ama birkaç kez okuduğunuzda oturan kısacık bir bonus bölüm gibi.
V. Resim Sergisi (3.75/5)
Ressam Roberto Plate için yazılmış, ressamların (haklı/haksız) kaprislerini inceleyen güzel bir kapanış. Tabii ressamlar üzerinden genel bir sanatçının ürettiği sancılı sürecin portresi:
"Sonunda işini dolap beygiri gibi tek başına yapması için bırakıyoruz onu, mutsuzluğuyla, bütün yorumları, her türlü eğretilemeyi, her türlü karmaşıklığı aşan kendi cehennem azabıyla baş başa bırakıyoruz. yani onu kendi tarihiyle baş başa bırakıyoruz."