A review by bookitocat
Οι θλιμμένες πουτάνες της ζωής μου by Gabriel García Márquez, Κλαίτη Σωτηριάδου-Μπαράχας

2.0

Ως γραφή ας είμαστε ειλικρινείς κανένας δεν διάβασε Marquez και είπε ότι γράφει άσχημα. Η γραφή του είναι περιγραφική και φτάνει στα όρια του λυρισμού.

Σαν ιστορία δεν είχε κάτι ενδιαφέρον. Ήταν ένας πορνόγερος που απλά δεν του σηκωνόταν και θεώρησε ότι για αυτό έφταιγε ο έρωτας του για μια μικρή ανήλικη κοπελίτσα η οποία εκπορνεύτηκε γιατί η μητέρα της ήταν άρρωστη και η δουλειά της ως ράφτρα κουμπιών δεν της έβγαζε τα προς το ζειν. Υπήρχε στασιμότητα στην πλοκή που σε μερικά σημεία βαριόσουν. Δεν υπήρχαν καν σεξουαλικές σκηνές έστω να πήγαινε προς την ερωτική λογοτεχνία. Απλά είχε βαλτώσει και δεν σε κράταγε από κάπου. Έπαψες να ενδιαφέρεσαι για τους χαρακτήρες και τις πράξεις από τις πρώτες δέκα σελίδες.