You need to sign in or sign up before continuing.
Take a photo of a barcode or cover
A review by shirishmus
The Djinn in the Nightingale's Eye: Five Fairy Stories by A.S. Byatt
Verlangend naar het gevoel dat ik vroeger kreeg als ik naar een sprookje luisterde, was dit boek er ineens. Bijna ineens dan.
Mooi bij vlagen maar net zo vermoeiend af en toe. Hoewel ik de korte sprookjes met veel plezier las, vooral het prachtige : 'The Story of the Eldest Daughter', viel het titel sprookje best wat tegen. 'The Story of the Eldest Daughter' vertelt het verhaal van de oudste dochter die op weg gaat om de groen gekleurde lucht weer blauw te laten kleuren. Het was zo fijn überhaupt weer sprookjes te lezen, en zo een veelgebruikt concept van sprookjes tegen te komen - maar dan toch net iets anders. Met een zelfbewuste oudste dochter namelijk, één die de mogelijke uitkomst van dit soort avonturen kent, zich afvragend wat wel en niet een list zou kunnen zijn. Een hypnotiserend verhaal dat tot het einde verrassend blijft.
Dan het langste verhaal, 'The Djinn in the Nightingale's Eye'. Een verhaal waarin verhaal na verhaal wordt verteld, met in elk verhaal ook weer verhalen verweven, hier en daar een verwijzing naar een vorig verhaal, etc. In eerste instantie vond ik ook dit mooi geschreven, kwam ik wat te weten over een verhaal uit de 'Canterbury Tales' en wat over de vertellingen van 'Duizend-en-één-nacht'.
Maar er werden ook heel veel namen genoemd, en gerefereerd aan eerder genoemde namen. Ik denk dat ik meer zou hebben genoten als Byatt niet zóveel in één verhaal had willen proppen - zo voelde het althans. Dan eens prachtig, interessant en diep, dan langdradig en vreemd, dan weer prachtig, interessant en diep, en zo ging het heen en weer. Wellicht dat het prettiger leest met meer achtergrondkennis van genoemde klassiekers, Griekse Goden en andere personen. Origineel is het wel.
Mooi bij vlagen maar net zo vermoeiend af en toe. Hoewel ik de korte sprookjes met veel plezier las, vooral het prachtige : 'The Story of the Eldest Daughter', viel het titel sprookje best wat tegen. 'The Story of the Eldest Daughter' vertelt het verhaal van de oudste dochter die op weg gaat om de groen gekleurde lucht weer blauw te laten kleuren. Het was zo fijn überhaupt weer sprookjes te lezen, en zo een veelgebruikt concept van sprookjes tegen te komen - maar dan toch net iets anders. Met een zelfbewuste oudste dochter namelijk, één die de mogelijke uitkomst van dit soort avonturen kent, zich afvragend wat wel en niet een list zou kunnen zijn. Een hypnotiserend verhaal dat tot het einde verrassend blijft.
Dan het langste verhaal, 'The Djinn in the Nightingale's Eye'. Een verhaal waarin verhaal na verhaal wordt verteld, met in elk verhaal ook weer verhalen verweven, hier en daar een verwijzing naar een vorig verhaal, etc. In eerste instantie vond ik ook dit mooi geschreven, kwam ik wat te weten over een verhaal uit de 'Canterbury Tales' en wat over de vertellingen van 'Duizend-en-één-nacht'.
Maar er werden ook heel veel namen genoemd, en gerefereerd aan eerder genoemde namen. Ik denk dat ik meer zou hebben genoten als Byatt niet zóveel in één verhaal had willen proppen - zo voelde het althans. Dan eens prachtig, interessant en diep, dan langdradig en vreemd, dan weer prachtig, interessant en diep, en zo ging het heen en weer. Wellicht dat het prettiger leest met meer achtergrondkennis van genoemde klassiekers, Griekse Goden en andere personen. Origineel is het wel.