Take a photo of a barcode or cover
metalfist 's review for:
The Song of Achilles
by Madeline Miller
Ik heb het altijd wel grappig gevonden hoe sommige historici zich in alle bochten wringen om de relatie tussen Achilles en Patroclus zo vriendschappelijk mogelijk te houden. Er zit een nogal homo-erotische vibe in de manier waarop Homeros de twee personages beschrijft en dan weet je gewoon dat je gewoon met een vertaler zit die zijn/haar eigen mening wil doordrukken of dat om de een of andere reden mensen niet kunnen snappen dat homo's en lesbiennes van alle tijden zijn. Madeline Miller moet hetzelfde gedacht hebben toen ze in 2011 The Song of Achilles uitbracht.
Want hoewel ze voor een groot stuk hetzelfde pad bewandelt als Homeros, kiest zij wel volop voor de kaart van de romance tussen Patroclus en Achilles. Het zorgt ervoor dat dit boek eigenlijk een toffe companion is voor wanneer je Ilias hebt gelezen. Die zit weliswaar niet meer zo heel vers in het geheugen (denk dat het een jaar of 3 geleden is dat ik die las), maar het is een feest van herkenning qua personages en sowieso maakt Miller gewoon een erg fijn duo van Achilles en Patroclus. Ze houdt er een vlotte schrijfstijl op na en bovendien: ze maakt de wijze beslissing om te eindigen bij de dood van Patroclus. In Ilias vond ik de vele wedstrijden ter ere van de gevallen kameraad van Achilles net wat te veel de vaart uit het boek halen en ik ben dan ook blij dat Miller zich daar niet aan laat vangen. Het gevecht met Hector had misschien wat langer gemogen, maar ook daar blijft ze wel trouw aan het origineel van Homeros. Geen idee trouwens in hoeverre ze echt zelf nog dingen heeft verzonnen of zich heeft laten inspireren door andere Griekse verhalen, maar de achtergrondgeschiedenis van Patroclus ligt gevoelsmatig echt wel in het verlengde van haar Griekse voorganger. Ik kan me niet meer herinneren of die het ook zo uitgebreid beschreef, maar indien niet: sterk werk van Miller. Om nog maar te zwijgen van de scènes met Thetis, de moeder van Achilles. Heerlijk personage is dat.
In 2018 bracht Miller het boek Circe uit, opnieuw een boek dat zich afspeelt in de Griekse mythologie en ik ben er alleszins erg benieuwd naar. Circe is een personage dat geïntroduceerd wordt in Odysseia en ik vraag me af wat Miller met het personage doet. Dat zal echter voor een andere keer zijn, maar ik acht de kans groot dat dat boek ook nog wel een deel van de “24 boeken in 2024 lezen” reeks zal worden.
Want hoewel ze voor een groot stuk hetzelfde pad bewandelt als Homeros, kiest zij wel volop voor de kaart van de romance tussen Patroclus en Achilles. Het zorgt ervoor dat dit boek eigenlijk een toffe companion is voor wanneer je Ilias hebt gelezen. Die zit weliswaar niet meer zo heel vers in het geheugen (denk dat het een jaar of 3 geleden is dat ik die las), maar het is een feest van herkenning qua personages en sowieso maakt Miller gewoon een erg fijn duo van Achilles en Patroclus. Ze houdt er een vlotte schrijfstijl op na en bovendien: ze maakt de wijze beslissing om te eindigen bij de dood van Patroclus. In Ilias vond ik de vele wedstrijden ter ere van de gevallen kameraad van Achilles net wat te veel de vaart uit het boek halen en ik ben dan ook blij dat Miller zich daar niet aan laat vangen. Het gevecht met Hector had misschien wat langer gemogen, maar ook daar blijft ze wel trouw aan het origineel van Homeros. Geen idee trouwens in hoeverre ze echt zelf nog dingen heeft verzonnen of zich heeft laten inspireren door andere Griekse verhalen, maar de achtergrondgeschiedenis van Patroclus ligt gevoelsmatig echt wel in het verlengde van haar Griekse voorganger. Ik kan me niet meer herinneren of die het ook zo uitgebreid beschreef, maar indien niet: sterk werk van Miller. Om nog maar te zwijgen van de scènes met Thetis, de moeder van Achilles. Heerlijk personage is dat.
In 2018 bracht Miller het boek Circe uit, opnieuw een boek dat zich afspeelt in de Griekse mythologie en ik ben er alleszins erg benieuwd naar. Circe is een personage dat geïntroduceerd wordt in Odysseia en ik vraag me af wat Miller met het personage doet. Dat zal echter voor een andere keer zijn, maar ik acht de kans groot dat dat boek ook nog wel een deel van de “24 boeken in 2024 lezen” reeks zal worden.