You need to sign in or sign up before continuing.
Take a photo of a barcode or cover
divxalex 's review for:
Οικογενειακά μυστικά
by Camilla Läckberg
Η παιδική χαρά φόνων "Φιελμπάκα" είναι πάλι εδώ. Μετατρέποντας τα δύο πρώτα βιβλία σε σαπουνόπερα με την προσθήκη ενός τρίτου (τελικά έχουν φτάσει νομίζω τα 11), η Καμήλα αποφασίζει ότι έχει βρει το λεφτόδεντρο και αποφασίζει να αρμέξει το κοινό που έχει δημιουργήσει μέχρις αποστραγγίσεως.
Κάθε προσβολή στη νοημοσύνη του αναγνώστη είναι εδώ.
Χαρακτήρες που αλλάζουν όνομα στην πορεία για να μην κάνεις τις απαραίτητες συσχετίσεις και να σου πετάξει ΑΝΑΤΡΟΠΑΡΤΑΣΤΑΜΟΥΤΡΑ στο τέλος.
Χαρακτήρες που είναι ύποπτοι, και τελικά είναι ένοχοι... για άλλο έγκλημα.
Ο τυπικά ηλίθιος διευθυντής του αστυνομικού τμήματος ανακαλύπτει ότι έχει ένα γιο 15 χρονών και τον ζει για λίγο (μέχρι και σε στριπτιζάδικο θέλει να τον πάει, αλλά τελικά δεν). Κάτι που δεν προσφέρει ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ στην υπόθεση.
Ο ίδιος ο τίτλος (τουλάχιστον στην αγγλική έκδοση) είναι παραπλανητικός. Ο stone cutter έχει ελάχιστη ανάμιξη στα δρώμενα και καμία ουσιαστική συμβολή. Ο ελληνικός αν και πιο "πουτανιάρικος" πιάνει καλύτερα το σφυγμό του βιβλίου, που μεταξύ μας δεν είναι και πολύ ισχυρός.
Τι άλλο θέλετε; Παιδιά με ΔΕΠΥ; Έχει. Αυτιστικούς αναχωρητές κομπιουτεράδες; Φάτε μάτια ψάργια. Κακομαθημένες πλουσιοκόρες; Να 'ταν κι άλλες. Φόνους στο παρελθόν; Με το κιλό. Μπουκώματα πτωμάτων με στάχτη στο παρόν; Ευκολάκι (αν και σαν σύλληψη... πάσχει λίγο). Παιδόφιλους που δεν καθαρίζουν τον φυλλομετρητή τους τακτικά; Πφφφφ, εδώ θα βρείτε. Καθυστέρες αστυνομικούς που κάνουν παράνομες προσαγωγές για ανάκριση με αποτέλεσμα ο ύποπτος να βρεθεί πτώμα; Μέσα. Το αειθαλές ρομάτζο του αστυνομικού με την συγγραφέα που πλέον είναι μαμά πλήρους απασχόλησης; Και τα παπούτσια μέσα. Κουρασμένες και κερατωμένες νοικοκυρές σε απόγνωση; Το βιβλίο γράφτηκε γι' αυτές. Γιατρούς που δε σέβονται το στεφάνι τους; Ούτε αυτοί θα σας λείψουν. Αντιδικίες γειτόνων που φτάνουν στα όρια της κατινιάς και τα ξεπερνάνε, επαναπροσδιορίζοντας τον όρο; Δε θα απογοητευτείτε. Μια δολοφονία στο φινάλε που... θα ξεχαστεί αμέσως; Έφτασεεεεεε.
Νομίζω ότι αντέχω ένα τελευταίο από τη σειρά και μετά "I'm out".
Κάθε προσβολή στη νοημοσύνη του αναγνώστη είναι εδώ.
Χαρακτήρες που αλλάζουν όνομα στην πορεία για να μην κάνεις τις απαραίτητες συσχετίσεις και να σου πετάξει ΑΝΑΤΡΟΠΑΡΤΑΣΤΑΜΟΥΤΡΑ στο τέλος.
Χαρακτήρες που είναι ύποπτοι, και τελικά είναι ένοχοι... για άλλο έγκλημα.
Ο τυπικά ηλίθιος διευθυντής του αστυνομικού τμήματος ανακαλύπτει ότι έχει ένα γιο 15 χρονών και τον ζει για λίγο (μέχρι και σε στριπτιζάδικο θέλει να τον πάει, αλλά τελικά δεν). Κάτι που δεν προσφέρει ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ στην υπόθεση.
Ο ίδιος ο τίτλος (τουλάχιστον στην αγγλική έκδοση) είναι παραπλανητικός. Ο stone cutter έχει ελάχιστη ανάμιξη στα δρώμενα και καμία ουσιαστική συμβολή. Ο ελληνικός αν και πιο "πουτανιάρικος" πιάνει καλύτερα το σφυγμό του βιβλίου, που μεταξύ μας δεν είναι και πολύ ισχυρός.
Τι άλλο θέλετε; Παιδιά με ΔΕΠΥ; Έχει. Αυτιστικούς αναχωρητές κομπιουτεράδες; Φάτε μάτια ψάργια. Κακομαθημένες πλουσιοκόρες; Να 'ταν κι άλλες. Φόνους στο παρελθόν; Με το κιλό. Μπουκώματα πτωμάτων με στάχτη στο παρόν; Ευκολάκι (αν και σαν σύλληψη... πάσχει λίγο). Παιδόφιλους που δεν καθαρίζουν τον φυλλομετρητή τους τακτικά; Πφφφφ, εδώ θα βρείτε. Καθυστέρες αστυνομικούς που κάνουν παράνομες προσαγωγές για ανάκριση με αποτέλεσμα ο ύποπτος να βρεθεί πτώμα; Μέσα. Το αειθαλές ρομάτζο του αστυνομικού με την συγγραφέα που πλέον είναι μαμά πλήρους απασχόλησης; Και τα παπούτσια μέσα. Κουρασμένες και κερατωμένες νοικοκυρές σε απόγνωση; Το βιβλίο γράφτηκε γι' αυτές. Γιατρούς που δε σέβονται το στεφάνι τους; Ούτε αυτοί θα σας λείψουν. Αντιδικίες γειτόνων που φτάνουν στα όρια της κατινιάς και τα ξεπερνάνε, επαναπροσδιορίζοντας τον όρο; Δε θα απογοητευτείτε. Μια δολοφονία στο φινάλε που... θα ξεχαστεί αμέσως; Έφτασεεεεεε.
Νομίζω ότι αντέχω ένα τελευταίο από τη σειρά και μετά "I'm out".