You need to sign in or sign up before continuing.
Take a photo of a barcode or cover
zaphirenia 's review for:
The Hunchback of Notre-Dame
by Victor Hugo
Ξεκινώντας, ο θείος Βίκτορ μου ράγισε την καρδιά του κοριτσιού των 90s που μεγάλωσε με τις ταινίες Disney. Και φυσικά ποια ταινία της Disney αν όχι η Παναγία των Παρισίων! Μόνο που καμιά σχέση με το βιβλίο, σας το λέω από τώρα αν δεν το έχετε διαβάσει, καμία σχέση.
Αλλά. Having said that, και αφού το έβγαλα από μέσα μου, το βιβλίο είναι είναι ένα αριστούργημα της λογοτεχνίας. Μαγνητιστικές περιγραφές για αρχή. Όσο κι αν κουράζεται κάποιος με τις εκτενείς περιγραφές, και έχει πολλές, δεν είναι δυνατό να μη λατρέψει την ανάλυση του Hugo για το ναό της Notre Dame, την πολη του Παρισιού, την εποχή του 15ου αιώνα. Επίσης, στα απόλυτα συν οι υπέροχες παρεκβασεις για την τέχνη, την αρχιτεκτονική, τη φιλοσοφία. Μαγικό, πραγματικά. Με έκανε να θέλω να πάω στο Παρίσι και ταυτόχρονα να αισθάνομαι ότι έχω περπατήσει όλα τα στενά του δεκάδες φορές.
Και η ιστορία είναι φυσικά παραμυθένια. Ο κλασικός μύθος της πενταμορφης με το τέρας, αλλά από μια διαφορετική οπτική. O Hugo μας παραδίδει ένα θαυμάσιο μελόδραμα με δυνατούς χαρακτήρες, σχεδιασμένους με χειρουργική ακρίβεια. Ήρωες που δεν είναι κακοί ή καλοί, αλλά που αφήνονται στη μοίρα η οποία καθορίζει την πορεία και την εξέλιξή τους (η μοίρα, από την ελληνική λέξη "ανάγκη", όπως υπογραμμίζεται πολλές φορές στο κείμεν. Ακόμα και ο κύριος "κακός" του έργου, ο Φρολλο, δεν είναι εξαρχής κακός. Ίσα ίσα, είναι άνθρωπος των γραμμάτων που επιδεικνύει μεγάλη ευαισθησία όταν υιοθετεί τον Κουασιμοδο, ένα πλάσμα που κάνεις άλλος δεν θέλει να βλέπει.
Παρίσι, συγκίνηση, χειμαρρωδης πένα, καθηλωτικη ιστορία. Δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσε να έχει αυτό το βιβλίο για να γίνει καλύτερο, υποθέτω τίποτα.
Αλλά. Having said that, και αφού το έβγαλα από μέσα μου, το βιβλίο είναι είναι ένα αριστούργημα της λογοτεχνίας. Μαγνητιστικές περιγραφές για αρχή. Όσο κι αν κουράζεται κάποιος με τις εκτενείς περιγραφές, και έχει πολλές, δεν είναι δυνατό να μη λατρέψει την ανάλυση του Hugo για το ναό της Notre Dame, την πολη του Παρισιού, την εποχή του 15ου αιώνα. Επίσης, στα απόλυτα συν οι υπέροχες παρεκβασεις για την τέχνη, την αρχιτεκτονική, τη φιλοσοφία. Μαγικό, πραγματικά. Με έκανε να θέλω να πάω στο Παρίσι και ταυτόχρονα να αισθάνομαι ότι έχω περπατήσει όλα τα στενά του δεκάδες φορές.
Και η ιστορία είναι φυσικά παραμυθένια. Ο κλασικός μύθος της πενταμορφης με το τέρας, αλλά από μια διαφορετική οπτική. O Hugo μας παραδίδει ένα θαυμάσιο μελόδραμα με δυνατούς χαρακτήρες, σχεδιασμένους με χειρουργική ακρίβεια. Ήρωες που δεν είναι κακοί ή καλοί, αλλά που αφήνονται στη μοίρα η οποία καθορίζει την πορεία και την εξέλιξή τους (η μοίρα, από την ελληνική λέξη "ανάγκη", όπως υπογραμμίζεται πολλές φορές στο κείμεν. Ακόμα και ο κύριος "κακός" του έργου, ο Φρολλο, δεν είναι εξαρχής κακός. Ίσα ίσα, είναι άνθρωπος των γραμμάτων που επιδεικνύει μεγάλη ευαισθησία όταν υιοθετεί τον Κουασιμοδο, ένα πλάσμα που κάνεις άλλος δεν θέλει να βλέπει.
Παρίσι, συγκίνηση, χειμαρρωδης πένα, καθηλωτικη ιστορία. Δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσε να έχει αυτό το βιβλίο για να γίνει καλύτερο, υποθέτω τίποτα.