mdesch 's review for:

A Tale of Two Cities by Charles Dickens

3.5

adventurous medium-paced

Plot or Character Driven: A mix

Strong character development: Complicated

Loveable characters: Yes

Diverse cast of characters: No

Flaws of characters a main focus: Yes

---

Death is Nature's remedy for all things, and why not Legislation's?

A Tale of Two Cities volgt enkele momenten uit levens van een handvol personages in Londen en Parijs op het einde van de achttiende eeuw, en hoe de Franse revolutie die levens voorgoed zal veranderen.

Het verhaal komt traag, heel traag, op gang, maar als een oude stoomtrein verzamelt het steeds meer vaart, tot een crescendo waarop alle verhaallijnen op één punt samenkomen. Om, misschien wat jammer, dan het verhaal nog net (net!) te lang te rekken. Maar je merkt dat dit oorspronkelijk geen boek was, dat dit het negentiende-eeuws equivalent van een serie is, dagelijks in de krant te lezen. Het voelt namelijk net (net!) niet gestroomlijnd genoeg aan om niet daartoe te overtuigen.

Dickens. De man gebruikt graag veel woorden. Erg negentiende-eeuws van hem, maar zelfs binnen die context kan de man tateren. Het is een stijl die sommigen wel zal liggen, maar mij niet.

And the clock struck the numbers he would never hear again. Nine gone for ever, ten gone for ever, eleven gone for ever, twelve coming to pass away. [...]
"There is but another now," and [he] turned to walk again.