A review by llorenza
De acht bergen by Paolo Cognetti

4.0

Ik moet eerlijk toegeven dat ik in eerste instantie een (héél) klein beetje teleurgesteld dit boek dichtklapte. Op basis van de bijzonder enthousiaste reviews hier (het beste boek van het jaar voor velen) waren mijn verwachtingen te hoog opgeklopt en had ik een overweldigend boek verwacht.

En als er één ding is dat dit boek juist niet doet, is het overweldigen. Neen, de schoonheid zit in de sfeerschepping, in de bijzonder geslaagde schets van Pietro en Bruno, twee jongens/mannen van vlees en bloed, in de zo bijzonder rakende beschrijving van het berglandschap en de invloed ervan op mensen. In de thema's die onder de oppervlakte broeien, want dit is een boek dat onderhuids werkt, dat zijn schoonheid haalt uit zijn subtiliteit. En dat ik zou willen aanraden aan iedereen die houdt van de bergen, zeker als ze dat meer doen dan ik.

Het is een bizarre vergelijking, maar ergens deed dit boek me ook denken aan de tv-serie The Bear. Er kan geen groter contrast zijn tussen het stille bergleven en het hectische restaurantleven in een grootstad, maar beiden halen hun schoonheid uit de locatie als belangrijk mede-hoofdpersonage, de uitdieping van hun personages, hun manier van om te gaan met situaties waaruit ze niet slagen te ontsnappen, de impact van de band met je ouders op je toekomst.

Om het te zeggen met de woorden van R.E.M. uit "Oh, My Heart" (gebruikt in de serie):
This place needs me here to start
This place is the beat of my heart


Oh, my heart.