A review by eliathereader
Batan Güneş by Osamu Dazai

dark fast-paced

3.0

Her halde, bir şeyden emin olunabilir: insan, yaşamak için rol yapmak zorunda.
.
Osamu Dazai hayat ve ölüm ikililiği üzerinde bolca düşünmüş ve mücadeleden vazgeçmiş bir yazar. Kitaplarında da genel olarak bunun üzerinde karalama yapmayı ve toplumdaki insanların sahteliğini göze batırmayı seviyor. Kendisinden İnsanlığımı Yitirirken, Öğrenci Kız ve Batan Güneş’i okudum hala en beğendiğim İnsanlığımı Yitirirken kitabı. Batan Güneş’te savaş sonrasına götürüyor. Soyluluktan düşmüş ve karınlarını doyurmak için kıyafetlerini satan anne ve kızın tekdüze hayatını anlatıyor. Bir yerden sonra annenin savaş travmalarına sahip olan ve aynı zamanda uyuşturucu bağımlısı ve alkolik oğlu da kitaba dahil oluyor. Ancak bütün olaylar kızın gözünden anlatılıyor. Genelde klasik kitapları okurken kadın hakları mücadelesinin önemini hatırlarım bu kitap da bu yönüyle hatırlatıcı oldu. Meslek sahibi olamayan kadınların zorlandığı hayat koşulları ve hayatta kalmak için bir şekilde bir erkeğin desteğine muhtaç kalmaları cidden korkunç. Günlük kısımlarına dek erkek karakterden tam anlamıyla tiksinmiştim ama onun günlüğü o kadar özenle yazılmıştı ki istemsizce empati kurdum. Annenin sürekli hasta olmasını da soyluluğun ellerinden alınmasına ve kitabın da adını oluşturan adeta bir ‘batan güneş’ olmasına bağladım. Kısa ve düşündürücü bir kitaptı. Toplumsal sorunlara, savaş sonrası döneme bir bakış atması da hoşuma gitti.