A review by iefstuyvaert
In weerwil van de woorden by Dimitri Verhulst

5.0

En dan lees ik op de tachtigste verjaardag van Robert Allen Zimmerman, aka Bob Dylan, het laatste kleinood van Pol Verholst, aka Dimitri V. - beide woordkunstenaar van professie, uitblinkers op de kortere afstand, zielsverwant van Dylan Thomas, aka zijn eigenste zelve.

Verhulst citeert Thomas twee keer in zijn laatste schrijfproeve, Bawb ontleent aan hem zijn naam.

De een heeft die hoogste literatuurprijs al gekregen, de andere begint hem stilaan te verdienen. Wordt de laureaat dezer dagen nog per nobel schrijven op de hoogte gebracht?

En licht Dimitri stilaan weer de bus?

Verhulst is een man van weinig woorden. Maar de woorden die hij gebruikt zijn stuk voor stuk zo weloverwogen en juist gekozen dat schaarste rijkdom wordt.

Kommerlijke kachels, mossige monumenten en twee roten rottenis, ze maken deel uit van Verho/ulsts universum. Er worden kuttendertigste verjaardagen gevierd, pissologen uitgezeken - het kakapipitalisme viert hoogtij.

En hoe Verhulst een prille liefde in twee alinea’s laat ontvlammen en uitdoven, doet geen songsmid hem na.

Minder is alweer heel veel meer.

Het ultieme boek van Dimitri Verhulst zal op de achterkant van een postzegel passen.

Als die tegen dan nog bestaan.