Take a photo of a barcode or cover
A review by temptershell
Langer by Remigiusz Mróz
dark
emotional
mysterious
tense
fast-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? Yes
- Flaws of characters a main focus? It's complicated
3.75
"Langer" Remigiusza Mroza to powieść, w której autor decyduje się na wyjątkowo odważny krok: odsłania przed czytelnikami umysł jednego z najbardziej mrocznych i kontrowersyjnych bohaterów swojego uniwersum, znanego dotąd głównie z serii o mecenas Joannie Chyłce. Piotr Langer – postać, którą czytelnicy zapamiętali jako uosobienie zła, demoniczną figurę zakulisowo pociągającą za sznurki – zyskuje tu własną opowieść. Ta literacka próba sportretowania okrutnego psychopaty jest nie tylko ryzykowna, ale i fascynująca, a efekt końcowy z pewnością wywoła silne emocje.
Największą zaletą "Langera" jest umiejętność Mroza do utrzymywania napięcia. Akcja pędzi do przodu, a autor sprawnie potrafi wplatać nieoczekiwane zwroty, tworząc coś na kształt fabularnej spirali: im dalej w tekst, tym bardziej zagłębiamy się w złożoną, skręconą niczym labirynt psychikę Langera. Warto podkreślić, że Mróz nie ogranicza się wyłącznie do znanej czytelnikom kreacji bezlitosnego kata. Tym razem chce, byśmy dostrzegli źródła zła – wraca do dzieciństwa, lat młodzieńczych, pokazując drogę, jaką przebył Piotr Langer, zanim stał się tym, kogo znamy z innych powieści.
Nie jest to jednak pogłębiony portret psychologiczny na miarę najwybitniejszych studiów nad umysłem zbrodniarza. "Langer" pozostaje literaturą popularną – pełną dynamiki, ciętych dialogów, nagłych zwrotów akcji i rozmachu właściwego twórczości Mroza. Autor nie stroni od brutalności. Sceny przemocy, okrutne tortury i makabryczne opisy zbrodni są tu na porządku dziennym. To zdecydowanie nie jest książka dla czytelników o słabych nerwach. Wiele opinii podkreśla, że jest to najmocniejsza, najbardziej krwawa i wstrząsająca powieść Mroza – jeśli w innych thrillerach psychopatia jest zasugerowana, tu ujawnia się w pełnym świetle, bez znieczulenia.
Ciekawym motywem jest wprowadzenie postaci Niny Pokory – kobiety, która w sposób zaskakujący i śmiały podejmuje grę z Langerem. Ich relacja balansuje na granicy fascynacji i grozy, a momenty, gdy psychopata próbuje przybrać niemal "romantyczną" maskę, budzą niepokój i pytania o definicję miłości czy jej karykaturę w umyśle człowieka pozbawionego empatii. To właśnie te sceny, flirtujące z absurdem i niebezpieczną grą pozorów, wyróżniają "Langera" i czynią go tekstem mocno niejednoznacznym.
Sama kompozycja powieści jest sprawna i wciągająca, choć niepozbawiona minusów. Wielu czytelników zwraca uwagę na finał, który wydaje się nadmiernie otwarty – jakby autor uparcie szukał furtki do kontynuacji. W opinii niektórych to moment zmarnowanego potencjału, bo "Langer" mógł stać się książką zamykającą pewien rozdział w uniwersum Mroza. Zamiast tego końcówka pozostawia uczucie niedosytu, a nawet złości na autora, który nie pozwala na ostateczne rozliczenie z ikoną zła.
Mimo że mamy do czynienia z samodzielną historią, Mróz nie rezygnuje z drobnych „mrugnięć okiem” do fanów. W tle przewijają się bohaterowie znani z innych powieści, co sprawi przyjemność stałym czytelnikom, a nowym może zaintrygować i skłonić do poznania szerszego kontekstu. Ten zabieg pokazuje, jak rozrośnięte jest już "Mroźne" uniwersum i jak zręcznie autor potrafi łączyć wątki.
W ostatecznym rozrachunku "Langer" to powieść zdecydowanie wyróżniająca się na tle wcześniejszych dokonań Remigiusza Mroza. Jest to najmroczniejsza odsłona jego twórczości, eksplorująca rejony ludzkiej psychiki, których dotąd unikał lub jedynie sygnalizował. Dla jednych będzie to literackie wyzwanie, surowy, naturalistyczny thriller, który stawia pytania o granice moralności, zła i fascynacji przemocą. Innych może znużyć przesada w brutalności lub rozczarować finałowe rozwiązania.
Największą zaletą "Langera" jest umiejętność Mroza do utrzymywania napięcia. Akcja pędzi do przodu, a autor sprawnie potrafi wplatać nieoczekiwane zwroty, tworząc coś na kształt fabularnej spirali: im dalej w tekst, tym bardziej zagłębiamy się w złożoną, skręconą niczym labirynt psychikę Langera. Warto podkreślić, że Mróz nie ogranicza się wyłącznie do znanej czytelnikom kreacji bezlitosnego kata. Tym razem chce, byśmy dostrzegli źródła zła – wraca do dzieciństwa, lat młodzieńczych, pokazując drogę, jaką przebył Piotr Langer, zanim stał się tym, kogo znamy z innych powieści.
Nie jest to jednak pogłębiony portret psychologiczny na miarę najwybitniejszych studiów nad umysłem zbrodniarza. "Langer" pozostaje literaturą popularną – pełną dynamiki, ciętych dialogów, nagłych zwrotów akcji i rozmachu właściwego twórczości Mroza. Autor nie stroni od brutalności. Sceny przemocy, okrutne tortury i makabryczne opisy zbrodni są tu na porządku dziennym. To zdecydowanie nie jest książka dla czytelników o słabych nerwach. Wiele opinii podkreśla, że jest to najmocniejsza, najbardziej krwawa i wstrząsająca powieść Mroza – jeśli w innych thrillerach psychopatia jest zasugerowana, tu ujawnia się w pełnym świetle, bez znieczulenia.
Ciekawym motywem jest wprowadzenie postaci Niny Pokory – kobiety, która w sposób zaskakujący i śmiały podejmuje grę z Langerem. Ich relacja balansuje na granicy fascynacji i grozy, a momenty, gdy psychopata próbuje przybrać niemal "romantyczną" maskę, budzą niepokój i pytania o definicję miłości czy jej karykaturę w umyśle człowieka pozbawionego empatii. To właśnie te sceny, flirtujące z absurdem i niebezpieczną grą pozorów, wyróżniają "Langera" i czynią go tekstem mocno niejednoznacznym.
Sama kompozycja powieści jest sprawna i wciągająca, choć niepozbawiona minusów. Wielu czytelników zwraca uwagę na finał, który wydaje się nadmiernie otwarty – jakby autor uparcie szukał furtki do kontynuacji. W opinii niektórych to moment zmarnowanego potencjału, bo "Langer" mógł stać się książką zamykającą pewien rozdział w uniwersum Mroza. Zamiast tego końcówka pozostawia uczucie niedosytu, a nawet złości na autora, który nie pozwala na ostateczne rozliczenie z ikoną zła.
Mimo że mamy do czynienia z samodzielną historią, Mróz nie rezygnuje z drobnych „mrugnięć okiem” do fanów. W tle przewijają się bohaterowie znani z innych powieści, co sprawi przyjemność stałym czytelnikom, a nowym może zaintrygować i skłonić do poznania szerszego kontekstu. Ten zabieg pokazuje, jak rozrośnięte jest już "Mroźne" uniwersum i jak zręcznie autor potrafi łączyć wątki.
W ostatecznym rozrachunku "Langer" to powieść zdecydowanie wyróżniająca się na tle wcześniejszych dokonań Remigiusza Mroza. Jest to najmroczniejsza odsłona jego twórczości, eksplorująca rejony ludzkiej psychiki, których dotąd unikał lub jedynie sygnalizował. Dla jednych będzie to literackie wyzwanie, surowy, naturalistyczny thriller, który stawia pytania o granice moralności, zła i fascynacji przemocą. Innych może znużyć przesada w brutalności lub rozczarować finałowe rozwiązania.
Przyjemność 3,8/5
Styl: 3,7/5
Historia: 3,6/5
Ocena: 3,70/5
goodreads - 4/5
thestorygraph - 3,5/5
lubimyczytac - 7/10
Styl: 3,7/5
Historia: 3,6/5
Ocena: 3,70/5
goodreads - 4/5
thestorygraph - 3,5/5
lubimyczytac - 7/10