Take a photo of a barcode or cover
maydas 's review for:
Nevernight
by Jay Kristoff
Storytel uygulamasında 20 saatimi verip dinlediğim kitap. İlk defa bu kadar uzun bir audiobook'u bitirmiş oldum. Kitap yepyeni bir dünyaya giriş yapıyor, karakterleri ve karakterlerin yaşadıkları bu dünyayı ilk defa okuyucuyla tanıştırıyor. Audiobook'ta dinlerken, özellikle anadilim olmayan bir dilde dinlerken, dünyanın kuruluşunda verilen detayları kaçıracağımı, hikayeyi anlamakta zorluk çekeceğimi düşünmüş ve fantazi serilerinin ilk kitaplarından uzak durmaya gayret göstermiştim şu ana kadar storyteli kullanma serüvenimde. Ama hiç sıkıntı yaşamadım, takipte zorluk çekmedim. Sadece belki ilk başlarda kitapta sıkça geçen Itreya'nın demokratik yapısından bahsedilirken geçen italyan köklü terimlerde ve genel olarak İtalyanca sözleri takip etmekte sıkıntı yaşamış olabilirim. Ama bir süre sonra kulağım alıştı ve kitabın geri kalanında sıkıntı çekmedim.
20 saat her ne kadar başta gözümü korkutmuş olsa da kitap çok akıcıydı ve beni çoğu zaman bir sonraki sahnede ne olacağı hakkında meraka sürükledi. Jay Kristoff'u bu konuda tebrik etmek lazım. Kurgu bakımından akıcılığını övsem de dilin kullanımı konusunda bazı sıkıntılarım oldu. İlk başta kitabı dinlerken dili çok zorlama buldum, kitabın devamında da bu zorlama dil devam etti ancak alıştıktan sonra batmamaya başladı. Örnek verecek olursam, kitabın kapağında da yazan Never Flinch, never fear, never forget tarzı sözler bence fazla zorlama. Bunun yanı sıra ana karakterimizin 16 yaşında olması kitapta beğenmediğim noktalardan bir tanesi. Bu serinin hedef aldığı yaş kitlesinden dolayı neden böyle bir tercih yapıldığını tahmin edebiliyorum ama kitaptaki genel vahşiliği (sonuç olarak Mia suikastçı olmak istiyor), explicit sex sahnesi, karakterlerin yaşamış oldukları zorluklar ve duygusal derinliklerini düşününce gayet birkaç yaş büyük portre edilebilinirlermiş.
Kitap genel olarak akıcı, eğlenceli, kendime kahvaltı hazırlarken arka planda dinleyebildiğim, bana pek bir şey katmamış, sıradan yani tam olarak istediğim türde bir kitaptı. Beğenmediğim noktalar yüzünden 3 puan vermeye daha yakındım ama Kristoff hiç beklemediğim bir şey yaparak beni şaşırtmayı başardı. Böyle şaşırtmacalar okuma zevkimi daha da arttırıyor, o yüzden well done.
İkinci kitabını ne zaman dinlerim bilmiyorum ama dinlemek istediğimden eminim.
20 saat her ne kadar başta gözümü korkutmuş olsa da kitap çok akıcıydı ve beni çoğu zaman bir sonraki sahnede ne olacağı hakkında meraka sürükledi. Jay Kristoff'u bu konuda tebrik etmek lazım. Kurgu bakımından akıcılığını övsem de dilin kullanımı konusunda bazı sıkıntılarım oldu. İlk başta kitabı dinlerken dili çok zorlama buldum, kitabın devamında da bu zorlama dil devam etti ancak alıştıktan sonra batmamaya başladı. Örnek verecek olursam, kitabın kapağında da yazan Never Flinch, never fear, never forget tarzı sözler bence fazla zorlama. Bunun yanı sıra ana karakterimizin 16 yaşında olması kitapta beğenmediğim noktalardan bir tanesi. Bu serinin hedef aldığı yaş kitlesinden dolayı neden böyle bir tercih yapıldığını tahmin edebiliyorum ama kitaptaki genel vahşiliği (sonuç olarak Mia suikastçı olmak istiyor), explicit sex sahnesi, karakterlerin yaşamış oldukları zorluklar ve duygusal derinliklerini düşününce gayet birkaç yaş büyük portre edilebilinirlermiş.
Kitap genel olarak akıcı, eğlenceli, kendime kahvaltı hazırlarken arka planda dinleyebildiğim, bana pek bir şey katmamış, sıradan yani tam olarak istediğim türde bir kitaptı. Beğenmediğim noktalar yüzünden 3 puan vermeye daha yakındım ama Kristoff hiç beklemediğim bir şey yaparak beni şaşırtmayı başardı. Böyle şaşırtmacalar okuma zevkimi daha da arttırıyor, o yüzden well done.
İkinci kitabını ne zaman dinlerim bilmiyorum ama dinlemek istediğimden eminim.