Scan barcode
A review by kyriakiz
Jonathan Strange & Mr Norrell by Susanna Clarke
4.0
Και επιτέλους, μετά από κάτι παραπάνω από 3,5 μήνες, το τελείωσα!!! (καλέ ούτε 4 μήνες δεν μου πήρε, μπράβο μου!)
Αν η Susanna Clarke ζούσε στην Αγγλία του 19ου αιώνα το βιβλίο της μάλλον θα κυκλοφορούσε σε συνέχειες σε κάποιο περιοδικό της εποχής. Γιατί αυτό το βιβλίο είναι πολύ αγγλικό και πολύ εποχής. Συν λίγη μαγεία, συν κάτι μάγους, συν ένα νεραϊδοξωτικό. Α και έναν Raven King που βρίσκεται παντού και πουθενά. Και κάτι παράπλευρες απώλειες. Γενικά συνέβαιναν διάφορα....και ταυτόχρονα σχεδόν τίποτα. Είναι αρκετά αργό, στην αρχή δεν ήξερα προς τα πού θα πάει, ποια υποτίθεται είναι η υπόθεση. Και εκεί καμια 200ρια σελίδες μετά άρχιζε να διαφαίνεται μια υποψία πλοκ....ωπ άκυρο τελικά, καμια πλοκή ακόμη. Και μερικές σελίδες μετά, λες;; ....μπαα μάλλον όχι. Πήγαινε λίγο(ή μπορεί και πολύ) έτσι είναι η αλήθεια μέχρι όντως να αρχίσει να παίρνει μια κατεύθυνση, αλλά εμένα μου άρεσε. Μου άρεσε όλο αυτό το μα καλά τι συμβαίνει;; σε συνδυασμό με τους χαρακτήρες οι οποίοι, οι βασικοί τουλάχιστον, ήταν πολύ ενδιαφέροντες και πολλοί ωραία γραμμένοι και θα έλεγα ότι ήταν διασκεδαστικό να διαβάζω γι'αυτούς, ακόμη κι αν δεν συνέβαινε και κάτι σπουδαίο. Είχε πολύ ωραία γραφή και πολύ ωραία ατμόσφαιρα και μερικές υποσημειώσεις που είχε είχαν λίγο την πλάκα τους.
Τώρα...όπως είπα κάποια στιγμή όντως πήρε μια πορεία, πραγματικά μπρος όμως πήρε στις τελευταίες (100;) σελίδες. Εκεί άρχισαν να συμβαίνουν πολύ γρήγορα πράγματα και συνηθισμένη όπως ήμουν από την πιο αργή μέχρι τότε ροή κάπως μου κακοφάνηκε. Θα ήθελα τα γεγονότα αυτά να έχουν λίγο περισσότερο χώρο, ίσως και κάποιες παραπάνω εξηγήσεις. Υπήρχε πχ ένα σημείο (θεωρείται τουίστ; δεν ξέρω) το οποίο ήταν πολύ ενδιαφέρον και έδωσε μια άλλη διάσταση θα έλεγα στην ιστορία αλλά ήταν στο τέλος, θα το ήθελα λίγο πιο νωρίς!
Και κάτι άλλο που θα ήθελα λίγο αλλιώς ήταν η Arabella. Θα ήθελα να την βλέπαμε περισσότερο και μάλλον θα ήθελα καλύτερη σκιαγράφηση του χαρακτήρα της, ώστε να με νοιάζει λίγο παραπάνω. Ξέρω επίσης πως η συγγραφέας ήθελε να γράψει και μια συνέχεια....οπότε ελπίζω εκεί να την γνωρίσουμε λίγο καλύτερα!
Αυτά! Σε γενικές γραμμές μου άρεσε! Δεν ξέρω πόσο εύκολα θα το πρότεινα βέβαια σε κάποιον.....αν σας αρέσουν τα πιο αργά βιβλία, που έχουν όμως ωραίους χαρακτήρες και αυτό το αγγλικό και εποχής σας κάνει κάποιο κλικ, δοκιμάστε το! Εγώ ωραία πέρασα!
Υ.Γ.1. Το Piranesi της ίδιας μου άρεσε αρκετά παραπάνω!
Υ.Γ.2. Νιώθω μια ανάγκη να εξηγήσω λίγο αυτούς τους 3,5 μήνες κυρίως γιατί δεν έφταιγε το βιβλίο. Εντάξει ήταν αργό, αλλά εμένα συνήθως μου αρέσουν τα αργά βιβλία. Όταν το ξεκίνησα όμως ήταν μια αρκετά πιεστική περίοδος για εμένα με όχι πολύ ελεύθερο χρόνο για διάβασμα και ενώ στην αρχή σκέφτηκα ότι κάτι πιο αργό θα με βοηθούσε τελικά αποδείχθηκε ότι ήθελα κάτι πιο γρήγορο. Και για κάποιο λόγο σκέφτηκα ότι είναι καλή ιδέα να ξεκινήσω ταυτόχρονα ένα άλλο βιβλίο.....και αφού το τελείωσα ξεκίνησα ένα άλλο και μετά ένα άλλο.....και κάπως έτσι κατέληξα να έχω διαβάσει 6 βιβλία-μυθιστορήματα, 3 βιβλία ποίησης, 4 νουβέλες, 2 κομικ, 2 συλλογές διηγημάτων και 3 non-fiction και κάπου στο ενδιάμεσο διάβαζα και λίγο Strange και Norrell. Και να μαστε 3,5 μήνες μετά. Γενικά εγώ δεν είναι να διαβάζω πάνω από ένα βιβλίο τη φορά, δεν το 'χω, δεν μου βγαίνει
Αν η Susanna Clarke ζούσε στην Αγγλία του 19ου αιώνα το βιβλίο της μάλλον θα κυκλοφορούσε σε συνέχειες σε κάποιο περιοδικό της εποχής. Γιατί αυτό το βιβλίο είναι πολύ αγγλικό και πολύ εποχής. Συν λίγη μαγεία, συν κάτι μάγους, συν ένα νεραϊδοξωτικό. Α και έναν Raven King που βρίσκεται παντού και πουθενά. Και κάτι παράπλευρες απώλειες. Γενικά συνέβαιναν διάφορα....και ταυτόχρονα σχεδόν τίποτα. Είναι αρκετά αργό, στην αρχή δεν ήξερα προς τα πού θα πάει, ποια υποτίθεται είναι η υπόθεση. Και εκεί καμια 200ρια σελίδες μετά άρχιζε να διαφαίνεται μια υποψία πλοκ....ωπ άκυρο τελικά, καμια πλοκή ακόμη. Και μερικές σελίδες μετά, λες;; ....μπαα μάλλον όχι. Πήγαινε λίγο(ή μπορεί και πολύ) έτσι είναι η αλήθεια μέχρι όντως να αρχίσει να παίρνει μια κατεύθυνση, αλλά εμένα μου άρεσε. Μου άρεσε όλο αυτό το μα καλά τι συμβαίνει;; σε συνδυασμό με τους χαρακτήρες οι οποίοι, οι βασικοί τουλάχιστον, ήταν πολύ ενδιαφέροντες και πολλοί ωραία γραμμένοι και θα έλεγα ότι ήταν διασκεδαστικό να διαβάζω γι'αυτούς, ακόμη κι αν δεν συνέβαινε και κάτι σπουδαίο. Είχε πολύ ωραία γραφή και πολύ ωραία ατμόσφαιρα και μερικές υποσημειώσεις που είχε είχαν λίγο την πλάκα τους.
Τώρα...όπως είπα κάποια στιγμή όντως πήρε μια πορεία, πραγματικά μπρος όμως πήρε στις τελευταίες (100;) σελίδες. Εκεί άρχισαν να συμβαίνουν πολύ γρήγορα πράγματα και συνηθισμένη όπως ήμουν από την πιο αργή μέχρι τότε ροή κάπως μου κακοφάνηκε. Θα ήθελα τα γεγονότα αυτά να έχουν λίγο περισσότερο χώρο, ίσως και κάποιες παραπάνω εξηγήσεις. Υπήρχε πχ ένα σημείο (θεωρείται τουίστ; δεν ξέρω) το οποίο ήταν πολύ ενδιαφέρον και έδωσε μια άλλη διάσταση θα έλεγα στην ιστορία αλλά ήταν στο τέλος, θα το ήθελα λίγο πιο νωρίς!
Και κάτι άλλο που θα ήθελα λίγο αλλιώς ήταν η Arabella. Θα ήθελα να την βλέπαμε περισσότερο και μάλλον θα ήθελα καλύτερη σκιαγράφηση του χαρακτήρα της, ώστε να με νοιάζει λίγο παραπάνω. Ξέρω επίσης πως η συγγραφέας ήθελε να γράψει και μια συνέχεια....οπότε ελπίζω εκεί να την γνωρίσουμε λίγο καλύτερα!
Αυτά! Σε γενικές γραμμές μου άρεσε! Δεν ξέρω πόσο εύκολα θα το πρότεινα βέβαια σε κάποιον.....αν σας αρέσουν τα πιο αργά βιβλία, που έχουν όμως ωραίους χαρακτήρες και αυτό το αγγλικό και εποχής σας κάνει κάποιο κλικ, δοκιμάστε το! Εγώ ωραία πέρασα!
Υ.Γ.1. Το Piranesi της ίδιας μου άρεσε αρκετά παραπάνω!
Υ.Γ.2. Νιώθω μια ανάγκη να εξηγήσω λίγο αυτούς τους 3,5 μήνες κυρίως γιατί δεν έφταιγε το βιβλίο. Εντάξει ήταν αργό, αλλά εμένα συνήθως μου αρέσουν τα αργά βιβλία. Όταν το ξεκίνησα όμως ήταν μια αρκετά πιεστική περίοδος για εμένα με όχι πολύ ελεύθερο χρόνο για διάβασμα και ενώ στην αρχή σκέφτηκα ότι κάτι πιο αργό θα με βοηθούσε τελικά αποδείχθηκε ότι ήθελα κάτι πιο γρήγορο. Και για κάποιο λόγο σκέφτηκα ότι είναι καλή ιδέα να ξεκινήσω ταυτόχρονα ένα άλλο βιβλίο.....και αφού το τελείωσα ξεκίνησα ένα άλλο και μετά ένα άλλο.....και κάπως έτσι κατέληξα να έχω διαβάσει 6 βιβλία-μυθιστορήματα, 3 βιβλία ποίησης, 4 νουβέλες, 2 κομικ, 2 συλλογές διηγημάτων και 3 non-fiction και κάπου στο ενδιάμεσο διάβαζα και λίγο Strange και Norrell. Και να μαστε 3,5 μήνες μετά. Γενικά εγώ δεν είναι να διαβάζω πάνω από ένα βιβλίο τη φορά, δεν το 'χω, δεν μου βγαίνει