Scan barcode
A review by kyriakiz
Ένα άλλο Μπρούκλιν by Jacqueline Woodson
3.5
Για πολύ καιρό, η μητέρα μου δεν είχε πεθάνει ακόμη.
Έτσι ξεκινάει το το βιβλίο, ένα βιβλίο δύσκολης ενηλικίωσης.
Η Όγκοστ για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια συναντά την παιδική της φίλη Σύλβια μέσα σε ένα τρένο. Η τυχαία αυτή συνάντηση θα την γυρίσει πίσω στο χρόνο, στο Μπρούκλιν τη δεκαετία του '70, τότε που μαζί με την Άντζελα και την Τζίτζι ήταν τέσσερα όμορφα, μαύρα, ονειροπόλα κορίτσια, φίλες αδελφικές. Η Όγκοστ θυμάται τότε που πρωτοέφτασε στο Μπρούκλιν με τον πατέρα και τον αδερφό της, το πώς γνώρισε τα τρία κορίτσια και πώς έγιναν αχώριστες. Τα γέλια, τα μυστικά, τις δυσκολίες, τους φόβους, τότε που στήριζαν η μια την άλλη, που μπορεί να έγιναν ή να μην έγιναν έτσι ακριβώς. Γιατί όλα αυτά είναι πια αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας μια ενήλικης γυναίκας.
Πολύ όμορφη και κάπως ποιητική η γραφή, μάλλον το καλύτερο στοιχείο του βιβλίου. Μου άρεσε έτσι όπως ήταν γραμμένο, κάπως συνειρμικά και όχι απόλυτα γραμμικά σε αυτές τις μικρές παραγράφους.
Το μόνο που ήθελα ήταν ένα κάτι, να το κάνει λίγο πιο δυνατό, του δώσει το κάτι παραπάνω! (καταλάβατε, κάτι τέλος πάντων!)
Μικρό βιβλίο, μα πολύ γεμάτο που πραγματικά δεν καταλάβαινα πώς περνούσαν οι σελίδες! Έχω βάλει στο μάτι και το άλλο δικό της, “Κάτι αστραφτερό”!
(Μου άρεσε πολύ και το σημείωμα της συγγραφέως στο τέλος, για τη συγγραφή του βιβλίου!)
3,5⭐
Έτσι ξεκινάει το το βιβλίο, ένα βιβλίο δύσκολης ενηλικίωσης.
Η Όγκοστ για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια συναντά την παιδική της φίλη Σύλβια μέσα σε ένα τρένο. Η τυχαία αυτή συνάντηση θα την γυρίσει πίσω στο χρόνο, στο Μπρούκλιν τη δεκαετία του '70, τότε που μαζί με την Άντζελα και την Τζίτζι ήταν τέσσερα όμορφα, μαύρα, ονειροπόλα κορίτσια, φίλες αδελφικές. Η Όγκοστ θυμάται τότε που πρωτοέφτασε στο Μπρούκλιν με τον πατέρα και τον αδερφό της, το πώς γνώρισε τα τρία κορίτσια και πώς έγιναν αχώριστες. Τα γέλια, τα μυστικά, τις δυσκολίες, τους φόβους, τότε που στήριζαν η μια την άλλη, που μπορεί να έγιναν ή να μην έγιναν έτσι ακριβώς. Γιατί όλα αυτά είναι πια αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας μια ενήλικης γυναίκας.
Πολύ όμορφη και κάπως ποιητική η γραφή, μάλλον το καλύτερο στοιχείο του βιβλίου. Μου άρεσε έτσι όπως ήταν γραμμένο, κάπως συνειρμικά και όχι απόλυτα γραμμικά σε αυτές τις μικρές παραγράφους.
Το μόνο που ήθελα ήταν ένα κάτι, να το κάνει λίγο πιο δυνατό, του δώσει το κάτι παραπάνω! (καταλάβατε, κάτι τέλος πάντων!)
Μικρό βιβλίο, μα πολύ γεμάτο που πραγματικά δεν καταλάβαινα πώς περνούσαν οι σελίδες! Έχω βάλει στο μάτι και το άλλο δικό της, “Κάτι αστραφτερό”!
(Μου άρεσε πολύ και το σημείωμα της συγγραφέως στο τέλος, για τη συγγραφή του βιβλίου!)
3,5⭐