A review by gijshuppertz
Seventeen & Homo Sexualis by Kenzaburō Ōe

3.0

https://ongeduld.com/2021/11/10/seventeen-homo-sexualis-van-kenzaburo-oe/

Seventeen & Homo Sexualis (セヴンティーン) van Kenzaburō Ōe (大江 健三郎) uit 1961. Een boek dat omringt wordt door bijzondere gebeurtenissen. Het boek zelf komt voort uit de moord op de socialistische fractievoorzitter Inejirō Asanuma door Otoya Yamaguchi. Otoya Yamaguchi was in korte tijd geradicaliseerd tot het aanhangen van een extreemrechtse en ultranationalistische beweging. Zijn radicalisering motiveerde hem uiteindelijk de socialistische Inejirō Asanumate doden voor het grotere goed van Japan. Deze gebeurtenis was zeer ingrijpend voor Kenzaburō Ōe en motiveerde hem om het verhaal Seventeen te schrijven.

Toen deze werd uitgebracht kwam dat echter gepaard met wekenlange bedreigingen en protesten van extreem rechtste groeperingen. Waarom? Kenzaburō Ōe beschreef in het boek de radicalisering van een jongeman genaamd Seventeen wiens leven gebaseerd was op Otoya Yamagu. Dit maakte in eerste instantie niet veel uit, maar Kenzaburō Ōe maakte nogal een duidelijke beschrijving van het rechts extremisme dat gepaard ging met seksuele frustratie. Dit zorgde er onderander voor dat verschillende extreem rechtse groepen in opstand kwamen en het boek uiteindelijk niet gepubliceerd kon worden, sterker nog de uitgevers boden de excuses aan.

Deze twee bizarre gebeurtenissen gingen vooraf aan het uitgeven van dit boek. Hoe loopt het boek dan precies? Het eerste verhaal volgt het hoofdkarakter Seventeen. Een sullige jongen die onzeker leeft en zich eigenlijk alleen gesterkt voelt bij het masturberen (hoewel dit direct daarna gepaard gaat met schaamte en een gevoel van nutteloosheid). Deze jongeman word uiteindelijk blootgesteld aan Het Keizerlijk Pad, een extreemrechtse organisatie. Hij omarmt deze organisatie en vult zijn identiteit met het denken van deze ideologie. Sterker nog hij draagt het rechts zijn als harnas om zich te beschermen van de eerst zo vijandige wereld.

Zo volgen wij volgens Kenzaburō Ōe hoe deze jongeman verder radicaliseert, vecht met communisten en zelfs enkele mensen tot de dood bedreigd tot hij uiteindelijk de moord verricht. Net als Kenzaburō Ōe zijn inspiratie, Otoya Yamaguchi, word seventeen opgepakt en evenals Yamaguchi pleegt ook uiteindelijk seventeen zelfmoord in de cel voor het grotere goed.

Het tweede verhaal Homo Sexualis vond ik zelf lastiger te volgen en te begrijpen. We volgen een groep jongeren die nogal hedonistisch leven en weglopen van enkele verantwoordelijkheden. Echter springt het verhaal redelijk snel over naar het hoofdkarakter J dat perverse trekken heeft. Hij randt vrouwen aan in de tram en heeft een kleine groep met andere perverselingen opgericht om elkaar te beschermen van de politie. Uiteindelijk blijkt J een homoseksuele man die niet uit de kast kan komen en zich hier enigszins voor schaamt, verder gaat J zijn vrouw vreemd en scheidt hij uiteindelijk van haar. Het verhaal eindigt met J die de tram in gaat en tijdens het aanranden tot een orgasme komt, waarna hij word opgepakt. De boodschap van dit verhaal, buiten moreel verval, vond ik lastig te herleiden en deed naar mijn inzicht een tikkeltje tekort na zo’n werk als Seventeen! Desondanks heb ik mij wel vermaakt met de verhalen (voornamelijk Seventeen) en raad ik het werk van deze nobel winnaar van de literatuur aan. Echter denk ik wel dat hij betere werken heeft en ben ik benieuwd naar andere boeken van hem.