A review by stef369
L'Art de perdre by Alice Zeniter

4.0

Gelezen in originele versie - Indrukwekkend en virtuoos geschreven familie-epos. Naïma werkt voor een galerij aan een tentoonstelling over een kunstenaar uit Kabylië (Algerije) en krijgt zo de kans om naar het land van haar vader en grootvader te reizen. Dit is de aanleiding voor het volledige verhaal van haar familie, in drie grote hoofdstukken. Het eerste hoofdstuk vertelt het verhaal van Ali en zijn (derde) vrouw Yelima die in een bergdorp wonen in Kabylië (wat een mooie streek is dat in Algerije, jammer dat het zo gevaarlijk is...). Hij is daar een gerespecteerd man en bezitter van een olijfplantage. Met de komst van de FLN dringt oorlog en terreur binnen in de kleine dorpsgemeenschap. Ali moet kiezen: ofwel steunt hij de verzetsgroepen die terreur zaaien in de omgeving, ofwel zoekt hij steun bij de Franse militairen. Hij kiest voor het laatste, wat van hem (en zijn nakomelingen!) een "Harki" maakt. Je wordt als lezer hier geconfronteerd met deze uiterst gruwelijke Algerijnse oorlog; ook de Fransen maken zich schuldig aan de wreedste schendingen van mensenrechten. Uiteindelijk kiest Ali ervoor om met zijn vrouw en gezin te vluchten naar Frankrijk. In het tweede hoofdstuk, "La France froide", lezen we wat er gebeurt met deze mensen die naar Frankrijk komen begin jaren '60. Zonder respect worden ze in kampen ondergebracht, met prikkeldraad en militair regime. Ze mogen het kamp niet verlaten. Op Youtube kan je inderdaad filmpjes zien hiervan: het is mensonterend... De eerste zoon van Ali en Yelima, Hamid, beseft de onrechtvaardigheid hiervan. Zijn besluit is nu al genomen: hij zal zo niet blijven leven in dit land. Later verhuist de familie naar een HLM (een soort zeer goedkope woning in blokken). Ook daar wonen ze in zeer miserabele omstandigheden. De kinderen beginnen zich in Frankrijk te integreren, Hamid blijkt een schitterende student te zijn. Meer en meer ontstaat er een kloof tussen hem en zijn ouders - die de Franse taal niet kennen en ook niet kunnen lezen... Hamid kan op den duur die druk niet meer aan en gaat in Parijs wonen, waar hij zijn Franse vrouw Clarisse ontmoet.
Naïma is één van de dochters van Hamid. In het laatste hoofdstuk vernemen we hoe ze terug naar Algerije wil, hoe ze daar ook in contact komt met haar familie, en wat dat met haar doet.
Deze roman vertelt niet alleen een boeiend stuk geschiedenis, het gaat hier inderdaad over "De kunst van het verliezen": het verliezen van je vaderland, van je identiteit, ... Heel boeiend allemaal, een schitterend, knap geschreven boek!