Take a photo of a barcode or cover
A review by storyofbookss
Ik was twaalf en ik fietste naar school by Sabine Dardenne
5.0
Sabine Dardenne is twaalf jaar oud als ze door Marc Dutroux en zijn handlanger van haar fiets wordt gesleurd, in een busje wordt gedrogeerd en naar een onbekend huis wordt gebracht. Wat Sabine daar moet ondergaan is vreselijk. Zij moet zich uitkleden, Dutroux doet haar een ketting om de hals en bindt haar daarmee aan een bed. Na een paar dagen wordt Sabine naar een kelder overgebracht, waar ze in de tijd die volgt steeds weer wordt lastiggevallen door Dutroux. Aan het eind van haar gevangenschap krijgt ze gezelschap van Laetitia Delhez en enkele dagen later worden de meisjes door de politie bevrijd.
Het verhaal is een autobiografisch verhaal, Sabine heeft dit dus echt meegemaakt. Ik vind zelf niet dat ik mijn mening mag geven over dit boek, daarom ga ik dit boek ook geen sterren geven. Wat ik wel wil is dat dit verhaal gedeeld word, dat mensen weten wat Dutroux voor een monster was. Maar ook dat dit soort dingen vaak gebeuren, en dat zoals Sabine ook schrijft mensen vaak denken ‘dit gebeurd mij niet’. Maar dit is niet waar, dit kan iedereen overkomen.
Het verhaal word verteld in chronologische volgorde, dus van begin tot eind. En wat was dit een gruwelijk verhaal, de details die er worden beschreven zijn dierlijk. Het is echt heel erg wat deze meisjes mee gemaakt hebben. het verhaal word wel heel duidelijk en goed verteld. wat ik erg fijn vind is dat er weinig echte details worden gedeeld in het boek, dit zou namelijk veel te heftig zijn en ik denk dat dit voor Sabine ook erg privé is.
ik vind true crime altijd heel interessant daarom stond dit boek ook al een tijdje op mijn TBR. Ik vind dat dit soort verhalen nooit vergeten mogen worden.
Het verhaal is een autobiografisch verhaal, Sabine heeft dit dus echt meegemaakt. Ik vind zelf niet dat ik mijn mening mag geven over dit boek, daarom ga ik dit boek ook geen sterren geven. Wat ik wel wil is dat dit verhaal gedeeld word, dat mensen weten wat Dutroux voor een monster was. Maar ook dat dit soort dingen vaak gebeuren, en dat zoals Sabine ook schrijft mensen vaak denken ‘dit gebeurd mij niet’. Maar dit is niet waar, dit kan iedereen overkomen.
Het verhaal word verteld in chronologische volgorde, dus van begin tot eind. En wat was dit een gruwelijk verhaal, de details die er worden beschreven zijn dierlijk. Het is echt heel erg wat deze meisjes mee gemaakt hebben. het verhaal word wel heel duidelijk en goed verteld. wat ik erg fijn vind is dat er weinig echte details worden gedeeld in het boek, dit zou namelijk veel te heftig zijn en ik denk dat dit voor Sabine ook erg privé is.
ik vind true crime altijd heel interessant daarom stond dit boek ook al een tijdje op mijn TBR. Ik vind dat dit soort verhalen nooit vergeten mogen worden.