A review by marloesleest
Sneeuwwit by Samuel Bjørk

3.0

Ervaren rechercheur Holger Munch staat aan het hoofd van een gloednieuwe afdeling Moordzaken en hij kreeg carte blanche om zijn team samen te stellen, waardoor hij de beste medewerkers om zich heen heeft verzameld. Wanneer ze net aan een nieuw onderzoek zijn begonnen, krijgt hij een telefoontje van de Politieacademie: de 21-jarige studente Mia Krüger zou uitstekend in zijn team passen. Zij is bijzonder, buitengewoon getalenteerd en ziet verbanden waar de meeste rechercheurs in eerste instantie niet eens aan zouden denken. Munch besluit haar een kans te geven en dit is het begin van een jarenlange samenwerking.

De zaak die ze moeten oplossen is duister en lijkt overeenkomsten te vertonen met een onopgeloste zaak uit Zweden: op een grasveldje worden twee vermoorde jongens gevonden, pas 11 jaar oud, met in hun midden een klein dood vosje. Ze moeten daar om een bepaalde reden zijn neergelegd, alles is tot in het kleinste detail voorbereid, maar wat zit hierachter? En nog belangrijker: wie is de dader?

In ‘Sneeuwwit’ ga je helemaal terug naar het begin, naar de start van de samenwerking van Munch en Krüger. Een leuk extraatje als je de trilogie al hebt gelezen, maar ook prima te volgen als je die boeken niet kent! De personages worden uitgebreid geïntroduceerd en je krijgt veel achtergrondinformatie over hun karakters en persoonlijke worstelingen, wat eigenlijk ook de voornaamste opzet van dit verhaal lijkt te zijn. De uitwerking van de moordzaak had namelijk nog wel wat meer aandacht mogen krijgen.

Bjørk weet zeker hoe hij een verhaal op moet bouwen: de intrigerende setting bevat veel onduidelijkheden en onzekerheden, verschillende verhaallijnen dragen bij aan het grotere geheel, ook al snap je nog niet direct hoe enkele personages exact in het verhaal passen, en hij zet je af en toe op het verkeerde been. De ontdekkingen en intuïtie van Mia geven het onderzoek een nieuwe vaart mee en de spanning wordt opgevoerd zodra zij unieke en slimme verbanden legt. De vlotte en beeldende schrijfstijl, afwisseling van perspectieven en de (voornamelijk) onderhuidse spanning zorgen ervoor dat je pagina na pagina blijft omslaan, en daarom is het jammer dat het slot voor een anticlimax zorgt. Door enkele losse eindjes blijf je met veel vragen achter, zo is het motief van de dader bijvoorbeeld volstrekt onduidelijk. Daardoor is dit niet het sterkste boek in de serie, maar wel een leuke aanvulling op de trilogie!

3-3.5⭐️