Scan barcode
A review by kyriakiz
Σκοτεινό δάσος by Cixin Liu, Θωμάς Μαστακούρης
3.0
Το ξεκίνησα με υψηλές προσδοκίες και ίσως εκεί ήταν το λάθος;;
Το βιβλίο χωρίζεται σε 3 μέρη. Τα δύο πρώτα ήταν οκ προς καλά. Είχε ενδιαφέρον αλλά σε μερικά σημεία κουραζόμουν λίγο και καμιά φορά έπιανα τον εαυτό μου να αναρωτιέται γιατί έχει τόσες σελίδες μέχρι να τελειώσει. Το τρίτο μέρος ήταν καλύτερο. Το ευχαριστήθηκα περισσότερο και μου φάνηκε πως είχε καλύτερη ροή από τα άλλα δύο. Μέχρι να φτάσουμε στο τέλος φυσικά, το οποίο με απογοήτευσε.
Όσο αναφορά την πλοκή νιώθω πως σε μεγάλο μέρος του βιβλίου δεν συνέβαινε και κάτι σπουδαίο, ενώ δεν είμαι και πολύ σίγουρη για κάποιες αποφάσεις που πάρθηκαν, ειδικά εκεί στο τέλος περίμενα κάτι καλύτερο.
Όσο αναφορά τους χαρακτήρες, μια από τα ίδια με το πρώτο βιβλίο. Ψυχροί και αποστασιοποιημένοι και χωρίς καμία ιδιαίτερη εξέλιξη κατα τη διάρκεια της ιστορίας. Για να δώσω ένα παράδειγμα, ένας χαρακτήρας από το πρώτο βιβλίο υπάρχει και εδώ. Το όνομα αναγνώρισα μόνο, όχι τον χαρακτήρα, θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε. Εάν με πιάνετε τι εννοώ.
Γενικά είχε ωραίες ιδέες αλλά ο τρόπος παρουσίασης τους δεν νομίζω ότι μου ταίριαξε πάρα πολύ και δεν με άγγιξε, ούτε με συγκλόνισε.
Το βιβλίο χωρίζεται σε 3 μέρη. Τα δύο πρώτα ήταν οκ προς καλά. Είχε ενδιαφέρον αλλά σε μερικά σημεία κουραζόμουν λίγο και καμιά φορά έπιανα τον εαυτό μου να αναρωτιέται γιατί έχει τόσες σελίδες μέχρι να τελειώσει. Το τρίτο μέρος ήταν καλύτερο. Το ευχαριστήθηκα περισσότερο και μου φάνηκε πως είχε καλύτερη ροή από τα άλλα δύο. Μέχρι να φτάσουμε στο τέλος φυσικά, το οποίο με απογοήτευσε.
Όσο αναφορά την πλοκή νιώθω πως σε μεγάλο μέρος του βιβλίου δεν συνέβαινε και κάτι σπουδαίο, ενώ δεν είμαι και πολύ σίγουρη για κάποιες αποφάσεις που πάρθηκαν, ειδικά εκεί στο τέλος περίμενα κάτι καλύτερο.
Spoiler
Π.χ δεν καταλαβαίνω γιατί έγινε όλο αυτό με την καταστροφή του Αστρόπλοιου Γη......εκτός από το να το χρησιμοποιήσει ως παράδειγμα ο Λου Τζι όταν εξηγούσε το σκεπτικό του στον Ντα Σι δεν καταλαβαίνω τι άλλο σκοπό εξυπηρετούσε. Καθώς επίσης και το πώς τελικά κατάφερε ο Λούο Τζι να απωθήσει(;) τον Τρισηλιανό στόλο.....δεν ξέρω απογοητεύτηκα πολύ....περίμενα κάτι άλλο και κάπως ξενέρωσα, κυρίως γιατί νιώθω πως έτσι ακύρωσε όλο το υπόλοιπο βιβλίο....δεν ξέρω...Όσο αναφορά τους χαρακτήρες, μια από τα ίδια με το πρώτο βιβλίο. Ψυχροί και αποστασιοποιημένοι και χωρίς καμία ιδιαίτερη εξέλιξη κατα τη διάρκεια της ιστορίας. Για να δώσω ένα παράδειγμα, ένας χαρακτήρας από το πρώτο βιβλίο υπάρχει και εδώ. Το όνομα αναγνώρισα μόνο, όχι τον χαρακτήρα, θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε. Εάν με πιάνετε τι εννοώ.
Γενικά είχε ωραίες ιδέες αλλά ο τρόπος παρουσίασης τους δεν νομίζω ότι μου ταίριαξε πάρα πολύ και δεν με άγγιξε, ούτε με συγκλόνισε.