Take a photo of a barcode or cover
A review by mzoli
Autobiography by John Stuart Mill
1.0
انتظار من از کتاب‌های خودزندگی‌نامه این هست که بیشتر حال و هوا و فضای حسی را منتقل کنند. نه دلایل منطقی که چرا به فلان گزاره باور دارند یا به چه دلیلی فکر می‌کنند فلان چیز درست یا غلط هست. این‌ها رو در کتاب‌های غیر زندگی‌نامه که نوشتی می‌توانم بخوانم، در زندگی‌نامه دنبال چیز دیگری هستم. مثلا اعترافات روسو تا حدی اینطور بود ولی این کتاب نه.
اول کتاب که شرح دوران کودکی و نوجوانی است همانطوری بود که دوست داشتم. احتمالا چون نویسنده کودک بوده و خیلی به جز احساسات و حال و هوایی که تجربه کرده از چیز دیگری مربوط به آن دوران نمی‌تواند صحبت کند. مثلا نمی‌تونه بگه ۱۰ سالگی به آزادی بی‌قید و شرط باور داشتم به این و این دلیل.
دوران کودکی و نوجوانی رو از پدرش و دوستان پدرش که با خانواده در ارتباط بودن می‌گه. به نظرم تلاش‌های پدر و روشش برای رشد و تربیت فرزند جالب و قابل توجه بود. اما بعد از دوران نوجوانی بیشتر از عقاید خودش، اوضاع سیاسی و دلایلی که برای عقاید و موضع‌های سیاسیش داشته صحبت می‌کند و در کل مابقی کتاب جالب نبود.
اول کتاب که شرح دوران کودکی و نوجوانی است همانطوری بود که دوست داشتم. احتمالا چون نویسنده کودک بوده و خیلی به جز احساسات و حال و هوایی که تجربه کرده از چیز دیگری مربوط به آن دوران نمی‌تواند صحبت کند. مثلا نمی‌تونه بگه ۱۰ سالگی به آزادی بی‌قید و شرط باور داشتم به این و این دلیل.
دوران کودکی و نوجوانی رو از پدرش و دوستان پدرش که با خانواده در ارتباط بودن می‌گه. به نظرم تلاش‌های پدر و روشش برای رشد و تربیت فرزند جالب و قابل توجه بود. اما بعد از دوران نوجوانی بیشتر از عقاید خودش، اوضاع سیاسی و دلایلی که برای عقاید و موضع‌های سیاسیش داشته صحبت می‌کند و در کل مابقی کتاب جالب نبود.