A review by csdbrink
Ze kwam uit Marioepol by Natascha Wodin

4.0

Hoop ellende. Het mooiste vind ik de persoonlijke zoektocht van de schrijfster en de ontmoetingen met verre familieleden. De verrassende teleurstellende ontmoeting met een vervelende nicht, de vertwijfeling of de speurtocht wel zo'n goed idee was. Het boek deed me verder denken aan 'Zulajka opent haar ogen' van Guza Jacina en 'Het achtste leven' van Nino Haratischwili, ook twee boeken waarin een lawine aan rampzalige gebeurtenissen de hoofdpersonen overweldigt. Verkrachtingen, politiek geweld, verbanningen, schrijnende armoede, liefdeloosheid. Door het boek snapte ik er meer van hoe de Russische revolutie van gegoede burgers kansloze, verdachte mensen maakte. En dat de emotie 'zo, ben je zelf ook eens arm' te eenvoudig is. De moeder van Natascha maakte een einde aan haar leven, maar na het lezen van het boek vraag je je alleen af waarom ze dat niet veel eerder heeft gedaan en waarom andere mensen eigenlijk wel doorleven.