A review by sweetjaneeyre
Έλις Άιλαντ by Georges Perec

5.0

Σε δοκιμιακό επίπεδο, με φανερά μεταμοντέρνες συγγραφικές καταβολές, αυτό το κείμενο είναι ένα από τα καλύτερα δικά του που έχω διαβάσει. Ίσως και το καλύτερο.

"γιατί λέμε αυτές τις ιστορίες;
τι ήρθαμε να βρούμε εδώ;
τι ήρθαμε να ρωτήσουμε;

μακρυά από μας στο χρόνο και στο χώρο,
αυτός ο τόπος αποτελεί για μας μέρος
μιας μνήμης δυνητικής, μιας πιθανής
αυτοβιογραφίας.
οι γονείς μας ή οι παππούδες μας θα μπορούσε
να έχουν βρεθεί εδώ
η μοίρα, τις περισσότερες φορές, το αποφάσισε
να μείνουν στην Πολωνία ή να μη μείνουν,
να τερματίσουν το ταξίδι τους στη Γερμανία,
στην Αυστρία, στην Αγγλία ή στη Γαλλία"

***
"την ώρα που οι Boat People συνεχίζουν να
πηγαίνουν από νησί σε νησί αναζητώντας
όλο και πιο απρόσβατα καταφύγια, μπορεί να
φανεί γελοίο, μάταιο ή συναισθηματικά
οχληρό να επιχειρήσει κανείς να ανακαλέσει
αυτές τις ήδη παμπάλαιες ιστορίες
αλλά εμείς, κάνοντάς το, είχαμε τη βεβαιότητα
ότι συντελέσαμε στο ν' αντηχήσουν οι δύο
λέξεις που υπήρχαν στον ίδιο πυρήνα
αυτής της μακράς περιπέτειας· αυτές οι δύο
λέξεις, οι ανάλαφρες, δυσσύλληπτες, ασταθείς
και φευγαλέες, που στέλνουν συνεχώς η μια
στην άλλη τα τρεμάμενα φώτα τους, οι λέξεις
περιπλάνηση και ελπίδα."