Take a photo of a barcode or cover
franklekens 's review for:
De man die van kinderen hield
by Randall Jarrell, Christina Stead
Ik heb dit na een pagina of honderd opgegeven. Een portret van een krankzinnige familie, het oefent een zekere fascinatie uit maar het is ook nogal vermoeiend. Dat ligt aan de inhoud (de leden van gezin dat Stead beschrijft lijken knettergek) én aan de stijl, die mij veel te wijdlopig is. Of eerder overdadig: enorm lange zinnen met veel te veel adjectieven en (mij niet altijd even duidelijke, en zeker niet altijd nodige) metaforen. Ik kreeg na honderd pagina's ook niet de indruk dat er nog veel zou veranderen: het boek lijkt eerder een situatie dan een ontwikkeling te schetsen. Ik kan het niet weten, maar ik maak me sterk dat alle personages er aan het eind nog ongeveer net zo bij zitten als aan het begin. En dan weet ik het nu wel.
Een beetje meer soberheid van stijl had van mij wel gemogen.
Een beetje meer soberheid van stijl had van mij wel gemogen.