Scan barcode
A review by mehsi
Voor ik doodga by Jenny Downham
4.0
Tessa en meisje van 16 die nog maar een paar maanden te leven heeft. En wat doe je als je nog maar een paar maanden hebt en nog heel veel wil doen? Je maakt een lijstje, je neemt je beste vriendin en gaat met haar het lijstje af.
Ook het feit dat ondanks dat haar ouders (nou ja voornamelijk haar vader) zich heel veel zorgen maakte en alles voor haar deed(lijkt me aan de ene kant verstikkend voor haar, aan de andere kant moet ze er ook heel blij mee zijn), ging ze toch vaak gewoon weg, verdween, of nam gewoon de auto ondanks dat ze niet kan rijden. Gevolg was dat ze thuis helemaal kapot was, zieker werd en haar vader en haar omgeving helemaal in de stress zaten.
Later in het boek begon ik meer te geven om Tessa. Ik zag haar minder als een egoïstische tiener en meer als iemand die dapper was, bang was en toch probeerde dingen te doen. Ik las hoe haar ziekte haar aantastte, hoe ze steeds zwakker werd, op een gegeven moment ook gewoon boos was om alles. De scene dat ze alles in haar kamer kapotmaakt, haar kleren scheurt, knipt en alles vervolgens uit haar raam gooit vond ik erg krachtig en liet ook zien dat ze het gewoon niet meer uithield.
Ik vond het triest voor haar dat ze zoveel dingen zou gaan missen, ook de geboorte van haar vriendins kindje, waar ze zo graag bij wilde zijn.
Het mooiste, en liefste van het boek van ik dat ze een vriend kreeg, een jongen die van haar hield, met haar sex had, haar lief had en zelfs tot het einde haar mooi vond. Een jongen die niet wegrende toen het teveel werd.
Alles werd ook goed verteld, over de loop van haar ziekte, hoe het begon, wat ze allemaal hebben geprobeerd en ook hoe alles op een gegeven moment niet meer werkte. Over dat ze nu al een tijd in de laatste fase zit en hoe ze zich voelt erover.
Vooral het einde is mooi beschreven, hoe ze langzaam wegzakt, langzaam verdwijnt. Hoe je iedereen om haar heen hoort, ze de laatste dingen zeggen. Het afscheid, hoe Tessa klonk, hoe ze verder en verder afzakte. En hoe het dan, opeens eindigt. Echt heel treurig.
Een laatste ding, ondanks het mooie einde. Ik zou graag een soort extra hoofdstuk willen hebben, een soort van 1 jaar na dato, om te zien hoe het gaat met Adam, met Zoey en haar kindje, maar ook zien hoe het met de familie gaat. Zijn de ouders weer terug bij elkaar? Hoe staat het met haar broertje?
Prachtig boek, een aanrader voor iedereen. Sommige stukjes zijn wat lastiger of minder leuk, maar voor de rest vlieg je door het boek heen. :)
Spoiler
Nou wat vond ik er van. Laten we beginnen bij het begin, het begon goed, het prikkelde me en ik wilde meer lezen. De paginas vlogen voorbij. Tot ze die lijst noemde, de lijst met dingen die ze nog wilde doen voordat ze over een paar maanden doodging. Dingen als sex, drugs, winkeldiefstal/illegale dingen doen, maar ook een dag ja zeggen, of dat haar ouders bij elkaar kwamen. Goede dingen maar ook dingen die niet zo goed zijn. Ergens kan ik me het sex willen best voorstellen.. Maar moet dat met iemand die je niet kent, die alleen maar wilt voor de makkelijke sex?Ook het feit dat ondanks dat haar ouders (nou ja voornamelijk haar vader) zich heel veel zorgen maakte en alles voor haar deed(lijkt me aan de ene kant verstikkend voor haar, aan de andere kant moet ze er ook heel blij mee zijn), ging ze toch vaak gewoon weg, verdween, of nam gewoon de auto ondanks dat ze niet kan rijden. Gevolg was dat ze thuis helemaal kapot was, zieker werd en haar vader en haar omgeving helemaal in de stress zaten.
Later in het boek begon ik meer te geven om Tessa. Ik zag haar minder als een egoïstische tiener en meer als iemand die dapper was, bang was en toch probeerde dingen te doen. Ik las hoe haar ziekte haar aantastte, hoe ze steeds zwakker werd, op een gegeven moment ook gewoon boos was om alles. De scene dat ze alles in haar kamer kapotmaakt, haar kleren scheurt, knipt en alles vervolgens uit haar raam gooit vond ik erg krachtig en liet ook zien dat ze het gewoon niet meer uithield.
Ik vond het triest voor haar dat ze zoveel dingen zou gaan missen, ook de geboorte van haar vriendins kindje, waar ze zo graag bij wilde zijn.
Het mooiste, en liefste van het boek van ik dat ze een vriend kreeg, een jongen die van haar hield, met haar sex had, haar lief had en zelfs tot het einde haar mooi vond. Een jongen die niet wegrende toen het teveel werd.
Alles werd ook goed verteld, over de loop van haar ziekte, hoe het begon, wat ze allemaal hebben geprobeerd en ook hoe alles op een gegeven moment niet meer werkte. Over dat ze nu al een tijd in de laatste fase zit en hoe ze zich voelt erover.
Vooral het einde is mooi beschreven, hoe ze langzaam wegzakt, langzaam verdwijnt. Hoe je iedereen om haar heen hoort, ze de laatste dingen zeggen. Het afscheid, hoe Tessa klonk, hoe ze verder en verder afzakte. En hoe het dan, opeens eindigt. Echt heel treurig.
Een laatste ding, ondanks het mooie einde. Ik zou graag een soort extra hoofdstuk willen hebben, een soort van 1 jaar na dato, om te zien hoe het gaat met Adam, met Zoey en haar kindje, maar ook zien hoe het met de familie gaat. Zijn de ouders weer terug bij elkaar? Hoe staat het met haar broertje?
Prachtig boek, een aanrader voor iedereen. Sommige stukjes zijn wat lastiger of minder leuk, maar voor de rest vlieg je door het boek heen. :)