A review by odettebrethouwer
Het veld by Robert Seethaler

5.0

Ik keek op werk wat er nieuw binnen was gekomen. Dit zei me niets, maar de cover trok me. Toen las ik waar het over ging en was ik verkocht. Nouja, het boek. Aan mij ;)

Aangezien de tekst hier op Goodreads bij het boek niet dezelfde is als die achterop mijn boek staat, en ik die laatste beter vindt, tik ik hem even voor jullie over. De tekst op Goodreads is hetzelfde als op de website van de uitgeverij, dus dat zullen ze niet aanpassen. Maargoed, de achterflap dus:

Wat zouden de doden vertellen als ze konden terugkijken op hun bestaan? Een groots verhaal over hun hele leven of juist de herinnering aan één moment, misschien een bepaald gevoel of verlangen? Wat blijft er over van een mensenleven?

In Het veld gaat het over de laatste gebeurtenissen in een mensenleven, dat wat zich niet makkelijk laat vatten. Het is een boek over individuen, allemaal anders, maar ook allemaal met elkaar verbonden. Deze doden liggen op het kerkhof van Paulstadt en hun levensverhalen vormen samen een portret vn het stadje en geven een onvergetelijk beeld van een gemeenschap.


Wat een origineel en intrigerend concept! En het is ook echt heel knap en supergoed uitgewerkt.

Ieder stukje is echt van iemand anders lijkt het. Of het nou om de schrijfstijl of de lengte van het stuk gaat, of de strekking. De een vertelt een samenvatting, de andere diept één scene uit, de een reflecteert, de ander probeert lessen over te brengen.

Maar het is een kleine gemeenschap, dus veel kruist elkaar. Het is bijzonder knap geschreven dat je de mensen en de gemeenschap echt leert kennen. Ik voel me thuis in het dorp, want ik ken iedereen en alle verhalen, voor mijn gevoel. En dat vind ik knap gedaan.

De twee bovenstaande alinea's zijn misschien een beetje een dubbeling met de achterflap voor jullie, maar dit stukje is mijn review en die achterflap klopt dus heel erg goed :)

Maar ik blijf me verbazen over hoe mooi en goed dit concept is uitgewerkt. Dit is echt een pareltje wat mij betreft!