Scan barcode
A review by mehsi
De kick by Helen Vreeswijk
Wauw, mijn eerste Helen Vreeswijk boek die gedropped is. Normaal zijn ze redelijk goed en geef ik ze rond de 3 of 4 sterren.
Maar sorry, ik was bijna halverwege en ik kon het gewoon niet meer aan.
Waarom niet:
1. Het geweld. Het was eerst gewoon wraakacties, en die waren al erg grof/vergaand, maar nu hebben we al een gozertje die gewoon zomaar mensen in elkaar hengst als ze het niet met hem eens zijn. Hij doet zelfs zijn ma pijn, en wilde een 8 jarig kind pijn doen. WACHT WAT? Nee. Ik wil ook niet verder weten hoe het gaat, ik haat de karakters en ik snap dat ze in de gevangenis zijn gekomen. Daar horen dit soort types zeker thuis.
2. De wisselende POVs. We hebben Maurice, Steef, Danny, Frits en Peter, en die wisselen allemaal lekker lukraak af. Ben je net een stuk vanuit de POV van Danny aan het lezen, de volgende stuk is opeens over Frits. Echt veel te verwarrend en dat zorgde er zeker ook voor dat ik geen enkel gevoel had (nou ja, behalve afkeer) voor ze.
3. Die wraakacties? Kom op zeg, het ging gewoon te ver, was gewoon teveel. Ik had gedacht aan minder geweldadige/over the top dingen. Maar een auto in de fik steken? Een bakkerij de grond in krijgen door vernielingen te doen? Een meisje aftuigen en bijna verkrachten??????? En oh we hebben geen wraakacties meer, dus dan gaan we een pinautomaat opblazen???
4. De sex dingen. Iets wat ik vaker in Nederlandse YA voorbij zie komen. Erecties, masturbaties, sex, penissen die er gewoon uit worden geflopt, sex. Bedoel, serieus? Je penis (nou ja, je erectie die in je broek zit) tegen een foto aanwrijven en kreunen? Masturberen bij een foto van een meisje die je net in elkaar hebt geslagen?
Het is een reden dat ik steeds minder Nederlandse YA lees, en dat ik meer naar de Engelse YA gaan. Aangezien die heel vaak niet dit soort dingen heeft. En ik voel me gewoon erg ongemakkelijk bij dit soort dingen, zelfs als volwassene.
5. Teveel drama en onzinnigheid.
Heel erg jammer van dit boek, vooral omdat er misschien geen boeken meer komen. Als ik de facebook van Helen Vreeswijk moet geloven heeft ze de strijd verloren tegen borstkanker en is de kanker nu in haar bloed. Ze zegt dat ze zal schrijven, en we kunnen alleen maar hopen dat ze nog jaren te leven heeft, maar het kan ook zomaar voorbij zijn. Echt super sneu, ze is een geweldige schrijver.
Ik zou dit boek zeker niet aanraden en mensen aanraden haar oudere boeken te lezen.
Maar sorry, ik was bijna halverwege en ik kon het gewoon niet meer aan.
Waarom niet:
1. Het geweld. Het was eerst gewoon wraakacties, en die waren al erg grof/vergaand, maar nu hebben we al een gozertje die gewoon zomaar mensen in elkaar hengst als ze het niet met hem eens zijn. Hij doet zelfs zijn ma pijn, en wilde een 8 jarig kind pijn doen. WACHT WAT? Nee. Ik wil ook niet verder weten hoe het gaat, ik haat de karakters en ik snap dat ze in de gevangenis zijn gekomen. Daar horen dit soort types zeker thuis.
2. De wisselende POVs. We hebben Maurice, Steef, Danny, Frits en Peter, en die wisselen allemaal lekker lukraak af. Ben je net een stuk vanuit de POV van Danny aan het lezen, de volgende stuk is opeens over Frits. Echt veel te verwarrend en dat zorgde er zeker ook voor dat ik geen enkel gevoel had (nou ja, behalve afkeer) voor ze.
3. Die wraakacties? Kom op zeg, het ging gewoon te ver, was gewoon teveel. Ik had gedacht aan minder geweldadige/over the top dingen. Maar een auto in de fik steken? Een bakkerij de grond in krijgen door vernielingen te doen? Een meisje aftuigen en bijna verkrachten??????? En oh we hebben geen wraakacties meer, dus dan gaan we een pinautomaat opblazen???
4. De sex dingen. Iets wat ik vaker in Nederlandse YA voorbij zie komen. Erecties, masturbaties, sex, penissen die er gewoon uit worden geflopt, sex. Bedoel, serieus? Je penis (nou ja, je erectie die in je broek zit) tegen een foto aanwrijven en kreunen? Masturberen bij een foto van een meisje die je net in elkaar hebt geslagen?
Het is een reden dat ik steeds minder Nederlandse YA lees, en dat ik meer naar de Engelse YA gaan. Aangezien die heel vaak niet dit soort dingen heeft. En ik voel me gewoon erg ongemakkelijk bij dit soort dingen, zelfs als volwassene.
5. Teveel drama en onzinnigheid.
Heel erg jammer van dit boek, vooral omdat er misschien geen boeken meer komen. Als ik de facebook van Helen Vreeswijk moet geloven heeft ze de strijd verloren tegen borstkanker en is de kanker nu in haar bloed. Ze zegt dat ze zal schrijven, en we kunnen alleen maar hopen dat ze nog jaren te leven heeft, maar het kan ook zomaar voorbij zijn. Echt super sneu, ze is een geweldige schrijver.
Ik zou dit boek zeker niet aanraden en mensen aanraden haar oudere boeken te lezen.