Scan barcode
A review by annettebooksofhopeanddreams
De schaduwmot by Francesca Gibbons
4.0
Ik schaam me echt heel diep dat het zo lang heeft geduurd voor ik dit boek eindelijk heb opgepakt. Het ligt al een maand bij mij op de plank, nadat ik het heb opgehaald bij Boekhandel Roojboek in Venray op voorwaarde dat ik er een leuke review over zou schrijven. Maar het kwam er maar niet van het boek te lezen. Er kwam altijd weer wat tussen. Maar nu werd het toch wel eens tijd om mijn belofte na te komen en dit boek van een eerlijke review te voorzien.
Dit boek is in alle opzichten een typische kinderboek. Het verhaal zit barstensvol kleurrijke en unieke karakters, op een prachtige manier getekend door Chris Riddell, die weliswaar niet heel gelaagd zijn, maar die hun rol wel allemaal met ongelooflijk veel verve spelen. Ik kan me heel goed voorstellen dat de kinderen ongelooflijk gaan genieten van de held die eigenlijk helemaal niet zo'n held is (of toch wel?), van de boze stiefmoeder en van de verwende jonge prins die denkt dat de hele wereld om hem draait.
Daarnaast gaan ze zich ongelooflijk kunnen herkennen in de hoofdpersonages, twee jonge zusjes die dankzij de schaduwmot terecht komen in een wonderlijke wereld. Welk kind droomt er nu niet van een magisch avontuur, ook al betekent dat dat het af en toe een beetje gevaarlijke wordt? En welk kind herkent het nu niet dat je af en toe je zus (of broer) wel achter het behang zou willen plakken (tot je samen een spannend avontuur beleeft, natuurlijk)?
Ten slotte speelt het verhaal zich af in een wonderlijke wereld met monsters en trollen, met mensen die in hutten wonen en met magische klokken die meer vertellen dat je op het eerste zicht zou denken. Heel veel kinderen gaan ongetwijfeld met ingehouden adem zitten luisteren naar het voorgelezen verhaal. Of wellicht verschuilen ze zich onder de dekens met een zaklamp om stiekem nog een extra hoofdstuk te lezen.
Als volwassene voelt het boek een beetje als een dertien in een dozijn kinder-avonturen-boek, maar dat zal de kinderen, zoals ze dat zo mooi zeggen, ongetwijfeld een worst wezen.
Dit boek is in alle opzichten een typische kinderboek. Het verhaal zit barstensvol kleurrijke en unieke karakters, op een prachtige manier getekend door Chris Riddell, die weliswaar niet heel gelaagd zijn, maar die hun rol wel allemaal met ongelooflijk veel verve spelen. Ik kan me heel goed voorstellen dat de kinderen ongelooflijk gaan genieten van de held die eigenlijk helemaal niet zo'n held is (of toch wel?), van de boze stiefmoeder en van de verwende jonge prins die denkt dat de hele wereld om hem draait.
Daarnaast gaan ze zich ongelooflijk kunnen herkennen in de hoofdpersonages, twee jonge zusjes die dankzij de schaduwmot terecht komen in een wonderlijke wereld. Welk kind droomt er nu niet van een magisch avontuur, ook al betekent dat dat het af en toe een beetje gevaarlijke wordt? En welk kind herkent het nu niet dat je af en toe je zus (of broer) wel achter het behang zou willen plakken (tot je samen een spannend avontuur beleeft, natuurlijk)?
Ten slotte speelt het verhaal zich af in een wonderlijke wereld met monsters en trollen, met mensen die in hutten wonen en met magische klokken die meer vertellen dat je op het eerste zicht zou denken. Heel veel kinderen gaan ongetwijfeld met ingehouden adem zitten luisteren naar het voorgelezen verhaal. Of wellicht verschuilen ze zich onder de dekens met een zaklamp om stiekem nog een extra hoofdstuk te lezen.
Als volwassene voelt het boek een beetje als een dertien in een dozijn kinder-avonturen-boek, maar dat zal de kinderen, zoals ze dat zo mooi zeggen, ongetwijfeld een worst wezen.