A review by annettebooksofhopeanddreams
Bridge to Terabithia by Katherine Paterson

4.0

Toen ik vanochtend aan dit boek begon, wist ik wel ongeveer wat me te wachten stond. Ik heb de film een paar keer gezien, en elke keer tranen met tuiten gehuild, dus ik had me mentaal helemaal voorbereid.

En ik moet zeggen, al met al viel het boek me nog wel mee. Het is eigenlijk voor het grootste deel een heel mooi boek over een jongen die langzaamaan zichzelf ontdekt. Hij ontdekt hoe hij vrienden moet maken, hoe hij moet fantaseren, hoe hij moet dromen en hoe hij moet leven. En hoewel dat uiteraard niet zonder slag of stoot gaat, is het vooral een mooi verhaal dat echt ergens naartoe werkt.

Wat me vooral heel erg opvalt is dat Jesse nergens in het boek wordt neergezet als een sympathieke, leuke, lieve jongen waar iedereen van houdt. Integendeel, hij is helemaal niet zo leuk. Dat maakt zijn ontwikkeling en reis des te mooier en dat maakt zijn groei ook des te opvallender. En hoewel het boek in alles een kinderboek is, is de grote boog verrassend goed uitgewerkt.

Mijn nichtje is net begonnen met Engels, maar ik kan me heel goed voorstellen dat ze dit boek aan het einde van het schooljaar zou kunnen lezen. Het is makkelijk geschreven, waardoor het heel goed past bij de personages en echt heel toegankelijk is voor heel veel mensen.

Het boek is dus niet zo erg als de film, maar zeker de moeite van het (voor)lezen waard.