A review by eliathereader
Paralı Asker by Esra Özdoğan, Georges Perec

3.0

Yıllar boyunca, geçen günlerin ölü ağırlığı. Dünya kadar eski bir hikaye?
.
Georges Perec oldukça enteresan bir tarza sahip. Başkaları yazsa tarzını sevmeyeceğim kadar soğuk ve duru anlatımı nedense Perec tarafından yazıldığında beni etkilemeyi başarıyor. Paralı Asker aynı yazarın tarzı gibi enteresan bir şekilde başlıyor. Bir cinayet işleniyor. Cinayeti işleyen kişi hayatını sahte resimler yaparak geçinen bir ressam. Bir nevi bu hayata mahkum olmuş tek yaptığı kendisine kopyalanması için verilen tablonun sahtesini yapmak. Uzun zamandır üzerinde çalıştığı tablo ise Antonello da Messina’nın benim şahsen beğenmediğim Paralı Asker tablosu. Tablodaki adam da aslında sonsuza tek tabloda olmaya mahkum ama nedense daha özgür bir duruşa sahip. Ressamı sorgulatan, zorlayan, değiştiren de işte bu oluyor. Kitap boyunca onun düşüncelerini, neden cinayet işlediğini, ve nasıl kendini sahte ressam olarak bulduğunu okuyoruz. Dediğim gibi sade bir anlatıma sahip ama etkileyici. Benim ters bir zamanıma denk geldi. Yoğunluktan dolayı günde bir-iki bölüm okuyup ara vermek zorunda kaldım ve istemsizce okumayı uzattım. Ama son 50 sayfayı aralıksız okudum ve asıl o zaman beni etkilemeyi başardı. Perec edebiyatın önemli kalemlerinden. Kayboluş kitabını sıradaki Perec kitabım olarak belirledim