A review by anke_books
Pamela by Samuel Richardson

challenging reflective sad slow-paced
  • Plot- or character-driven? Character
  • Strong character development? It's complicated
  • Loveable characters? No
  • Diverse cast of characters? No
  • Flaws of characters a main focus? Yes

3.5

Het is literatuur uit de geschiedenis, daar geef ik geen slechte rating aan. Maar in deze tijd leest het tergend langzaam. Bovendien is de ontwikkeling van de relatie nogal vergezocht.
In de ziek veel pagina's die je doorworstelt, blijft Pamela voet bij stuk houden. In het begin is ze nog wat naïef, maar ze heeft geleerd om haar virtue, onschuld/deugdzaamheid, te bewaren.
Er gebeuren bizarre dingen, die ik ook moeilijk vond om te duiden. Vooral haar banning naar het huis op het platteland en haar relatie met Mrs Jewkes.
Mr. B achtervolgt Pamela continu en probeert haar steeds weer in provocerende omstandigheden te brengen. Hoe meer zij weigert, hoe meer hij haar als trofee probeert te krijgen.
Pamela is uiteraard de onschuld zelve die flauwvalt als Mr. B te dichtbij komt... en zo steeds weer aan een gewisse aanranding/verkrachting ontsnapt.

Uiteindelijk blijkt haar vasthoudendheid - en het inzicht dat ze geeft over wat het hele gebeuren emotioneel met haar heeft gedaan - de reden te zijn dat Mr. B echt voor haar valt en bereid is om beneden zijn stand de liefde te zoeken. En doordat hij haar loslaat, weet zij vrijwillig voor hem te kiezen.


Voor die tijd kan ik me goed voorstellen dat het boek provocerend was. Er is sprake van openlijke fysieke avances van de hogere stand naar de lagere. De bediening werd niet als deugdzaam beschouwt, dus door Pamela zo'n rol te geven, is verrassend. Haar psychische lijden wordt goed uitgemeten. Niet alleen in flauwvallen maar ook in haar depressie en zelfmoordneigingen.