divxalex 's review for:

Manhattan Transfer by John Dos Passos
4.0

Ένα μοντέρνο (και στην εποχή του -1925- εξαιρετικά μοντέρνο) χρονικό της πόλης των πόλεων, της μοναδικής Νέας Υόρκης. Φτωχοί μετανάστες, πλούσιοι χρηματιστές, πατροκτόνοι, dime chasers, δικηγόροι που κυνηγάνε τις αποζημιώσεις από ατυχήματα, μοδίστρες, κομμουνιστές συνδικαλιστές, κουτσοί ναύτες γαλλικής καταγωγής, όλοι χωράνε σε αυτή την πόλη και κινούνται στους ρυθμούς της.

Ο Πρώτος Παγκόσμιος πόλεμος αναταράσσει ελάχιστα τους ρυθμούς της πόλης, καθώς γάμοι και διαζύγια, τα καθημερινά δράματα των κατοίκων της, ό,τι συμβαίνει εντός της, δείχνουν να έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα από όσα κι αν συμβαίνουν στην Ευρώπη. Άλλωστε, η Πόλη έχει τη δική της βαρύτητα, που δείχνει να ξεπερνά αυτή του κόσμου ολόκληρου.

Στα αυτιά του αναγνώστη φτάνουν οι φωνές της Wall Street, το τρίξιμο από τις ράγες του υπόγειου σιδηρόδρομου, οι θεατρινισμοί των ηθοποιών, τα μουγκρητά των μεθυσμένων αλκοολικών, οι φωνές των εραστών που αλλάζουν κρεββάτια με την ίδια ευκολία που δίνει στα πάντα αυτή η μεγάλη, υπέροχη, σκληρή πόλη, που το χρήμα αλλάζει χέρια με φρενήρεις ρυθμούς ενώ άλλοι ανεβαίνουν κοινωνικά κι άλλοι, μην αντέχοντας την πίεση, ή από κακή εκτίμηση, ή μην έχοντας απλώς "αυτό που χρειάζεται" βυθίζονται και καταστρέφονται.

Παρά την πληθώρα των ζωντανών χαρακτήρων, πρωταγωνιστής είναι η ίδια η πόλη, με τις μοναδικές της ιδιατερότητες και το σταθμό Mahattan Transfer, σημείο μετεπιβίβασης, ένα αέναο "αναμεταξύ" διαδρομών, σχέσεων, περιουσιών, καταστάσεων, ένα σημειακό αποτύπωμα της υπόστασης της πόλης. Ένας σταθμός, όπου ο καθένας περιμένει το δικό του τρένο, το δικό του βαγόνι, κυριολεκτικά και μεταφορικά, έτοιμοι να προσπαθήσουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της ζούγκλας-πόλης, που τους καταβροχθίζει και τους εξεμεί, άλλους ψηλότερα από εκεί που ξεκίνησαν, άλλους στο ίδιο ακριβώς σημείο και άλλους τους εξαφανίζει στα σπλάχνα της.

Το βιβλίο είναι γεμάτο κίνηση και δράση, άνοδο και κάθοδο, περιστροφές και καλειδοσκοπικές πρόσκαιρες ματιές στις ζωές των αθυρμάτων της πόλης, των ανθρώπων. Γιατί, είπαμε, πρωταγωνιστής, είναι η ίδια η πόλη.