Take a photo of a barcode or cover
kahunalover 's review for:
The Brothers Karamazov
by Fyodor Dostoevsky
Tja ga ik et nièt vijf sterren geven…?
Raar genoeg minder filosofisch dan verwacht, alhoewel er alsnog heel wat in zit. Vooral heel veel gesprekken over god, wel perfect op voorbereid na de bijbel en (de helft) van camus’s opstand.
Maar naast al die shit was et ook gwn mooi geschreven. Natuurlijk nog steeds wel het klassieke melodramatische gedoe van dosto, maar iit de idiot wel wat meer richting derin. Het voelde niet als ‘soiree na soiree’.
De gigantische hoeveelheid details die aan het einde in de rechtzaak terugkomen is wel mooi om dan gerecapt te zien allemaal. Maar de ‘murder mystery’ is maar zo’n klein gedeelte van dit boek!
Aparte scenes (of hele delen) waren bijna ongerelateerd (direct dan) en waren op zichzelf prachtig. Wanneer snegirjov of wat zen naam is met zn zoon praat bij dé steen over vliegers en zijn onrecht en later met aljosja over zijn dromen is dat simpelweg peak. Ook de verhqlen van en over de starets zijn een eigen erg mooi stuk.
Al met al toch een 4,5 en geen 5.
Het feit blijft dat ik me gwn nooit compleet kan verplaatsen/interesseren in dosto (hoofd)personages. Ze zijn te onrealistisch. Wat ze natuurlijk horen te zijn, aangezien dat tot de allerbeste interacties, situaties en debatten leidt, maar toch toch niet 5/5 hierdoor.
Turgen en tolstoesjka > dosto
Alhoewel dosto zijn eigen charm heeft
(charm is niet het beste woord…)
Dankje voor deze te lange review.
Raar genoeg minder filosofisch dan verwacht, alhoewel er alsnog heel wat in zit. Vooral heel veel gesprekken over god, wel perfect op voorbereid na de bijbel en (de helft) van camus’s opstand.
Maar naast al die shit was et ook gwn mooi geschreven. Natuurlijk nog steeds wel het klassieke melodramatische gedoe van dosto, maar iit de idiot wel wat meer richting derin. Het voelde niet als ‘soiree na soiree’.
De gigantische hoeveelheid details die aan het einde in de rechtzaak terugkomen is wel mooi om dan gerecapt te zien allemaal. Maar de ‘murder mystery’ is maar zo’n klein gedeelte van dit boek!
Aparte scenes (of hele delen) waren bijna ongerelateerd (direct dan) en waren op zichzelf prachtig. Wanneer snegirjov of wat zen naam is met zn zoon praat bij dé steen over vliegers en zijn onrecht en later met aljosja over zijn dromen is dat simpelweg peak. Ook de verhqlen van en over de starets zijn een eigen erg mooi stuk.
Al met al toch een 4,5 en geen 5.
Het feit blijft dat ik me gwn nooit compleet kan verplaatsen/interesseren in dosto (hoofd)personages. Ze zijn te onrealistisch. Wat ze natuurlijk horen te zijn, aangezien dat tot de allerbeste interacties, situaties en debatten leidt, maar toch toch niet 5/5 hierdoor.
Turgen en tolstoesjka > dosto
Alhoewel dosto zijn eigen charm heeft
(charm is niet het beste woord…)
Dankje voor deze te lange review.