Take a photo of a barcode or cover
amirthecrow 's review for:
Goodnight Punpun, Vol. 1
by Inio Asano
All we want is to understand each other, but we keep clashing thoughtlessly... and you tell yourself that's just what people are like... but that feeling of wanting to treasure her... I want you to believe that was real.
شب‌بخیر پون‌پون خارق‌العده‌ست. تکنیکی در ادبیات مدرنیسم داریم به اسم واقع‌گرایی روانشناختی. این تکنیک می‌آد و چشم و ذهن شخصیت اصلی رو تبدیل به
پنجره‌ای برای روایت داستان می‌کنه و شما دنیای داستان رو اونطور می‌بینید که پون‌پون می‌بینه. از روی تصویرسازی‌ها متوجه می‌شید کی‌ها براش عزیزن و کی‌ها غریبه. اتفاقاتی که ممکنه برای بقیه عادی باشن چطور در ذهن پون‌پون شکل می‌گیرن و مبنای واکنش‌هاش چیه. نمود این موضوع توی تصویرسازی و روایت شاهکاره.
خود داستانش هم به قولی یه مدرنیسمه که می‌خواد رشد (از همه نظر) انسان در طی رویدادهای مختلف رو نشون بده. این کار رو هم به شیوه‌های خیلی خیلی جالبی انجام می‌ده. در نظر بگیرید پون‌پون عاشق شده، اون هم وقتی که پدر و مادرش دارن طلاق می‌گیرن. داستان خوب بلده در عین ساده موندن، عمیق بشه و حرف بزنه. تجربیات مشترکی رو به تصویر بکشه و بهتون متذکر بشه که خود شما چطور از این رویدادها عبور کردید. آغاز کم‌نظیری بود و طبق گفته‌ی دوستان، هنوز ضربات هولناک زیادی مونده.
I think you can only gain true freedom when you're willing to throw away everything.
May The Winds Rise