Scan barcode
A review by annettebooksofhopeanddreams
Kingdom of the Cursed by Kerri Maniscalco
4.0
De "Stalking Jack the Ripper" serie van deze auteur is, op het derde deel na, een van mijn favoriete series. Ik was dan ook dolgelukkig toen ik via Netgalley een recensie exemplaar van het eerste boek van deze serie kreeg. Ik was nog gelukkiger dat het boek zo tof was. Ik had het tweede (en derde) deel echter nog steeds niet opgepakt. Gelukkig kwam de Nederlandse versie afgelopen maand beschikbaar via Kobo plus en kon ik dit boek lezen voor het slapen gaan.
Ik vind het enorm lastig om onder woorden te brengen wat ik van dit boek vond. Aan de ene kant vraag ik me oprecht af wat ik nu eigenlijk precies gelezen heb. Het eerste deel had een behoorlijk tof plot, maar het lijkt alsof de auteur dat plot een beetje vergeten is toen ze aan dit boek begon. Aan de andere kant keek ik elke avond weer uit naar mijn uurtje lezen voor het slapen gaan, omdat ik wel heel graag verder wilde lezen.
Dat komt omdat de spanning tussen Emilia en Toorn van de pagina's spat. Hun aantrekkingskracht is gewoon verslavend, zeker omdat ze om elkaar heen blijven draaien, elkaar blijven wegduwen, elkaar blijven uitdagen en elkaar blijven voorliegen. Het hele daadwerkelijke plot had wellicht ook in vijftig pagina's, of misschien zelfs minder, verteld kunnen worden, maar dan hadden we wel de constante will they/won't they moeten missen.
Ik was wel heel blij dat de auteur eraan gedacht had om nog wat aandacht te besteden aan het eten. Ik herinner me dat ik na het lezen van het eerste boek echt enorm veel zin had in Italiaans en hoewel dit boek zich helemaal niet meer in Italië afspeelt, brengt Emilia gelukkig nog wel wat tijd door in de keuken en ging ik toch weer watertanden. En gelukkig pikte de auteur ook het plot weer op aan het einde van het boek. Ik ben dus heel nieuwsgierig naar het laatste deel!
Ik vind het enorm lastig om onder woorden te brengen wat ik van dit boek vond. Aan de ene kant vraag ik me oprecht af wat ik nu eigenlijk precies gelezen heb. Het eerste deel had een behoorlijk tof plot, maar het lijkt alsof de auteur dat plot een beetje vergeten is toen ze aan dit boek begon. Aan de andere kant keek ik elke avond weer uit naar mijn uurtje lezen voor het slapen gaan, omdat ik wel heel graag verder wilde lezen.
Dat komt omdat de spanning tussen Emilia en Toorn van de pagina's spat. Hun aantrekkingskracht is gewoon verslavend, zeker omdat ze om elkaar heen blijven draaien, elkaar blijven wegduwen, elkaar blijven uitdagen en elkaar blijven voorliegen. Het hele daadwerkelijke plot had wellicht ook in vijftig pagina's, of misschien zelfs minder, verteld kunnen worden, maar dan hadden we wel de constante will they/won't they moeten missen.
Ik was wel heel blij dat de auteur eraan gedacht had om nog wat aandacht te besteden aan het eten. Ik herinner me dat ik na het lezen van het eerste boek echt enorm veel zin had in Italiaans en hoewel dit boek zich helemaal niet meer in Italië afspeelt, brengt Emilia gelukkig nog wel wat tijd door in de keuken en ging ik toch weer watertanden. En gelukkig pikte de auteur ook het plot weer op aan het einde van het boek. Ik ben dus heel nieuwsgierig naar het laatste deel!