Scan barcode
A review by tristan___q
Blackbird by Kelly Parra, Scott Cawthon, Andrea Waggener
4.0
Pretty good! The Real Jake was een van de beste dingen die ik ooit heb gelezen, en de andere twee waren iets minder en allebei een beetje saai. Again, ik zou dit boek zo 5 stars willen geven door dat ene verhaal, maar dat kan ik natuurlijk niet doen. Was wel alsnog super leuk om te lezen en heb er nu nog 2 te gaan, en ga die denk ik er meteen achteraan gooien!
Blackbird 4/5: Pretty fun! Begon echt weer een beetje zoals alle andere verhalen. ‘Kan niet slapen want wordt gehaunt’, maar was uiteindelijk nog best uniek. Niet scary at all, maar was wel funny om Nole zo te zien stressen en ik vond het eigenlijk wel tof dat het niet een heel duidelijk/gesloten einde had? Ik zou zelf denken dat het Sam was die een grote prank uithaalde met Nole, maar idk. Was wel tof om de ontwikkeling te zien in Nole, want hij begon echt weer als een immens shitty guy. Vond het wel tof dat het een college setting was, en ik denk echt dat de verhalen met wat oudere mensen/kids, beter zijn. I also really love het feit dat de ‘train tracks’ zo vaak terug komen! Zou niet weten of het constant dezelfde zijn, maar ik wel goed voor continuïteit.
‘The child’s bedroom was crowded, even though it held only two people. It was crowded because it held so many hopes and so many regrets. It was crowded because it held the potential for so much more than what was.’
The Real Jake 5/5: I am telling you, dit was zo immens heartbreaking. Ik dacht eerlijk gezegd dat niets ‘Coming Home’ uit Step Closer kon overtreffen, maar The Real Jake definitely did. Dit was zo emotioneel en heftig en ik zat constant te janken. Daarbij was het ook zo tof dat we Margie en Jake en Evan al eerder hadden gezien in andere verhalen. Idk dit was gewoon zo sad en zielig pff. Dat Evan via die pop met Jake praatte, zo sad maar zo mooi my god. Dit was gewoon echt goed geschreven en ik voelde alle emoties die Margie voelde, zo sterk. Dat ze eigenlijk zoveel liefde voor Evan had maar dat daar nooit iets van zal komen. Het einde was ook zo emotioneel. En heel tof om gewoon de origin story van Jake/Stitchwraith te zien, met het einde van dit verhaal dat de pop in de cabinet weg is. All in all gewoon zo mooi. Oh en als laatste, vind het oprecht tof om te zien dat ze need de absolute need voelen om elk verhaal eng te maken en met animatronics. Zorgt voor goeie afwisseling gelukkig.
Hide-and-Seek 3/5: Dit laatste verhaal van het boek was kinda boring, maar verder was er niets mis mee. Ik kon me wel lastig voorstellen hoe Toby en z’n schaduw eruit zouden moeten zien, maar dats meer mijn probleem. Was verder wel funny maar weer beetje hetzelfde idee can ‘running away from something you can’t run from’. Einde was wel weer heel grappig dat ie gewoon doodgaat lmao. Vind dit soort verhalen die zich echt in een Fazbear place (zoals deze pizzaria/arcade) toch stiekem heel tof.
Blackbird 4/5: Pretty fun! Begon echt weer een beetje zoals alle andere verhalen. ‘Kan niet slapen want wordt gehaunt’, maar was uiteindelijk nog best uniek. Niet scary at all, maar was wel funny om Nole zo te zien stressen en ik vond het eigenlijk wel tof dat het niet een heel duidelijk/gesloten einde had? Ik zou zelf denken dat het Sam was die een grote prank uithaalde met Nole, maar idk. Was wel tof om de ontwikkeling te zien in Nole, want hij begon echt weer als een immens shitty guy. Vond het wel tof dat het een college setting was, en ik denk echt dat de verhalen met wat oudere mensen/kids, beter zijn. I also really love het feit dat de ‘train tracks’ zo vaak terug komen! Zou niet weten of het constant dezelfde zijn, maar ik wel goed voor continuïteit.
‘The child’s bedroom was crowded, even though it held only two people. It was crowded because it held so many hopes and so many regrets. It was crowded because it held the potential for so much more than what was.’
The Real Jake 5/5: I am telling you, dit was zo immens heartbreaking. Ik dacht eerlijk gezegd dat niets ‘Coming Home’ uit Step Closer kon overtreffen, maar The Real Jake definitely did. Dit was zo emotioneel en heftig en ik zat constant te janken. Daarbij was het ook zo tof dat we Margie en Jake en Evan al eerder hadden gezien in andere verhalen. Idk dit was gewoon zo sad en zielig pff. Dat Evan via die pop met Jake praatte, zo sad maar zo mooi my god. Dit was gewoon echt goed geschreven en ik voelde alle emoties die Margie voelde, zo sterk. Dat ze eigenlijk zoveel liefde voor Evan had maar dat daar nooit iets van zal komen. Het einde was ook zo emotioneel. En heel tof om gewoon de origin story van Jake/Stitchwraith te zien, met het einde van dit verhaal dat de pop in de cabinet weg is. All in all gewoon zo mooi. Oh en als laatste, vind het oprecht tof om te zien dat ze need de absolute need voelen om elk verhaal eng te maken en met animatronics. Zorgt voor goeie afwisseling gelukkig.
Hide-and-Seek 3/5: Dit laatste verhaal van het boek was kinda boring, maar verder was er niets mis mee. Ik kon me wel lastig voorstellen hoe Toby en z’n schaduw eruit zouden moeten zien, maar dats meer mijn probleem. Was verder wel funny maar weer beetje hetzelfde idee can ‘running away from something you can’t run from’. Einde was wel weer heel grappig dat ie gewoon doodgaat lmao. Vind dit soort verhalen die zich echt in een Fazbear place (zoals deze pizzaria/arcade) toch stiekem heel tof.