Scan barcode
A review by annettebooksofhopeanddreams
Verraad by Erin Watt
3.0
Weet je wat me zo ongelooflijk frustreert aan deze serie? Dat ik het eerste boek al helemaal niet zo bijzonder vond. Dat ik het tweede boek nog steeds niet bijzonder vind, maar dat ik toch ergens die drang heb om te lezen hoe het verder gaat. Hartstikke irritant! Ik heb echt ik weet niet hoeveel reverse harems op mijn e-reader staan, wat precies dit is, maar dan nog beter EN vaak met een supernatural tintje. Maar nee, ik moest en zou de Ipad van mijn moeder lenen zodat ik via haar Ibooks dit boek kon lezen.
En ergens is dat dus toch een bepaalde kwaliteit van het boek. Blijkbaar is het dus toch verslavend. Anders zou die hele cliffhanger me immers niks kunnen schelen. Dat komt deels door de ongelooflijk lekkere schrijfstijl van dit boek. Het boek leest gewoon als een trein. Een kwestie van beginnen en binnen no time is hij uit. De hoofdstukken vliegen voorbij en dat terwijl het plot gewoon echt niet zo sterk is.
Het verhaal moet het vooral van de karakters hebben. Nu zijn die ook niet echt mijn ding, maar het boek pretendeert tenminste niet dat het good guys zijn. Ik denk dat het leuke eraan is dat ze dat niet zijn. We zien eigenlijk mensen met een ietwat verdorven karakter allemaal dingen doen en zeggen die wij diep vanbinnen allemaal best eens zouden willen doen en zeggen, als we niet teruggefloten werden door een werkend geweten en ons goed fatsoen. Het bevredigt een soort van verlangen waar ze wel zelf nooit aan tegemoet gaan kunnen komen.
En na deze cliffhanger (ik was er dit keer op voorbereid dat er ongetwijfeld weer wel een in zou zitten) wil ik natuurlijk WEER weten hoe het verder gaat. Gelukkig heeft mama de andere delen ook als e-boek. Ik zal haar nog maar eens een paar keer lief aankijken dan.
En ergens is dat dus toch een bepaalde kwaliteit van het boek. Blijkbaar is het dus toch verslavend. Anders zou die hele cliffhanger me immers niks kunnen schelen. Dat komt deels door de ongelooflijk lekkere schrijfstijl van dit boek. Het boek leest gewoon als een trein. Een kwestie van beginnen en binnen no time is hij uit. De hoofdstukken vliegen voorbij en dat terwijl het plot gewoon echt niet zo sterk is.
Het verhaal moet het vooral van de karakters hebben. Nu zijn die ook niet echt mijn ding, maar het boek pretendeert tenminste niet dat het good guys zijn. Ik denk dat het leuke eraan is dat ze dat niet zijn. We zien eigenlijk mensen met een ietwat verdorven karakter allemaal dingen doen en zeggen die wij diep vanbinnen allemaal best eens zouden willen doen en zeggen, als we niet teruggefloten werden door een werkend geweten en ons goed fatsoen. Het bevredigt een soort van verlangen waar ze wel zelf nooit aan tegemoet gaan kunnen komen.
En na deze cliffhanger (ik was er dit keer op voorbereid dat er ongetwijfeld weer wel een in zou zitten) wil ik natuurlijk WEER weten hoe het verder gaat. Gelukkig heeft mama de andere delen ook als e-boek. Ik zal haar nog maar eens een paar keer lief aankijken dan.