Take a photo of a barcode or cover
metalfist 's review for:
The Mysterious Affair at Styles
by Agatha Christie
Agatha Christie is altijd wel aanwezig geweest in mijn leven. Niet in één of andere mystieke aanwezigheid of in mijn dromen, maar simpelweg omdat mijn moeder erg grote fan van haar is. Ze herleest geregeld alle boeken, kan alle verhalen eigenlijk hardop dromen en het is geen pretje om met haar naar een verfilming te kijken omdat je gegarandeerd een hoop gezucht hoort dat ze weer x of y hebben aangepast. Omdat ik ook wel eens wou zien wat het oeuvre van Christie nu eigenlijk voorstelt, leek het me wel een leuk idee om eens met het begin te beginnen.
En dat is natuurlijk The Mysterious Affair at Styles, het boek waarin Christie Poirot introduceert en eerlijk gezegd, ik wist niet meer dat het bij vlagen zo’n vervelend mannetje was. Ik heb in de loop der jaren sporadisch wel eens wat van haar boeken gelezen (en ik weet 100% zeker dat After the Funeral er ook tussen zat), maar de vibe tussen hem en Hastings? Die oogt eigenlijk niet zo vriendschappelijk. Besefte Christie dat ze met de manier waarop ze beide heren in het verhaal introduceert – en sowieso heel de manier waarop het boek is opgezet – nogal redelijk dicht in het vaarwater van Sherlock Holmes en Watson zat en besluit ze daarom om het duo een andere dynamiek te geven? Het zorgt er wel voor dat Hastings bij vlagen wat als een vervelend mopperend personage aanvoelt en bovendien eentje die niet goed de tand des tijds heeft doorstaan. Je moet dit natuurlijk in zijn context zien, maar ik kreeg de kriebels bij het feit dat hij zo achter Mary Cavendish zit en zelfs Cynthia meteen ten huwelijk vraagt. Die wijst hem gelukkig wel op een heerlijke manier af. Verder wel veel van die typische Agatha Christie (of Poirot) elementen zoals het verzamelen van iedereen die iets met de zaak te maken heeft om dan alles uit de doeken te doen. Een beetje theatraliteit, ik heb het best wel graag.
Zou Christie ten tijde van dit boek gedacht hebben dat ze misschien wel één van de meest legendarische detectives had gemaakt? Zo’n 3 jaar later schreef ze al een vervolg met The Murder on the Links (en in de tussentijd schreef ze ook nog eens het eerste Tommy & Tuppence boek) maar ik snap in ieder geval wel waarom dit een succes is. De plot steekt lekker in elkaar en zelfs als lezer blijft het gissen hoe de ontknoping nu effectief gaat zijn, ik had in ieder geval mijn geld gezet op John Cavendish...
En dat is natuurlijk The Mysterious Affair at Styles, het boek waarin Christie Poirot introduceert en eerlijk gezegd, ik wist niet meer dat het bij vlagen zo’n vervelend mannetje was. Ik heb in de loop der jaren sporadisch wel eens wat van haar boeken gelezen (en ik weet 100% zeker dat After the Funeral er ook tussen zat), maar de vibe tussen hem en Hastings? Die oogt eigenlijk niet zo vriendschappelijk. Besefte Christie dat ze met de manier waarop ze beide heren in het verhaal introduceert – en sowieso heel de manier waarop het boek is opgezet – nogal redelijk dicht in het vaarwater van Sherlock Holmes en Watson zat en besluit ze daarom om het duo een andere dynamiek te geven? Het zorgt er wel voor dat Hastings bij vlagen wat als een vervelend mopperend personage aanvoelt en bovendien eentje die niet goed de tand des tijds heeft doorstaan. Je moet dit natuurlijk in zijn context zien, maar ik kreeg de kriebels bij het feit dat hij zo achter Mary Cavendish zit en zelfs Cynthia meteen ten huwelijk vraagt. Die wijst hem gelukkig wel op een heerlijke manier af. Verder wel veel van die typische Agatha Christie (of Poirot) elementen zoals het verzamelen van iedereen die iets met de zaak te maken heeft om dan alles uit de doeken te doen. Een beetje theatraliteit, ik heb het best wel graag.
Zou Christie ten tijde van dit boek gedacht hebben dat ze misschien wel één van de meest legendarische detectives had gemaakt? Zo’n 3 jaar later schreef ze al een vervolg met The Murder on the Links (en in de tussentijd schreef ze ook nog eens het eerste Tommy & Tuppence boek) maar ik snap in ieder geval wel waarom dit een succes is. De plot steekt lekker in elkaar en zelfs als lezer blijft het gissen hoe de ontknoping nu effectief gaat zijn, ik had in ieder geval mijn geld gezet op John Cavendish...